Chapter 31

ZHAIRIYAH slowly opened her eyes. White ceiling and the familiar smell of different medicines registered on her nostrils, that made her fully awake. Dahan-dahan niyang nilinga ang paligid, at sakto naman na bumukas ang pintuan, at iniluwa niyon ang kanyang Ina, na agad napatingin sa kanya, at malawak na ngumiti.

"Thank god!" masayang wika nito, bago nagmamadaling lumapit sa kanya. Agad siya nitong niyakap ng mahigpit, at kahit medyo nahihirapan pa sya dahil sa sakit ng katawan na nararamdaman ay binalewala niya na lamang iyon.

Masaya siya dahil alam niyang buhay siya. Masaya siya dahil nakikita niya ulit ngayon ang kanyang Ina, na sobrang nag-alala sa kalagayan niya.

She's happy despite of the tiredness and weakness she can detect in her body.

"Mabuti naman at nagising ka na. We thought It'll take a lot of time before you finally wake up anak." ani ng kanyang Ina, na agad bumitaw sa yakap sa kanya ngunit hinaplos naman nito ang kanyang mukha.