Epilogue

I silently cursed when my pregnant ark are not here. Palagi na lang! Nagiging makulit! Nawawala pag bago akong gising o malilingat ako ng tingin. Mabilis pa siya kay flash kumilos. This always happens, everyday.

As the months passed, lumalaki ang tiyan niya. Ganoon rin ang pagiging sutil. Nagiging matigas at ayaw paawat. Iiyak kung hindi masusunod.

Pikit mata kung hinilot ang sintido bago bumangon. Sumasakit ang ulo ko. Hindi pa lumalabas ang anak ko sa mundo na ito pero hindi ko na kaya ang kakulitan ng Ina. Sana lang talaga hindi mamana ng anak ang pinaggawa ng Ina.

I really don't understand kung ano ang tumatakbo sa isipan ng mga buntis. Are they happy doing that thing? Hindi ko hawak ang isipan nila para malaman ang susunod na gagawin. Ito ba ang sinasabi nilang 'don't let them know your next move,'?

I don't have any idea, at nanatiling may malaking tanong sa isip. Kahit gano'n, hindi ako nagrereklamo. Why would I? Gusto at ginusto ko ang nangyari. Walang pumilit. And besides i