“ Baka nakakalimutan mo hawak ko na ngayon ang buhay mo Ms. Fontanilla or should I say Mrs. Torricelli. You know what.. You are so lucky to have my name. That’s so expensive you know.”
“ Who cares about your name! Nakakasuka ang apelyido mo. Apelyido ng isang demonyo!”
“ Hindi ko gusto ang tabas ng dila mo. Babae lang kita kaya mag dahan dahan ka baka hindi mo magustuhan ang gagawin ko sayo.”
“Babae mo?! Hindi ako pag mamay ari ng kahit sino man. Demonyo ka. Hindi ako nagtataka kung bakit mukhang mag isa ka sa buhay kasi ubod ka ng sama. Baka nga pati nanay mo..”
“ Don’t ever talk about my mother.”
“Oh may puso ka pala? Affected? Bakit iniwan ka ng nanay mo kaya ganyan kasama ang ugali mo?”
“ Shut up Lyresh! Baka hindi ako makapag pigil sayo.” Bigla niya kong tinawag sa pangalan ko. Ibig sabihin ba nun super galit na siya. Wala akong pakialam siya ang nag simula ng lahat ng to ng gipitin niya akong maikasal sa kanya. Tang ina niya.
“ Anung gagawin mo ?! Ihuhulog ako?! Baka pati nanay mo hindi ka natagalan kaya ka iniwan. Masamang tao ka kasi.” Ngayon siguradong nag iinit na to sa galit. Wala akong pakialam. Yun nga ang gusto ko ei ang magalit siya araw araw. Sirain ang mood niya lagi lagi para atakihin na lang siya sa puso.
“ Fuck! sinabihan na kita!”
***Hinila ni Zyaire si Lyresh at napaupo ito sa hita niya. Nagwawala ng husto ang dalaga kaya lalong nainis ang Don sa kanya.
Kinagat ni Lyresh ang daliri Ni Zyaire..
“ Fuck kang babae ka. Shit!” Namumula ang mukha ni Zyaire sa galit.
“ Bitiwan mo nga ako. Hayop ka talaga!”
“ Bitiwan. Okay sige.” Pinakawalan niya ang babae kaya tumumba ito at nasubsob sa upuan ng eroplano. Mabilis na umalis si Zyaire doon at nag punta ng dulong parte ng eroplano.
[ZYAIRE TORRICELLI POV]
Nobody talks about my late mother even about my personal life. Isa lang siyang hampas lupa. Humanda siya saken sa oras ng honeymoon namin. Iiyak ka sa sarap Lyresh Fontanilla. Wala pang babaeng nangahas na kalabanin ako ng ganyan.
Hindi ko alam anung nakita ni Fiero sa babaeng ito. Ang daming babae dyan pero itong isang to na sakit sa ulo pa talaga ang napili niya. Fuck shit. Damn ang sakit ng kinagat niya. My precious hand.
“ Boss anung nangyari?”
“ Nagtatanung ka pa talaga. San mo ba nakuha ang babaeng yan?”
“ Sabi nyu ho diba…”
“ I understand Fiero. Pero hindi ganyan klase ng babae. Asal kalye. Parang asong nangangagat at laging tumatahol
-what are you smiling at?”
“ Gaya ng gusto nyu boss. Ang babaeng katulad niya ay malabong ma in love sa inyo.” Tama siya. Hindi ko kailangan ng babaeng magiging sagabal saken bilang pinuno. Isang malaking sagabal ang babae sa lahat ng operation ng kumpanya.
“ Fiero siguraduhin mong hindi magkakaproblema sa kasal namin ni Ms. Fontanilla.”
“ Siya nga pala boss. Alam na ho pala ng ex girlfriend nyu ang tungkol sa kasal.”
“ Inaasahan ko na yan Fiero. Ang kailangan ko ay solusyon para hindi siya manggulo. Tonto!”
“ Sorry boss.”
SA AMANPULO
***Isang oras lang at mabilis na nakalapag ang plane ni Zyaire sa Amanpulo kung san gaganapin ang kasal. Unang bumaba si Zyaire sunod si Lyresh na namamangha nanaman sa kanyang paligid. Isang limousine ang sumalubong sa kanila para iescort papunta ng hotel sa mismong venue ng kasal.
Tahimik lang si Lyresh sa tabi ni Zyaire at nakikiramdam. Alam niyang lubos tong nagalit kaninang sagutan nila.
“ How will I know if successful ang operation ni mama?” pormal na tanung nito kay Zyaire ng hindi tumitingin.
“ Hindi ganun kalubha ang sakit ng mama mo kaya makakaligtas siya. You need to behave Ms. Fontanilla kung gusto mo pang makita ang mama mo.”
“ Hayup ka talaga! Bakit anung binabalak mo ha? Anung gagawin mo sa mama ko?” Pinaghahampas niya sa balikat si Zyaire na ikinagalit nito ng husto.
“ Fuck! Kung hindi ka titigil malabong makita mo pa ang mama mo Lyresh. Do you understand what I’m capable of?” natauhan si Lyresh sa tinuran ng binata. Alam niya kung gaanu ito kapanganib na tao kaya pilit niyang ikinalma ang sarili.
“ Hindi mo gugustuhing maubos ang pasensya ko Lyresh.” Hawak nito sa panga ang dalaga at ang mga mata ay nanlilisik na nakatitig sa mukha nito.
“ Bitiwan mo ko!” dinuraan niya sa mukha si Zyaire na tuluyan ng nagpasabog rito. Marahas na hinawakan ni Zyaire sa magkabilang kamay si Lyresh. Walang awa nitong hinalikan siya sa leeg, sa pisngi at pati na sa labi.
“ Fuck! Hayop ka.. Demonyo ka!” walang tigil ang pagpupumiglas ni Lyresh pero mas malakas sa kanya ang binata. Sinira nito ang kanyang suot na damit. Pinunit kaya lumantad ang kanyang katawan. Nag iiyak ng husto si Lyresh at buong lakas na pinigilan si Zyaire sa balak nitong gawin. Nakapatong na ngayon si Zyaire sa kanya at hindi magawang lumaban sa pwersa nito. Naglakbay ang isang kamay ng binata sa dibdib ng niya. Takot na takot si Lyresh, magkahalong iyak at sigaw ang ginawa niya. “ Parang awa mo na!! Magbebehave na ko please! Wag mo tong gawin parang awa mo na Zyaire!” Mangiyak ngiyak na pagmamakaawa ni Lyresh. Agad na kumalas si Zyaire sa dalaga at sakto naman na nasa destinasyon na sila. Bumaba ito at iniwan siyang sira ang damit. Nangingilid ang mga luha ni Lyresh at hindi makaya ang sitwasyong meron siya. Isang demonyo ang makakasama niya ng habang buhay. ***Nakahanda na ang lahat at magaganap na ang engrandeng kasal. Lahat ng mga
“Why are you not eating?” Natawa ako ng maisip ko kung bakit ito hindi kumakaen. “ Hindi pa naman kasi ako gutom.” Tipid niyang sagot. Ganito ba talaga ang babaeng to. Parang laging pakiramdam niya ay nasa peligro siya. “ Wag ka mag alala Mrs. Torricelli. Walang lason yan.” Nauna na akong kumuha at maglagay ng pagkaen sa plato ko saka nag subo para makita niyang safe ang pagkaen na nasa harapan niya. I know naman na gutom na siya. Anung oras pa yung huling kaen niya. “ Kung mag bebehave ka lang sana kasi. Wala naman masamang mangyayari sayo.” I didn’t mean sirain ang damit niya kanina pero talagang ginagalit niya ako. I just want to take control on her pero mailap ang isang to. Tama si Fiero iba siya sa lahat ng babaeng naikama ko, na halos sila pa ang magkakandarapa sa akin dahil sa yaman ko. Ang mga babaeng handang iahin ang sariling katawan para akitin ako kagaya ng ex ko na ang habol ay kapangyarihan at
Isang malakas na tawa ang narinig ko sa lalaking to. Halakhak ng isang demonyo. [ZYAIRE TORRICELLI POV] Hindi ko alam pero bigla na lang akong natawa sa naging reaksyon nito. Nanginginig siyang nakapikit pinapaupo ko lang naman siya. “ Anung nakakatawa?” inis na tanung niya. Ngayon lang uli ako natawa magmula nung mamatay si Mama. This girl was totally dumb innocent. Dapat lang at tama lang yan para hindi magkasungay. Pero pare pareho lang silang lahat na nasa loob ang totoong pagkatao. “ I told you to sit down Lyresh! Pagsisisihan mong hindi ka nagpakabusog. Aalis tayo within an hour Mrs. Torricelli.” Lalaki ako at kahit hindi love marriage ang kasal namin its her duty and obligation na paligayahin ako sa kama lalo ngayon na pag mamay ari ko na siya. Sa ayaw niya at sa gusto she’s mine from head to toe. [LYRESH TORRICELLI POV] Bakit ko
She knows very well na kailangan ng ma operahan ng mama niya. Hindi pa ganun kalaki ang sinasahod niya at nagsisimula pa lang siyang gumawa ng mga nobela. Hindi pa ganun nakikilala ang mga obra niya. [LYRESH TORRICELLI POV] Bigla kong inisip ang mga sinabi kanina ni Zyaire. Tinimbang ko ang sarili ko kung bakit nga ba talaga ako pumirma. Is it really because I’m afraid? Or is it desperation na mapagamot si mama? Kahit anu pa demonyo pa din siya pero nararamdaman kong nanliliit ako sa sarili ko. Its like not really directly I sell myself but if you analyze it further, He’s right ibinenta ko ang sarili ko sa demonyo kapalit ng solusyon sa lahat ng problema ko. Muli akong naiyak dahil nakaramdam ako ng hiya at awa sa buong pagkatao ko. Naalala ko ang mga chismisan ng mga babae kanina. Tama naman silang lahat pero hindi ako malandi. Hindi ko nilandi ang tinitingala nilang demonyo. I was kidnapped by him.
EL NIDO ***Dinala ni Zyaire si Lyresh sa isang Private Villa sa El Nido Palawan na nagkakahalaga ng 60,000 pesos a day. Malayo ito sa syudad at nakapwesto sa tuktok ng bundok. Tanging malalaking sasakyan lamang ang makakarating rito gaya ng Raptor. “ Mauna na ho kami Don Zyaire Torricelli.” Agad na nag paalam ang dalawang nag hatid sa kanila ng makarating sa destination. “ San sila pupunta ha? At sinong maiiwan saten?” Muling nag himutok si Lyresh ng makutuban niyang dalawa lang sila rito. “ Manahimik ka nga. Its our honeymoon.” “ Honeymoon?? Are you kidding Zyaire? I don’t need it. Mag honeymoon kang mag isa mo- uuwi na ako.” Akmang tatalikod si Lyresh ng hatakin siya sa bewang ni Zyaire. “ Uuwi ka ng ganyan ang suot?” Mula ulo gang paa ang binigay na tingin ni Zyaire sa kanya at bahagyang ngumiti ito. “ Bakit hindi ka na lang kumuha ng ibang babae na kasama mong mag honeymoon-ha? Yung kagaya mong demonyo! Bitiwan mo ako.”
“ Anung ginagawa mo? Zyaire wag! Hayop ka.. demonyo ka!” Pilit na nanlalaban ang dalaga pero malakas si Zyaire lalo na at nakainom na to. “Lyresh kasal na tayo kaya why not. You are my wife now kaya it’s your duty na paligayahin ako and for sure maeenjoy mo to.” “ Hayop ka!” magkabilang kamay ni Lyresh ang mahigpit na hawak ni Zyaire. Hinahalikan niya to sa leeg, labi at pisngi. Nanginginig ang mga kalamnan ni Lyresh sa pwersang pilit niyang kinakalaban. Sinasalungat ang mga pagsalakay na halik ng binata. “Hmmm! Wagg!! Tang ina mo.” Sigaw ng dalaga. Puno ng poot at galit. Nagsimulang maging tuso si Zyaire at marahas na pinunit ang suot na t shirt ni Lyresh. Tumambad sa kanya ang maputing dibdib nito saka bumalin ang mga labi roon habang sakop nanaman niya ang mga kamay ng dalaga. “ Zyaire please. Wag! Tama na pakiusap. Wag!” hikbi ni Lyresh habang nagmamakaawa sa binata pero hindi ito tumitigil at patuloy pa din sa pag angkin sa kanyang
"Fine.. I'm so sorry okay. Hindi ka kasi ng lock ng pintuan ei and I was bit drunk. Lalaki ako Lyresh. Sorry and thanks for the night. I will never forget this. After our honeymoon mag shopping ka, bilhin mo anuman ang magustuhan mo. Magtravel ka around the world." After I said sorry bumangon na ako at iniwan siya sa kwarto. I felt a little bit guilt pero nangyari na ang nangyari. Isa pa she's my wife. Soon she needs to give me baby na magmamana ng lahat at magpapatuloy ng pangalan ko, TORRICELLI. [LYRESH TORRICELLI POV] Paglabas pa lang niya nag sisisigaw na ako. Malakas at abot langit ang galit ko. Hindi ko siya kahit kailan mapapatawad kahit paulit ulit pa siyang humingi ng patawad. Demonyo siyang hayop siya. Pinagbabato ko lahat ng mahawakan ko at umiyak ng umiyak hanggang wala na akong mailuha. Anung palagay niya magagamot ng mga bagay at karangyaan sa mundo ang sugat na ginawa niya saken. Naisip ko ang mama ko. I need h
[ZYAIRE TORRICELLI POV] Pagbaba ng hagdan ni Lyresh hindi ako makapaniwalang makukuha niya ang atensyon ko. Lumalabas ang ganda niya hindi kaya dahil nadiligan na siya sa 24 years niyang nabubuhay, finally nakatikim na siya. " Anak may mga regalo nga pala saken si Zyaire ang gaganda nak. Ngayon lang ako nakakita at nakahawak ng alahas na may diamond pa." tuwang tuwa ang Mama niya for sure matutuwa na din siya saken. Siguro naman makakalimutan na niya ung nangyari kagabi. Isa pa hindi rin naman mag tatagal at mauulit yun. Asawa ko siya baka nakakalimutan niya. Ipapa alala ko sa kanya araw araw na akin siya. Nabili ko na siya. " Bat hindi ka pa din kumakaen? Ayaw mo ba ng niluto ko? Gusto mo ng iba?" " Oo nga anak kumaen ka na. Masarap naman ang lahat." " Opo ma. Natutuwa lang ako na andito ka." Ngumiti lang ako at bumulong sa tenga niya. "Mamaya ulit ha." Makalipas ang 5 days sa Palawan nag