Hinihingal na nag-hiwalay sina Keirah at Davidson. Nagpaalam muna siya sa binata na magsha-shower pagtapos ay tutulungan niya itong mag-ayos ng sarili.Pagtapos nilang dalawa mag-ayos ng sarili ay inalalayan niya na si Davidson na makahiga sa kama.“Mag-pahinga ka muna, tutulong muna ako sa kusina,” aniya habang kinukumutan ang binata. “Ipagluluto kita, hehe.”“Hayaan mo na sila yaya Lucing do’n. Dito ka lang sa tabi ko,” pigil nito sa kanya at nag-paawa epek pa. Natawa siya. “Haha. Sabi ni Ms. Rodriguez, asikasuhin daw kita. Syempre kailangan kitang ipag-luto.”“Hmmm, I’ll let you leave after ten minutes,” ngumiti ito at hinila ang braso niya para makasampa din siya sa kama.“Hays, sige na nga,” pag-suko niya na lang sa naglalambing na binata.Tumabi siya kay Davidson at hinilig ang ulo niya sa balikat nito. Marahan naman nitong hinahaplos-haplos ang buhok niya.“Keirah?”“Hmm?” sagot niya sa mahinang pag-tawag nito sa kanya. “Why?”“I just wanna say, I’m very grateful that you came
“Aish! Kung di ka nga naman minamalas!” inis na sinipsip ni Keirah ang daliring nahiwa ng kutsilyo. Nagbabalat siya ng mansanas na ipapakain kay Davidson. Kaya lang nadulas ang kamay niya at nahiwa ang hintuturo niya sa kaliwa.Tiningnan niya yung mansanas. Mabilis na kumalat ang dugo niya sa isang hiwa nito. Medyo kinabahan si Keirah dun. Parang masamang pangitain, ngunit hindi niya na lamang pinansin.Baka nago-overthink lang siya. Nagulat pa siya ng nag-vibrate ang cellphone niya. Nasapo niya tuloy ang dibdib. Nagiging nerbyosa na siya, kakakape niya ‘to.Binitawan niya ang mga mansanas at tiningnan kung sino ang nag-text. Napakunot-noo siya ng unknown number na naman iyon. “What the? Ano na naman ba ‘to?” Laking mangha ni Keirah ng makita ang MMS message. Mga picture niya yun sa Coron! Mga kuha niya na mag-isa lang siya. Kinutuban na naman si Keirah. Nang marinig na mag-ping ang elevator sa first floor ay agad niyang tinago ang cellphone. Nakita niya naman si Davidson na papal
“BESHY! NAMISS KITA, BRUHA KA!” Halos matumba si Keirah nang sunggaban siya ng yakap ni Melanie. Buti na lang at napahawak siya sa hamba ng pintuan. “Grabe, miss na miss,” natatawa niyang sabi habang inaalis ang mga braso nito sa leeg niya.“Gaga, isang linggo kang nawala no, malamang,” ngumuso si Melanie. Na-miss niya talaga ito. Ngayon lang siya na-bored sa apartment niya. “Sorry naman, papasukin mo muna ako, haha,” mahinang tinulak ni Keirah si Melanie para maipasok niya ang maleta niya. “Oh, hindi ka na ba babalik dun at dala-dala mo na maleta mo?” “Hmm, may pinapagawa kasi sa akin si Sir. Baka matagalan pa bago ako makabalik.”“Ganun? Kumain ka na ba?” tanong nito habang naglalakad papuntang kusina.“Hindi pa nga eh. May pagkain ka ba diyan?”“Nag-luto ako ng ginataang labong. Hindi ko naman alam na darating ka, edi sana nagpa-buffet ako.”“Haha gaga. Buffet ka diyan. Ako lang ‘to!” natawa siya sa biro ng kaibigan pero saglit ding natigilan? “What is labong?”“Ah, eh. Kakain
Mabilis ang mga hakabang na lumapit si Keirah sa kinaroroonan ng mga nag-kakagulong mga kasamahan. “Excuse me? Anong nangyayari dito?” tanong niya at pumagitna sa mga tao. “May problema ba?”Halata namang nagulat si Cassidy sa presensya niya. Agad din nakabawi at tinaasan pa siya ng kilay. Anong problema ng isang ‘to? At bakit ito nandito sa company gayong wala naman si Davidson.“Ahem,” tumikhim muna si Cassidy saka bumaling sa kanya. “Yes? May problema ba sa pamimigay ko?” Naningkit ang mga mata ni Keirah ng tarayan siya ni Cassidy. Syempre hindi siya papatinag dito ‘no, huh!“Pasensya na, Miss Cassidy. Pero oras kasi ng trabaho eh, mamaya na lang siguro kayo mamigay ng gamit,” diretso niyang sabi, ngunit pinili niya pa rin maging magalang.Pero mukhang gusto ni Cassidy ng gulo nang bigla siya nitong itulak. “Huwag kang mangialam dito! Sino ka ba? Kung maka-asta akala mo tagapag-mana? Is there something wrong to what I did?”Mula sa kinatatayuan, napa-takbo na si Melanie at Lorrai
Nakakailang sulyap na si Keirah sa cellphone niya. Kapagkuwa’y napapa-irap sa ere kapag nakitang wala man lang text message ni isa mula kay Davidson.Inis na hinagis niya ang cellphone sa kama at padabog siyang dumapa roon. Gigil na isinubsob ang mukha sa unan.“Aaaahh!!” impit niyang tili habang nakasubsob sa unan niya. Hinampas-hampas niya pa iyon. “Haays nakakainis siya! Kampihan ba naman ang babaeng yun?!”Pabalikwas siyang bumangon at inayos ang buhok na kumalat sa mukha niya.“Huh! Ako pa talaga ang bully?” Irita na humalukipkip si Keirah. Gusto lang naman niya ng kaayusan sa Montevella. Hindi naman siya nangialam eh. Hays.Nasa beast mode siya ng masulyapan niya ang laptop. Naalala niya na may pinapagawa pala ang malandi niyang boss slash boyfriend.Huminga muna siya ng malalim bago lumapit sa laptop. “Sino naman kaya itong ipapahanap niya?” tanong niya sa sarili.Wala naman siyang ideya kung sino o ano ang nasa loob ng e-mail ni Davidson kaya agad niya yung binuksan.Labis n
“Aarhg! Bakit ayaw niyang sumagot?!” kulang nalang ay ibato ni Keirah ang cellphone niya sa inis. “Kuya, can you turn around?” Mabilis naman na umikot ng daan ang taxi driver na inutusan niya. Pupuntahan na lang niya ang Daddy niya instead of Davidson. Nararamdaman niyang may kinalaman din dito ang Dad niya. Kokomprontahin niya ito kung bakit hinahanap siya ng binata.Nakarating naman sila sa subdivision nila. Ngunit hindi pa man nakakahinto ang taxi, may humarang na sa kanilang dalawang kotseng itim dahilan ng biglang pag-preno ng driver. Nasapo ni Keirah ang noo na naumpog sa frontseat. Medyo nahilo pa nga siya sa impact nun ngunit pinilit niya pa rin na tumingin sa labas.“Manong, ano pong nangyayari?” naniningkit ang mga matang tanong niya.“Bigla na lang kasing huminto yang mga yan ma’am.”“Ha?” Hindi niya pa naaaninag ng maayos ang sinasabi ng driver ngunit nag-labasan na ang limang kalalakihan na sakay ng dalawang kotse.Nagtaka naman si Keirah at biglang kinabahan ng papun
“ANONG IBIG SABIHIN NITO, MAUREEN? BAKIT MAGKASAMA KAYO NI JUDE?” Halos umalingawngaw ang buong sulok ng container ban sa lakas ng tanong na yun ni Keirah. “Well, we just wanna have some fun,” sarkastikong sagot ni Maureen.“Hindi ba kayo ni Leo? Bakit kayo magkakilala ng mokong na ‘to?” “Tsh, you don’t get it, don’t you? Syempre wala na kami ni Leo.”“Kung wala na kayo ni Leo, bakit mo pa ‘to ginagawa?” inis niyang tanong. Kung makakatayo lang siya ay baka hinampas niya dito yung silya.“I have so many reasons para gawin sayo ‘to, Keirah. Or we just say, Akira,” umupo ito sa tabi niya. “Gusto ko lang naman gumanti kay Leo, mahal na mahal ka kasi niya. Ewan ko ba, kung anong meron sayo,” ngumuso ito na para bang sinisipat ang kabuuan niya kapagkuwan ay muling tumayo.“Let’s start?” tanong naman ni Jude na kinabigla ni Keirah.“A-anong gagawin niyo?” kinakabahang tanong niya sa mga ito.“Sigurado ka dito, babe ha,” ani Jude at may inabot na camera kay Maureen.“Yeah. Ngayon ka pa ba
[An hour Earlier]*Static Sounds*“Hello…?”“Keirah? Hello..”Magkasalubong ang mga kilay na tinitigan ni Davidson ang cellphone niya. Naka-receive siya ng call mula kay Keirah. Sinagot niya agad yun ng makitang may ilang missed calls na ang dalaga.Ipinagtataka niya lang ay hindi naman ito sumasagot sa kabilang linya kahit hello na siya ng hello. Hanggang sa…‘ANO? LUMABAS KA R’YAN! KUNDI PUPUTOK ANG ULO NITO!’ Kumunot ang noo ni Davidson ng marinig yun mula sa kabilang linya. Boses yun ng lalake.Kinutuban siya at nilapit pa ang cellphone sa tenga niya. Chappy ang kabilang linya kaya kailangan niyang marinig ng mabuti kung anong nangyayari sa dalaga.‘LAKAD!’‘Wala kang nakita, tanda! Kapag nag-sumbong ka sa pulis, babalikan kita!’Boses ng mga lalake ang naririnig ni Davidson. ‘Saan niyo ba ‘ko dadalhin?’ natigilan na siya ng marinig niya ang boses ng dalaga. Napaatras siya ng hakbang. Anong nangyayari?‘Sa pier ng Manila Bay. Ipapakain ka namin sa shark, hahaha!’ “Pier ng Mani