"Mom, I missed you! Lola! Tito, Tita!" agad na bati ni Zhai nang makarating sila sa mansion. Sinalubong niya ng yakap ang Ina, na mukhang gulat dahil sa biglaan nilang pag-uwi.
"Oh ija, bakit parang biglaan ang pagdalaw niyo?" rinig niyang tanong ng kanyang lola. Joy is also surprised to see them, but she managed to shut her mouth.Zhai smiled. "Miss ko na kasi kayong lahat Lola, kaya dito na muna ako ng ilang araw." aniya na sinundan ng pagngiti."Really? So, it means dito ka na rin muna mananatili, Clint apo?" tanong ng ginang dito, kaya't agad na umagap si Zhai.She shake her head. "No Lola. Uuwi din si Clint ngayon. Hinatid niya lang po ako." sagot niya, bago nilingon ang lalaki, at naabutan niya naman itong seryoso ang tingin sa kanya.Sisenyasan niya na sana ito, nang bigla itong nag-iwas ng tingin at nagsalita."Contrary to what she said, hindi po ako uuwi. Dito po ako, hanggang sa kelan gustong umuwi ng asawa ko." a"What happened to her, Mom?" Zhairiyah kept on asking when she reached the hospital, together with her Dad. Kasalukuyan silang nasa tapat ng ER, habang ang mommy at daddy niya, maging ang parents ni Joy ay magkakatabing nakaupo sa mga available seats duon. She looked at them, when her Mom get up to went to her. She took a heavy breath. "Joy's car was bumped, Zhairiyah." wika nito, na siyang nagpasalubong ng kilay niya. "Bumped? They we're bumped?" tanong niya, bago nilingon ang pintuan ng ER. "Nakita niyo ba siya? Is Joy conscious or not when she brought in here?" hindi niya na naitago pa ang pag-aalalang nararamdaman para sa pinsan. She's really worried, and thank goodness! Her mother nodded to her. "Joy was conscious, may kaunting galos lang siya because of the hit, and her legs are blooded because of the broken glasses. Thank goodness she didn't got a lot." anito, na siyang nagpahinga sa kanya ng maluwag. "Thank god!" wi
"Maayos na ba ang pakiramdam mo?" Tanong ng kanyang Ina, sa pinsan niyang si Joy na ngayon ay kakagising lang. Simula nang ilabas ito sa Emergency Room ay ngayon pa lamang ito nagkamalay, kaya't lahat sila ay nakatuon ang buong atensyon sa babae. Joy smiled at them, as she slowly roamed the corners of the room. "Medyo...maayos naman po ang...pakiramdam ko, T—tita." wika nito, bago napatingin sa naka-cast nitong binti. "I can't move my legs tho." This time, Tita Marcella walked beside Joy's bed, and slowly caress her daughters hair. "Pansamantala lang naman na naka-cast ang binti mo, anak. Sooner, tatanggalin na din ang cast para maigalaw mo na ng maayos ang paa mo." anito, bago binigyan ng ngiti ang anak, ngunit halata ang unti-unting pamumuo ng luha nito. "Mabuti na lang at iyan lang ang natamo mo." The smile plastered in Joy's face immediately erased upon seeing her mother cries infront of her and everyone. "Sorry Mom," anito, bago marahang
Warning: SPG. Read at your own risk.****MABILIS na lumipas ang isang linggo, na nanatiti sila sa mansion ng mga Agvanzen. Nakauwi na rin galing sa ospital si Joy, mula sa mga tinamo nito dahil sa aksidente."Ihahatid ka na namin sa taas, Joy." wika ni Tita Marcella, na ngayon ay inaalalayan na si Joy, na kasalukuyang paakyat na sa hagdan.Natanggal na kasi ang cast nito sa binti, at medyo kaya niya na rin namang lumakad kaya't pinauwi na ito ng doctor."Magdahan-dahan lang kayo sa paghakbang. Joy, dahan dahan!" paalala naman ni Lola, habang puno ng pag-aalala ang ekspresyon ng mukha.
ZHAIRIYAH woke up feeling light hearted. Nang lumingon siya sa kanyang tabi, agad na bumungad sa kanya ang nakapikit 'pang si Clint. She can't stop herself from goggling at him. He look so peaceful whenever he's sleeping. Napakagwapo nito, at ngayon niya napagtatanto sa sarili kung gaano siya kaswerte kay Clint. Naalala niya pa noon, 'nung nagpakasal siya dito. She can vividly remember how she hated him so much, but look at her now, who would've thought that she will stare at him like that, right? Zhairiyah smiled even more, when she felt the stretched arm of Clint, still placed in her waist. Yakap siya nito, at hindi na mapigilan pa ni Zhai ang kiligin dahil duon. Assumera na kung assumera, pero para na talaga kaming mag-asawa ngayon. Muli niyang binalik ang tingin kay Clint, at muling tinitigan ang lalaki. Mula sa noo nito, sa matangos at perpektong hugis ng ilong, pababa sa hugis pusong labi, at sa magandang tabas ng panga nito. He's physic
Chapter 21"Alice needs me, I'llbe back later."That's the exact word of Clint, before he left today.Hindi mapigilan ni Zhai ang mag-alala para rito, at syempre, mapaisip patungkol dito at kay Alice.Paranoid na kung paranoid pero hindi mawala sa isip niya ang kung ano kaya ang ginagawa ng dalawa.Hindi niya magawang pigilan ang sarili na masaktan, lalo na't aminado siya ngayon sa sarili na mahal niya na ang lalaki. Hindi niya alam kung paano nangyari, pero totoong mahal niya na ang lalaki.At ngayon, mas tumindi pa ang sakit na nararamdaman niya sa isiping kasama ng lalaki ang babaeng mahal nito.
CLINT almost shake his head upon hearing the voice of Alice, who kept on asking him about everything that happened few months ago. Puro tanong ito patungkol sa kung paano siya nauwi sa pagpapakasal kay Zhairiyah. Ayaw nitong tumigil sa kakasabi na dapat niyang i-divorce agad ang babae, dahil silang dalawa ang magpapakasal. "Clint, you should divorce her as soon as possible." anitong muli, bago humakbang palapit sa kanya. Tumayo ito sa likod niya, at agad hinawakan ang magkabila niyang balikat. "I'm happy na hindi mo siya kasama dito sa office mo ngayon." anito, bago siya hinalikan sa pisngi. Clint sighed. "She has something to do with her cousin so she can't come here today." wika niya sa babae, bago ito nilingon upang tignan ng diretso sa mata. "Do you hate her, Alice?" diretsa niyang tanong dito, na agad ikinatuwid ng tayo ng babae. She sighed deeply, before nodding. "Yes," pag-amin nito, na nasundan ng magkasunod na paglunok. "When I first
ZHAIRIYAH gained her consciousness when someone tapped her in her cheeks, and the familiar voice of Joy registered on her ears. She slowly opened her eyes, and Joy's worried expression welcomed her. "Thank god gising ka na!" wika nito, bago may tumulong luha mula sa mata nito. Puno ng kaginhawahan ang mukha ng babae, na kasalukuyan ng hinahaplos ang kanyang mukha. "Zhai, can you hear me?" tanong nito sa kanya. Ilang beses 'pang napapikit-pikit si Zhai, bago binigyan ng ngiti ang pinsan at tumango. "Okay na ako, naririnig kita ng malinaw." sagot niya, bago napatingin sa paligid. She realized that she's now in the mansion, particulary in her room. Zhairiyah frowned. "Joy, si Zandro?" Joy smiled at her, "Kinakausap siya nila Lola sa ibaba. Nagpapasalamat na rin dahil siya ang nagligtas sayo," ani ng pinsan, bago ito napayuko. "If he wasn't there, hindi na namin talaga alam kung anong gagawin namin. Sobra kaming nag-alala sayo, Zhairiyah. Hindi namin alam
"BAKIT ba nandito ka?" Iyan ang bungad na tanong ni Joy sa kanya nang maabutan siya ng pinsan na nakahiga sa kama ng guest room. Halata ang pinaghalong pagtataka at inis sa tono nito. Zhairiyah just exhaled a heavy breath, before sitting on the bed, and leaned through the headboard. Puno ng bigat sa kalooban niyang tinignan ang pinsan, na halatang pinagmamasdan lang ang kilos niya, ngunit napansin niya ang panlalaki ng mga mata nito nang makita ang estado ngayon ng mga mata niya. "What the hell happened to your eyes, Zhairiyah? It's swollen!" puna nito, bago mabilis na lumapit sa kanya upang suriin siya, ngunit agad na siyang nag-iwas ng tingin. Muli siyang napabuntong-hininga, pilit na pinipigilan ang sarili na humagulgol ng iyak sa harap ng pinsan. "Don't mind my eyes, and don't bother checking up on me, Joy." aniya lang dito, at akmang tatalikuran na ito nang hawakan siya ng babae sa magkabilang balikat."Don't bother? Seriously? Z