KUNG hindi lang napigilan ni Storm ang kanyang sarili, sinugod na niya ng suntok si Jiwan. Napakalagkit naman kasi ng tingin nito kay Judith at nanggigigil siya roon. "Judith is my fiancee," buong diing sabi niya kay Jiwan. Bakasaling sa pamamagitan noon ay ay tumatak iyon sa isip ng kanyang half brother. "Ay talaga," sarkastikong sabi ni Jiwan. Obvious na hindi ito naniniwala. Tumalim tuloy ang mga mata niya rito kaya naman niyakap niya ang beywang ni Judith. Gusto niyang makasigurado na walang makakaagaw nito sa kanya. Sa klase ng tingin ni Jiwan sa kanyang si Judith ay tiyak niyang interesado ito rito at hindi niya iyon mapapayagan. Judith is mine, buong diin pa niyang sabi sa sarili at iyon ang gusto niyang ipabatid kay Jiwan. "Wala akong pakialam kung maniniwala ka o hindi pero nais kong makilala ng aking Lola Anastacia ang aking fiancee, si Judith Dimaculangan," buong pagmamalaki niyang sabi. "Kilala kita," sabi ng kanyang lola kay Judith. Bigla tuloy siyang kinabahan. G
KUNG nagawang maagaw ng tatay ni Jiwan ang kanyang ina, hinding-hindi papayag si Storm na maagaw ni Jiwan si Judith sa kanya. Matapos nilang umalis sa mansyon ng kanyang Lola Anastacia, dumiretso sila sa kaibigang judge ng kanyang ama at nagkataon ding ninong niya. Gusto sana niyang naroroon ang kanyang Lola Anastacia sa kanyang kasal pero nangangamba siyang walang kasalan na magaganap kung malalaman iyon ni Jiwan. At hindi siya papayag na mahadlangan ng sinuman, lalo na ang kapatid niyang kinabubuwisitan niya. Kahit na madalas itong tumatawag para mangamusta, hindi siya nagtitiwala na maganda ang intensyon nito. "Done?" Tanong niya kay Judith. Mayroon kasing pina-fill up sa kanila para sa kasalang iyon. Inabot sa kanya ni Judith ang na fill up an nito. "Akala ko ba hindi naman tayo ikakasal?" Naguguluhang tanong sa kanya ni Judith habang hinihintay ang magkakasal sa kanila. Kita niya ang pagkalito sa maganda nitong mukha. "Change of plans,"mariin niyang sabi. "Dahil dun kay Ji
"PASENSIYA na po kayo kung nagpakasal kami ng biglaan ni Judith. Ayaw ko na ho kasing magkaroon pa ng hadlang sa aming pagmamahalan."Agad lumipad ang tingin ni Judith kay Storm. Hindi niya kasi akalain na napakagaling pala nitong artista. Sila, nagmamahalan?"Ang importante sa akin kasal na kayo at kahit mawala ako sa muñdong ito, alam kong may titingin at mag-aalaga na kay Judith. Huwag na huwag mo siyang sasaktan kung ayaw mong hilahin ko ang paa mo at isama ka sa ilalim ng hukay.""Huwag nga kayong magsalita ng ganyan," mariin niyang sabi rito. May kilabot kasi siyang naramdaman dahil sa sinabi ng kanyang stepfather. Pagkaraan ng ilang sandali, si Storm naman ang kanyang binalingan. "Okay na ang Tatay Samuel ko, hindi ba?"Wari'y naramdaman ni Storm ang kanyang takot kaya hinagilap muna nito ang kanyang palad bago nagsalita. "Kailangan lang niya ng sapat na pahinga.""Kaya, maaari n'yo muna akong iwanan para makapagpahinga ako ng husto," anitong pilit ngumiti sa kanila ni Storm.S
"RELAX ka na," wika ni Judith. Medyo dumukwang pa siya para maabot ang braso ni Storm at mahimas-himas. Sa palagay niya kasi'y makakatulong iyon para mawala ang sobrang pagkairita nito. "Habang kaya ko pang magpigil umalis ka na sa harapan ko dahil baka maibalibag kitang palabas ng restaurant ito, babae ka!" Wika ni Storm sa babaeng biglang namutla. Matalim ba matalim naman kasi ang tingin dito ng kanyang asawa. "Get out!"Kahit maling-mali ang ginawa ng babae, nakaramdam pa rin siya ng awa rito. Ngunit, hindi naman niya iyon maibulalas dahil baka akalain pa ni Storm na ipinagtatanggol niya iyong babae gayung siya ang pinrotektahan nito. "Tapos ka na ba?" "Hindi pa, ah," mabilis niyang sabi. "Ikaw, hindi ka pa rin tapos.""Nawalan na ako ng gana." Pinanlakihan niya ito ng mata. "Ang dami daming nagugutom tapos ikaw hindi nagpapahalaga sa mga biyayang nasa iyo. Kumain ka diyan," inis niyang sabi pero bigla siyang natigilan. Para kasing feel na feel niya ang pagiging misis ni Storm
MANGHANG-mangha si Judith nang pumasok na siya sa kanyang kuwarto. Ang unang nabungaran niyan niya ay ang kamang mas malaki pa sa kingsize bed. Pakiwari niya ay magkakasya ang limang tao roon at dahil masosolo niya iyon ay maaari pa siyang magpa-tumbling-tumbling tapos may higante pang tv kaya't nakakasiguro siyang malinaw na niyang mapapanood ang paborito niyang Turkish actor. "Nagustuhan mo ba?" Excited na tanong ng boses na kilalang-kilala na ng puso niya. Gilalas siyang napalingon kay Storm nang makita niyang nagtatanggal ito ng necktie.Buong pagtataka siyang nilingon ni Storm. "Yes, wifey?"Nang ngumiti sa kanya si Storm, napalunok siya. Para kasi iyong chocolate. Masyadong matamis. "Akala ko ba kuwarto ko ito?" Nauutal niyang tanong. Lalong lumapad ang ngiti nito sa kanya. "Yes.""Eh, bakit nandito ka rin?" Nagtatakang tanong niya. Napalunok tuloy siya ng kung ilang ulit dahil ang pumasok sa isipan niya kapag nanatili sila sa iisang silid ay may posibilidad na may mangyari s
MAAGANG nagising si Judith kaya't nagpasya siyang bumangon. Iyon ang unang umaga ng pagsasama nila ni Storm kaya gusto niyang pagsilbihan ito. "Good morning po," bati niya kay Manang Sonia na ayon kay Storm ay siyang nag-alaga rito. Sa halip na tumugon agad, hinagod muna siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa. "Ala-sais inihahanda ang almusal. Gutom ka na ba?" "Naku, hindi po. Gusto ko po sanang ako ang magluto," nahagilap niyang sabihin. Medyo nautal pa siya dahil parang lagi siya nitong sinusuri. "Marunong ka bang magluto?" Gilalas na tanong nito. Hindi niya napigilan ang mapangiti. "The best po akong magluto ng scramble egg with sibuyas and kamatis, tinapang bangus, hotdog, bacon at siyempre fried rice," buong kayabangan niyang sabi. "O siya sige, ikaw ang magluto para sa asawa mo pero dito lang ako. Babantayan ko ang pagluluto mo," pormal nitong sabi. Tantiya niya'y nasa limampung taong gulang na ito. "Mayroon po ba kayong pamilya?" Buong kuryosidad niyang tanong. Siyempr
"KAMUSTA ang buhay may-asawa?" Tanong ng kanyang Tatay Samuel.Ayaw na sana ni Judith na sabihin sa kanyang stepfather ang inis na nararamdaman niya sa lalaking pinakasalan pero alam niyang nahahalata na nito ang kanyang damdamin. Kanina pa kasi siya nakasimangot at nanghahaba ang nguso. "May ikukuwento ka ba sa akin?" Tanong pa nito. "Nakakainis," wika niya saka sinabi sa kanyang ama-amahan ang pagkawala bigla ng gana ni Storm nu'ng kumakain sila. "Imposible namang hindi siya nasarapan sa luto mo."Lalong nanghaba ang kanyang nguso. "Alam kong dahilan niya.""Ano?" Taka nitong tanong. "Takot na baka magayuma ko siya," naiinis pa rin niyang sabi tapos ikinuwento rin niya sa kanyang Tatay Samuel ang narinig niyang usapan nina Storm at ni Manang Sonia. Lalo tuloy siyang nanggigil. "Anong akala niya sa akin, mangkukulam?"Ang inaasahan niya'y magmumura ang kanyang Tatay Samuel dahil sa galit kaya't laking pagtataka niya ng bigla itong humagalpak nang tawa. Napatanga at napanganga siy
"NAGUGUTOM ako," hindi napigilang sabihin ni Judith pagkaraan ng ilang sandali. Dama kasi niya ang pagkulonng kanyang tiyan. Napangiwi siya nang maalala niyang dalawang pagsubo lang ang kanyang nagawa kaninang almusal. Sarap na sarap kasi siyang pinagmamasdan si Storm habang kumakain kaya agad niyang napansin ang pagkawala ng gana nito. Pakiramdam tuloy niya'y pinagsakluban siya ng langit at lupa, ng mga oras na iyon. "Kumain tayo," mabilis na sabi ni Storm. "Talaga?""Magpa-deliver tayo. Saan mo gusto?"Napangiti siya sa pagtatanong nito. Pakiramdam niya kasi'y pinahahalagahan siya nito. Gaya ng isang Prince Charming sa kanyang Prinsesa. "Bakit naman kailangang magpa-deliver pa tayo kung pwede namang sa canteen na lang tayo kumain?" Pagkaraan bigla siyang natigilan. "Sorry. Hindi nga pala pwede.""Bakit hindi pwede?" Takang tanong nito."Wala namang nakakaalam na kasal tayo –""Di ipaalam natin," putol ni Storm sa sasabihin niya.Hindi niya inasahan na ang mga salitang iyon ang l