SA ISANG madilim na sulok ng dating kuwarto ni Katarina ay naroon si Sebastian. Sinimsim niya ang huling salin ng alak sa kaniyang baso. Inilipat niya ang tingin sa bakanteng kama ni Katarina. Simula ng umalis ito ay hindi na niya ipinagalaw ang kuwarto nito kung kanino mang katulong kahit na nais pa ni Cecilia na umukupa dito. Palagi siyang umaalis at ilang araw babalik matapos ang kaniyang pagche-check sa mga hawak niyang lugar. Hindi na siya muli pang naglakas ng loob na hanapin ito.“Nandito ka lang pala?” sabi ni Cecilia habang papasok sa loob ng kuwarto.Hindi siya tinapunan ng tingin ni Sebastian kaya niyakap niya ito mula sa likod. Bahagya niyang kinagat at sinipsip ito. Nagiwan ito ng pulang marka at napangiti siya sa kaniyang ginawa. Gumapang ang kaniyang mga kamay sa dibdib ni Sebastian ngunit hinuli ito ng lalaki.“W-What do you want?” malamig nitong sabi.“I miss you. Ilang araw kang nawala at ang sabi ni Dad ay may naikuwentro daw kayo. I was just worried about you.” Sa
NAKATAYO si Katarina sa paanan ng lalaking nasa kama. Nanginginig ang kaniyang kamay habang inilalabas ang isang maliit na bote na nakasuksok sa kaniyang dibdib. Mabibigat ang kaniyang paghinga nang may biglang nagsalita mula sa kaniyang likuran.“Hmmm what about slitting his throat? Ano iyan lalasunin mo lang siya na parang isang dagang salot?” walang prenong sabi ni Sebastian.Hinarap siya ni Katarina at nilisikan ng mga mata. “G-Gusto mo bang mauna?” ani nito.“H-Hindi mo ako kaaway? Gusto ko lang masiguradong okay ka at hindi ka napahamak sa kamay ng lalaking iyan!” paliwanag ni Sebastian.Ilang buwan lamang silang hindi nagkita ay ang laki na ng pinagbago ni Sebastian. Kung dati-rati siya ang maangas sa harap ni Katarina ngayon ay siya na ang kusang tumitiklop sa harap nito na dati lamang niyang mistress.“Tingin mo isa parin akong mahina na tulad ng nakilala mo noon? Mr. Del Castil –” hindi na niya ito naituloy ng maulinigan nilang may pumipihit sa doorknob. Hinablot siya ni Seb
Katarina POVNAKAHINGA ako nang maluwag nang sabihin niyang hindi na niya ako muling ikukulong pero kung sakali man ay pipiliin ko parin na tumakas. Binantayan ko ang kaniyang ikinikilos at marahil ngayon ay alam na ni Mikayel na hindi ko sinunod ang inuutos niya at tumakas pa ako. Ilang beses na may pilit siyang tinatawagan sa telepono pero hindi ito sumasagot at sa inis niya ay naibalibag niya ang telepono. Hindi ko naiwasan ang kabahan dahil sa kaniya ko na-develop ang pagkakaroon ng takot at trauma na nga siguro ang tawag 'don. Hanggang-ngayon ay hindi parin niya kayang kontrolin ang kaniyang galit. "I-I'm sorry," sambit niya nang muling magtama ang mga mata namin. "Lalabas lang ako," Tumayo siya at mabilis na lumakad palabas ng pinto.Hindi na ako sumagot o mas okay na hindi ko nalang siya pansinin dahil para saan ba't magpapanggap siya na mabait kung mala-demonyo parin naman ang ugali niya. He is still that psycho and sadistic Sebastian that I know! Pero bakit ako sumama sa kani
"Rina?" mahina niyang tawag habang may dala-dalang mainit na soup. Hindi pa kasi kumain si Katarina simula kagabi. ---NIYAKAP niya ito dahil sa panginginig nito. Hindi siya lumabas ng kuwartong iyon hanggang hindi bumababa ang lagnat ni Katarina. Hindi na niya kaya pang itago ang pangungulila sa dalaga. Sa ilang buwan na dumaan hindi manlang ito nawala sa kaniyang isipan. Lalo pa itong naging mas mahirap sa kaniya dahil sa paghingi nang tulong sa kaniyang mortal na kalaban na si Mikayel Guererro. Ang pagnanais niyang makuha ito ay mas lalong umigting at kahit na kamatayan ay hahamakin niya para lang mapunan ang pagkukulang at kasalanan dito. "R-Rina..." paulit-ulit niyang bulong rito pero ang mga mata ni Katarina ay nanatiling pinid.Ipinikit niya ang kaniyang mga mata at dinama ang init ng katawan ng dalaga. Ilang beses siyang napailing at wari ay may nireresolba sa kaniyang isip. Hanggang sa unti-unti naring mapawi at parehas silang hatakin nang antok.---Ilang beses niyang tina
Sebastian POV“I call you back, Bro!” ani ko kay Marco ng may nakita akong lalaking umaaligid. Dali-dali kong isinilid sa aking bulsa ang telepono ko at nagpanggap na parang wala alam. Naglakad ako ng paunti-unti hanggang makompirma ko ang lalaking sumusunod sa akin. Matapos ay bigla akong lumiko sa mga puno at nagtago. Madilim sa kakahuyan at kabisado ko ito.Ilang araw narin kami ni Rina dito at matapos siyang gumaling ay medyo nagbago naman, nabawasan ang duda sa akin. Akala niya kasi ikukulong ko parin siya.Kinagat naman niya ang pain ko. Mukhang naghahanap na siya sa akin. Narinig ko na ang pagkasa ng kaniyang baril. Hinuli ko siya at sinigurado kong sa sipa ko’y titilapon ang baril sa malayo kung saan hindi niya makikita. Sinuntok ko siya sa sikmura at napa-igik siya sa sakit. Sinunggaban ko na ang sitwasyon para mawalan siya nang malay. Tinali ko siya sa puno. At kinapkapan dahil nasisigurado akong may nakakabit sa damit niyang tracking device. Ngunit wala akong nakita. Sinamp
Bumagsak ang malakas na ulan kumidlat ng matatalim at patuloy ang pagdagundong ng kulog. Naroon si Katarina nanatiling nakatayo sa gilid habang ang lalaking naka-suot ng black suit ay papalapit sa kanya. Tanging ang liwanag ng pagtama ng kidlat ang nagsisilbing tanglaw sa pagitan nilang dalawa. Umatras man siya ay wala na siyang magagawa. Hindi na niya matatakasan ang lalaking lango sa alak. Naramdaman niya ang lamig ng pader lalo pa ngayon sobrang nipis lang ng suot niyang pangtulog. Ilang gabi na siyang nanatili sa lugar na ito. At ni isang beses ay ayaw siya nitong kausapin ngunit ngayong gabi ay kaiba dahil ito na ang lumapit na sa kanya.'Bakit ka pa kasi natuksong lumabas ng kwarto na iyon, ngayon paano ka makakatakas sa lalaking ito' nanginginig niyang paninita sa sarili."An-anong ga-gagawin mo Mr. Del Castillo?""Ano paba sa tingin mo?""Dinala ko sa yo ang mga pinabibigay niya para sa proteksyon ko""Wala na itong pakialam sa mga dala-dala mo. Ito ay sa pagitan nating dalawa
Nakahanay na nakaupo ang mga bagong babaeng recruit ni Madam Lee sa backstage. Maingay ang loob ng TVC or kilala sa tawag na The Virgins Club, isang Elite Club na tanging mga mayayaman lang ang afford makapasok. Kasalukuyan kasing gumigiling ang stripper na si Faira. Talagang napupuno ang nasabing club.Napukaw ang kanilang atensyon ng dumating ang matabang babae na halos lumuwa ang bumper nito sa harap at abot ang paypay sa kanyang abaniko. May manipis na kilay na animo ay iginuhit lamang sa magkabila. Bahagyang natawa si Katarina ng ito ay magsalita dahil kakaiba ang tono nito. Sa paghagikgik niya ay nakuha tuloy nito ang atensyon nito. Kaya ito ay tumapat sa kanya."Tumayo ka!" utos niya kay Katarina. At si ay pinatalikod, pinatagilid at pati pagtuwad ay pinagawa. Matangkad si Katarina na may matambok na p'wet at malaking dibdib. Morena at may alon-along buhok na kulay brown. Para itong modelo sa tindig at may makinis na balat."Anong pangalan mo?" masungit niyang sabi at pinagpatu
Nanghihina akong lumabas ng Club dala-dala ang chekeng kapalit ng aking puri. Muli ko itong pinakatitigan at hindi naman nagkakamali sa nababasang pigura duon. Bahagya akong napangiti dahil ito lang ang kaya kong maitulong sa aking mga kapatid na kasalukuyang nag-aaral. Hindi ko makakayang makita ang mga itong gumapang sa hirap. Napansin kong pati ang panahon ay hindi masaya sa aking kinitang pera. Anumang oras ay babagsak ang ulan at nais na kong mawithdraw ang pera para sila ay maihanap na ng maayos na tirahan. Iniwan lamang ko lang sila sa kalapit na kakilala dahil wala naman kaming matutuluyan ng gabing iyon.Nagmadali kong hinabay ang lugar na iyon dahil labis narin ang aking pag-aalala sa mga ito.'Ganun naman talaga siguro ang mga panganay na anak. Kadalasan sila ang naoobligang tumapos ng responsibilidad na na dapat mga magulang ang gumagawa'muli siyang napangiti at inayos ang kanyang damit bago humarap sa mga kapatid.Pagpasok niya sa bahay ng kaibigan ay halos mawala siya sa