Chapter 5

Warning: Read at your own risk!

Chapter 5

“SO beautiful mo, Zhairiyah!!!” matinis ang boses na sigaw ni Joy nang makita siyang suot suot ang wedding dress para sa kasal niya maya maya lang. Yes. This is her wedding day. Simula nang ma-engage sya two months ago, minadali na ng pamilya Vilbarje ang kasalan. Hindi niya alam kung bakit minadali pero hindi na rin naman ito kinontra ng pamilya nya. 

Dalawang buwan na din ang lumipas ng huli niyang makita ang fiancée nya, na matapos siyang iwan sa garden ng mansion nang mga Vilbarje, ay bigla na lang itong nawala. Hindi na rin ito bumalik sa dining area. 

Akala nya nga namatay na ang lalaki, but ofcourse it a sarcasm, she just hoped that maybe the guy suddenly disappeared for her to be happy cause the wedding will eventually be cancelled, but her hope vanished upon knowing that the guy was seen last week and pumunta lang pala itong Dubai para sa isang business meeting at namahagi na rin ng wedding invitation. 

“Huy! Kasal ang magaganap mamaya, hindi libing kaya ngumiti ka,” mabilis na puna ni Joy sa reaksyon ng mukha nya na nagpabalik sa kanya sa reyalidad. Inirapan nya naman ang pinsan, bago tinignan ang kabuuan sa harapan ng salamin.

She's wearing a simple Ivory Satin wedding dress.  The sleeve was in an off shoulder arrangement with a 3/4 size. There's a little puff in-between that makes her look like a disney princess. 

All in all, Zhai was awed upon seeing her own reflection on the mirror. The wedding dress was fitted exactly for her body's curves, and it highlighted her white skin. 

The designer of her dress is really one of the best. Hindi nga lang nya alam kung sino, dahil according sa kanyang Ina, si Clint daw ang gumastos para sa lahat. That guy seemed chivalrous for their wedding, kaya kahit papano, medyo gumaganda ang pagkakakilala nya sa binata. 

Bahagya siyang tumikhim, bago nilingon ang pinsang si Joy na ngayon ay nakataas na ang kilay habang nakatingin sa kanya. Zhairiyah walked towards the bed of the hotel room she was staying in since last night, before releasing a heavy sigh. “Joy...I was just...a little sad you know,” she confessed that made her cousin to sit beside her, and held her hand. 

“I'm sorry Zhai,” hingi nang paumanhin nito sa kanya, “Pakiramdam ko inagaw ko ang kalayaan mo dahil dito. Ako kasi dapat ang nasa sitwasyon mo, ako dapat ang makukulong sa kasalang ito at hindi ikaw. Ako dapat ang magsa-suffer hindi ikaw,” tila nagsisising sambit nito, na agad ikinahingang malalim ni Zhai. 

Zhairiyah held back her cousin's hand, “This isn't your fault, Joy. Ako ang naglagay dito sa sarili ko. You never forced me or what. I did it voluntarily, so never ask me for forgiveness because it's not necessary,” agap niya, “Nalulungkot lang ako dahil hindi ko man lang mararanasan 'yung pagmamahal na tulad nang sayo. 'Yung tipong mapapamahal ka sa isang tao, at masasabi mo sa sarili mo na siya na ang taong gusto 'mong makasama habang buhay,” malumanay niyang saad. 

Zhairiyah dreamt for a beautiful love life way back then. Gusto niyang mahanap 'yung lalaking magpapatibok sa puso niya, 'yung lalaking magpaparamdam sa kanya ng sobrang pagmamahal, at 'yung lalaking papangakuan siya ng kasal. But now, it seems like all of her dreams will be all discarded from her life. 

Well, siya rin naman ang nag-desisyon nito sa sarili niya. She volunteered herself. No one should be blamed. 

“Zhairiyah, marriage is just a door of love for you,” rinig niyang wika nang pinsan, kaya't nilingon niya ito. Nakakunot na ang kilay niya habang naghihintay sa susunod 'pang sasabihin ng pinsan. “For some love-story, marriage was their ending. But for you, it's just the start. 27 years had passed yet you haven't found anyone to love, and maybe this is God's way for you to find him. To find your man.” anito bago sya nginitian nang may halong pang-aasar. “Malay mo si Clint Amiel Vilbarje pala ang nakatakdang mag may-ari ng puso mo.” panunudyo nito, na mabilis naman niyang ikinaismid at ikinairap. 

“You know what Joy, okay na sana 'yung una 'mong payo e. Pero 'nung nasali si Clint, ewan ko pero biglang nawalan ng saysay ang mga sinabi mo.” 

Makahulugan naman siyang nginitian ng pinsan,  “Hay naku Zhairiyah! Ewan ko pero malakas ang kutob ko na magugustuhan mo si Clint,” dagdag nito na ikinabuntong-hininga na lang ni Zhai bago tumayo. Sakto naman na bumukas ang pintuan ng kwarto at pumasok ang kanyang ina na ngayon ay posturang-postura. 

Tinignan siya nito mula ulo hanggang paa, na sinundan ng pag-ngiti. “Napakaganda mo anak,” wika nito bago humakbang palapit sa kanya upang hawakan siya sa magkabilang balikat. “I hope that you and Clint will have a happy married life, kahit na arranged lang ang kasal ninyo,” dagdag na wika nito bago napahinga ng malalim. “Kung buhay lang ang Kuya mo, tiyak na masayang-masaya siya na makitang maglakad ka sa altar at maikasal.” may namumuong luha na sa mga mata nito kaya't niyakap na ito agad ni Zhai. 

“Mom. This is my wedding day, don't cry please,” mahina niyang bulong na mabagal na sinagot ng pagtango ng kanyang ina. Joy was standing right beside them, and she looks so sad too. Maging siya rin naman ay nalungkot nang mabanggit ng ina ang tungkol sa kuya niya. 

Zhai remembered how her brother encouraged her to get married soon. Panay ang tanong nito sa kanya nuong nasa kolehiyo palang sya kung may boyfriend na sya, pero sa tuwing sasabihin nyang wala, para itong pinagbagsakan ng langit at lupa sa lungkot. 

Gustung-gusto nito na makita siyang masaya kasama ang boyfriend, at panay sabi pa ito noon na kapag daw ikakasal na siya, ito ang bahala sa lahat. But now, now that she's really getting married, wala na ito. Hindi na nagawang hintayin nang kuya nya ang araw na 'to. 

“Miss Agvanzen, kailangan niyo na 'hong lumabas para sa solo shoot,” biglang singit ng organizer ng kasal ni Zhai, kaya naman agad niya nang binatawan ang Ina, at binigyan na lang ito ng ngiti. 

“Sige na po Mom, kita na lang tayo mamaya sa simbahan,” paalam nya, bago agad na naglakad palapit kay Janna, na syang organizer ng event. 

CLINT can't feel anything about his wedding that will be happening minute from now. Prente lang siyang nakaupo sa loob ng kotse nya, hinihintay na tawagin sya ng mga hi-nire niyang organizer. 

Nasa tapat na sya ng simbahan ngunit ayaw niyang lumabas. Bukod sa wala naman syang gagawin duon, makikita nya lang ang mga taong hindi nya gustong makita. His Uncle Fredo was a thick-faced old man who had the courage to invite lots of friends on his wedding. 

Kasal niya, pero halos lahat ng bisita puro inimbita ng tiyuhin nya. Kung hindi lang nakakahiya, baka kanina niya pa sinugod ang tiyuhin dahil sa inis. 

Clint released a deep sigh, before hearing his phone ring. Inilabas nya ito mula sa suit na suot, at agad binasa ang dumating na mensahe. He can't hide his smirk when he read his cousin's message. 

Clint! Tang-ina mo! I am supposed to be the one whose going to marry one of Agvanzen's heiress, but you ruined it! Gago ka! I'll never let you get away from this easily. Gagantihan kitang hayop ka! 

Clint wanted to laugh hard but stopped himself. Ayaw niyang magmukhang baliw na mag-isang tumatawa sa loob ng kotse, pero hindi niya maitatangging sobrang saya ang nararamdaman nya ngayon dahil sa nabasang mensahe. 

Giovanni is surely gritting his teeth in anger right now. 

He smirked, before laying his back on the back rest. “Sorry Giovanni, it seems like I act faster than you,” nakangisi niyang sambit bago marahang ipinikit ang mata.

ZHAIRIYAH heard the ringing of the church bell, as the entourage music started playing. It's just an instrumental version of the song The Gift, which she really requested personally. Isa kasi iyon sa paboritong kanta nya nuong college sya, at naipangako nya sa sarili na iyon ang kantang gagamitin nya sa entourage niya. 

Kahit iyon man lang mula sa mga bagay na gusto niya ang magawa niyang tuparin, hindi ba? 

“Just relax, Miss Agvanzen. When you are walking towards the altar, just enjoy every second of it. Don't feel so stressed out and walk elegantly. Break a leg, Maam,” rinig niyang pampalakas ng loob na wika ni Janna, na kasalukuyang nakatayo sa tabi nya, at binabantayan sya. 

Zhairiyah smiled genuinely at her. “Thank you.”

“No worries Ma'am,” anito bago napalingon at napahawak sa earpiece na suot nito. Maya maya ay lumingon muli ito sa kanya at ngumiti. “It's now your turn Ma'am. The church door will open for you, and remember, walk with confidence,” huling wika nito, bago naglakad patungo sa gilid, kasabay nang dahan-dahang pagbukas ng pintuan ng simbahan. 

Nang tuluyang bumukas nang malawak ang pintuan, unang napansin ni Zhai ang magandang arrangement nang simbahan. Kitang kita nya ang maayos na arrangement nang Peonies flowers sa gilid nang aisle na lalakaran nya. She can't stop herself from admiring the elegant view infront of her. 

Zhairiyah slowly walked to enter the church, and everyone looks awed by her gown. Hawak nya din ang isang bouquet ng Hellebores flower, na talagang napakaganda. 

Hindi nya ni-request ang flower decorations sa mga organizer, kaya't medyo nagtataka siya kung bakit Peonies at Hellebores ang dekorasyon ng simbahan, na parehong paborito nya. The instrumental music kept on playing, as Zhairiyah walked towards the middle of the aisle, where her parents are waiting for her. 

When they're close, her Dad hooked her arm on his, while her mom kissed her in the cheek, before holding her arm too, and they walked towards the altar. 

At habang papalapit, duon niya lang nakita ang eleganteng lalaki na matuwid na nakatayo doon. Nakatingin ito sa kanya, ngunit walang mabakas na saya o kahit anong emosyon sa mukha at mata ng lalaki. 

Hindi mabasa ni Zhai kung ano ang nasa isip nito pero isa lang ang sigurado nya, iyon ay ang katotohanan na hindi ang lalaking mahal niya ang papakasalan niya, at baka maging ito ay ganoon din ang nadarama sa mga oras na ito. 

Pero pareho naman silang wala nang magagawa. Andito na 'to. Kailangan na lang nilang tanggapin ang katotohanan na matatali na sila sa isa't isa. 

ZHAIRIYAH and Clint lazily entered their hotel room. Kakarating lang nila mula sa reception ng kasal nila, na napag-alaman niyang in-organize ng Tiyuhin ni Clint, na Fredo pala ang pangalan. Kanina nya lang nalaman 'nung tinawag ito ng emcee para magbigay ng munting payo sa kanila ni Clint. 

Kanina, nang matapos ang seremonya ng kasal nila, hindi naman gaanong nailang si Zhai nang magkatabi sila sa kotse patungong reception. Hindi rin sya nailang nang lulan na sila ng kotse nito patungo sa hotel na tutuluyan nila ngayong gabi, pero ngayon na narito na sila sa loob ng Hotel room, unti-unti nang nararamdaman ni Zhai ang akwardness. 

Holymother! Please,  ilayo niyo po ako sa tukso! I don't want to do the nasty with him! 

Impit niyang hiling, habang naglalakad patungong kama. Kanina pa tahimik ang fiancée—rather, asawa niya, at hindi man lang siya nagawang kausapin. Napaka-cold! 

Zhairiyah saw Clint entered the comfort room so she used that time to open the door of their hotel room, and wait for her husband's bodyguards to deliver their things. May mini-luggage siyang bitbit, at duon nakalagay ang mga pantulog at pang-alis niya. 

Hindi niya naisipang magdala ng sexy dress or lingerie man lang 'noh. Wala naman syang balak makipag-sex sa Clint na 'yon. Hindi naman required sa kanilang dalawa 'yon!

Zhai waited for a minute more until she saw the man, holding their things. She quickly smiled and went to get it. “Thanks.” maikling sabi niya naman. 

“Walang problema, Mrs. Vilbarje. Enjoy the night po,” magalang nitong bati sa kanya, at agad na 'ding tumalikod. Napamaang naman sya nang maaalala ang tinawag nito sa kanya. 

Mrs. Vilbarje.

She smiled weirdly. “Weird. Parang kanina lang Miss Agvanzen pa ang tawag sakin,” mahinang tugon sa sarili, bago naisipang bumalik sa loob ng kwarto nila. 

Mukhang nasa banyo pa rin si Clint dahil naririnig nya ang tunog ng nakabukas na shower. Zhairiyah can't wait anymore since nabibigatan at naiinitan na sya sa suot niyang wedding gown. Hindi nya na ata mahihintay si Clint na lumabas, kaya naisipan niyang hubarin na ang gown. 

Hindi na rin naman sya nahirapang hubarin iyon since tali lang naman ang likod niyon at hindi zipper. Nagsuot lang sya ng kulay blue na pajama at ang kapares nitong night dress. 

Sunod ay inayos nya muna ang gown na suot, bago ito hinayaang nakatupi sa may kulay abong sofa, sa gilid ng kama. Hindi na siya magsha-shower, dahil ayaw niyang maabutan siya ni Clint na gising pa kaya dali-dali siyang umakyat ng kama, pumailalim sa makapal na blanket, humiga at ipinikit ang mata. 

Pinilit niyang matulog para hindi awkward pag lumabas si Clint, pero ayaw makisama ng katawan nya. Hindi siya mapakali, at hindi niya man lang magawang umidlip, kaya't gising pa rin siya ng marinig ang pagbukas ng pintuan ng banyo. 

Mas naging mariin ang pagpikit ng mata nya, umaasang hindi sya pansinin ni Clint katulad kanina, ngunit iba ang nangyari. 

“What? You're not going to shower yourself?” rinig niyang tanong nito, at dahil nagpapanggap siyang natutulog ay wala talaga syang balak sumagot. 

Akala nya titigil na ito, pero mali sya. Naman! 

“Ayokong magkaroon ng katabi na mabaho,” rinig niyang sambit nito na ikinadilat nya. Pakiramdam nya biglang nag-apoy ang ulo nya dahil sa sinabi nito. 

Siya? Mabaho? Wow. Kahit nga ata pawis nya pwedeng mapagkamalang perfume sa bango, tapos ipaparating nitong mabaho sya?! Aba! 

Una pangit, sunod losyang, tapos ngayon mabaho? Sumusobra na 'tong lalak—

“Wake up!” rinig niyang wika ni Clint malapit sa  kaliwa nya, bago umangat ang kumot na nakabalot sa katawan nya, na mabilis niyang ikinabangon, at nilingon ang direksyong kinatatayuan ni Clint. 

Bumungad kay Zhairiyah ang mamasa-masang buhok ni Clint, at ang anim na pandesal nito sa tiyan. Topless kasi ang lalaki, habang nakatingin sa kanya at hawak nito sa kanang kamay ang kumot niya. Clint looks so hot infront of her but she ignored him, instead, she gave him a death glare. “Pwede ba, wag 'kang istorbo!” aniya, na inismidan lang naman ng lalaki. 

“Istorbo? Me? Hey, if ever you have forgotten, but this night supposed to be our honeymoon right?” anito habang matiim ang titig sa kanya. 

Zhairiyah's brow furrowed after hearing what the man have said. “Excuse me. Hinding-hindi ako makikipag-sex sayo kung yan ang inaakala mo,” angil nya naman, na swabeng ikinatawa ng lalaki. 

“Why? Don't you know that your obligation is to make me happy and satisfy me in bed?” 

“Nope. Hindi ko yan obligasyon, since hindi naman natin mahal ang isa't isa,” sagot nya naman. 

“But we're married.”

“So?”

“You are married to me,” He argued. “We are supposed to do what other's do in their honeymoon,”

Zhairiyah let out a soft laugh. “As if ibibigay ko virginity ko sayo 'noh!” aniya, “Akin na nga 'yang kumot,” dagdag nya bago hinila ang kumot mula sa pagkakahawak ni Clint, at nang mabitawan nito iyon, bumagsak iyon sa kama, at aksidenteng napatingin si Zhai sa ibabang parte ng katawan ni Clint—na wala man lang takip na kahit ano. 

Her eyes bulged in an instance, bago niya nagawang mapalundag paalis sa kama, at palayo sa lalaki. She immediately turned her back from him, as she silently cussed. 

Shit!  I just accidentally saw his shaft! Ohmygod! Geez! I saw it, and it's now registered on my innocent mind! Nooo! 

“Bat ka n*******d, huh?!” mabilis ang tibok ng dibdib niyang sigaw, habang nananatiling nakatalikod sa lalaki.

Zhairiyah can sense movement from meters away, and it gives her more chills. “Cause we need to have sex and make an heir,” tila walang pasintabing sagot naman nito sa kanya. 

Geez. Napaka-kulit 'nang lalaking 'to. 

“Just like what I said earlier, I don't want to do the nasty with you!”

“You mean, you don't want to have sex with me.”

“Yes!”

“Then what do you want? To make love instead?” 

Her brows furrowed even more. “Gago! Hindi kita mahal, kaya hindi making love 'yon!” 

“Lets settle to the word "fu*king" then,” anito, na ikinalingon ni Zhai na agad niya 'ding pinagsisihan dahil may nakita na naman ang mata nya. Jusko! 

“Clint please. Stop it!” She can't stop herself from begging. Ayaw nya na ng ganoong usapan! Naririndi na sya!

“What? I'm now your husband, Zhairiyah.” panimula nito, “You have to satisfy me,"

“I don't want that. Ugh!  I can't stand this kind of talk, so it's much more better to sleep,” aniya na lang bago patalikod na naglakad pabalik sa kama, at nahiga duon. Sinubukan nyang abutin ang blanket, at pinilit na hilahin iyon upang mabitawan ito ni Clint, nang hindi tinitignan ang lalaki. 

Mahirap na at baka may makita na naman syang kung ano! 

Nang matagumpay na makuha ang kumot, mabilis niyang itinalukbong iyon sa sarili niya at pinilit muli ang sariling makatulog. 

“Tss. So fucking annoying.” huling narinig niyang sambit ni Clint, na sinundan ng papalayong yabag nang paa, na hindi nya na lang pinagtuunan ng pansin. 

She's just thankful that finally, the man stopped pestering her about that thing!