Apollo’s POV
“I’m sorry, Tristan.” Lalong lumakas ang kaba ko sa dibdib.
“Hindi ko maintindihan, pwede bang sabihin mo na lang kung sino ka! Mali ang iniisip ko, mali hindi ba?” Pinipigilan kong hindi taasan ang boses ko.
“I’m sorry.” Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin ko. Sobrang naguguluhan ako sa mga nangyayare, napaka-imposible
“Lilly,” Hindi ko gustong banggitin ang pangalang iyon pero gusto kong makasiguro. Tama bang ang asong kinupkop ko ay si Lilly o magkapangalan lang sila.
“Hindi Tristan ang pangalan ko, kung sino ka man, ayaw kitang makilala! Gusto kong lubayan mo si Maymay at huwag idamay sa gulo na meron ka.”
Natatakot ako, hindi ko maintindihan ang sarili ko. Hindi ba’t ito ang gusto ko? Ang makausap si Lilly at makahingi ng tawad sa pag-iwan ko sa kanya noon. Ito na ang pagkakat
Chapter 18Lilly’s POV“Please, huwag mong sisihin ang sarili mo.” Ani ni Apollo, kagaya ko ay tuloy-tuloy din ang pagdaloy ng luha sa pisngi niya. “Iniwan kita noon, kung hindi kita iniwan noon hindi mangyayari sa atin ito. Ako ang dapat sisihin.”“Ano ba kayo! Walang ibang dapat sisihin sa mga nangyare noon kundi ang taong pumaslang sa mga magulang niyo. Pareho kayong biktima rito, hindi niyo ginusto ang lahat ng nangyare.” Napatingin kami kay Maymay nang magsalita ito, she was also crying. Kagaya naming ay biktima rin siya. My chest feels like it’ll burst.“Maymay, I need you to tell this to Apollo,” Tumango si Maymay at hinintay ang sasabihin ko.“Ginawa mo iyon para iligtas ang sarili mo, at masaya akong nakaligtas ka. Hindi totoong basta mo na lang ako iniwan, you have no choice that time. Itinago mo ako noon kung kaya’t hindi ako nakita
Lily’s POVWarning!This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.For a second nakalimutan kong huminga nang sipain ako ng malakas ni Tisoy dahilan para tumalsik at tumama ako sa pader. Umingay ang loob ng bahay dahil sa iyak ko. “Babe!” Pinigilan ni Sasha si Tisoy na makalapit ulit saakin. “ Hindi kasalanan ni Cherry yun, ako ang nakabasag. Natabig ko yung troffy!” Mangiyak-ngiyak at nanginginig pang sabi ni Sasha. Gulat na gulat ako nang sampalin siya ni Tisoy sa right cheek niya at minura niya ito.“Pinagtatangol mo pa ‘yang animal na ‘yan! Ma’s mahalaga pa ‘to kesa sayo.” Tinulak niya si Sasha sa gilid dahilan para mapaluhod ito.I couldn’t move at first as I watch how those bad guys beats Loony. The
Apollo’s POV“Apollo sorry!” Nahirapan pa itong magsalita dahil panay ang hikbi nito. “Hindi naman kita minamaliit kahapon, sobrang nagaalala lang ako sa kalagayan mo kaya ko na sabi ‘yon.” Nakadinig ako ng mga bulungan, marahil ay pinagtitinginan na kami ng mga tao ngayon, hindi man ako nakakakita pero nahihiya pa rin ako dahil baka iba na ang iniisip nila sa amin ni Maymay.“Hindi ka pa magaling kahapon, inuubo ka pa nga at sobrang delikado nung pinuntahan namin. Sorry talaga Apollo nasaktan ko ang feelings mo.” Marahan kong hinaplos ang buhok nito, may sumilay din na mga ngiti sa labi ko. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti. Akala niya ay galit ako sa kanya dahil sa hindi ako nakasama kahapon. Hindi naman ako galit, nagtampo lang ako at nadala ng emosyon ko. Hindi ko akalain na ganito ang epekto nito kay Maymay.“Huwag ka nang umiyak, hindi ako galit. Pasensya ka na at matampuhin ang kaibi
Lilly’s POV“The Marquez? Oo nag-apply na ako diyan.”“What position?”“Janitress,”“What?” I histerically reacted dahil sa sinabi ni Maymay.“Bakit ka tumuloy ‘dun?”“It’s an opportunity t’saka ‘yun lang ang hiring sila. Bukod ‘dun, highschool lang ang natapos ko.”“But you can get into my company with a skill and talent like that Maymay, trust me. I trained my employees to be confident about their skills not about their background.” Napa-buntong hininga ito, tila hindi alam ang isasagot.“Come on Maymay, I believe in you that’s why I offered you to work with me 4 years ago, nakalimutan mo na ba?” Mababakas sa pag-laki ng mga mata niya ang gulat sa sinabi ko.“Naalala mo?”“Of course, I waited for you to come Ms. Maylyn Santos.” Kung tao
Christine’s POV“Why did you hire her?” Tanong ni Ms.Helen sa akin.“I like her,” Sagot ko bago umalis sa conference room. Hindi naman ako ang assigned panelist para sa mga janitress pero pinalitan ko ung isa nang malaman kong mag-aapply si Maymay.I don’t know but it felt like I was talking to Lilly, the old Lilly the one I called “Ate”. Is it because she’s on vegetative state and I’m kinda missing the hell out of her? Hindi ko alam how the two of them met but I can feel that they really knew each other so much.“Because someone believes in me that I can.”“And who is that someone?”“Lilliana Marquez,”I paused for awhile. Why do I feel like I’m talking to Lilly? Did she really learn from her?“4 years ago there’s this young child begging people to buy clothes she and her gra
Lilly’s POV“Sasha!” Tumahol ako just to get her attention but she was busy doing her make-up. Hindi ako makagalaw, I’ve been looking for her for a long time and now she’s infront of me.I watcher her back as she crosses the pedestrian lane infront of us. Napatigil siya nang tumahol ako ulit, she looked at me as if she’s confused.Hindi ko alam kung gaano na ako katagal nakatingin sa building ko. I was still thinking about Sasha. She lost a lot of weight, hearing her talk earlier I think she’s still with Tisoy.I won’t forget how abusive Tisoy was, he’s cruel. Binubugbog pa kaya siya ni Tisoy? I can’t stop thinking about that. I should be happy I’ve seen Maymay again, but I can’t just be happy knowing she’s still with that abusive man.Maymay’s POV“These are your uniforms and ID, make sure you wear it always when
Lilly’s POV“Rose!” Nagulat ako dahil nakita ko si Rose dito sa loob ng cubicle. “You reek of alcohol, how much did you drink for you to be in this state?” Ani ko habang inilalabas ko siya pero napaupo lang ito agad sa bowl.“Ano ka ba, lot ka sa management pag-nakita ka ng ganito! Hindi mo baa lam na bawal ‘yan?”“Bakit ka pumasok ng lasing?” Tanong ko sa kanya pero tulog na ito, napabuntong hininga pa ako nang humilik ito.“Anong nangyayari diyan?” Napatingin ako sa pinto ng women’s cr nang sumilip doon si Mang Ricardo.“Pambihira ka naman Rose second day mo pa lang ngayon ganyan na ang ginawa mo. Umuwi ka na muna at sasabihin ko na lang na may sakit ka, doon ka dumaan sa basement.” Matapos pagsbihan ni Mang Ricardo si Rose ay umuwi na ito, bago pa siya maabutan ng ibang mga empleyado.Sadyang mabait na tao talaga si Mang Ricardo kaya
Sasha’s POV“Thank you sa pagsundo babe!” Hahalik sana ako kay Tisoy pero nadismaya ako nang umiwas ito, abala ito sa pagtanggal ng motor gear niya.“What do you like for dinner?” I asked him.“Ano ba pati ba naman yan iaasa mo sa akin? Wala ka bang sariling desisyon?” Hindi na ako nagugulat sa pagsigaw ni Tisoy. Palagi naman niya iyong ginagawa sa akin. He would always get angry at me for little things. Pero naiintindihan ko naman dahil pagod ito sa trabaho tapos sinundo niya pa ako kanina.“Okay I’ll just see what I can cook.” Sabi ko dinala ko na din yung bag niya at iniwan na siya sa garage. Ginamit ko na ang ipon ko sa pagpapaayos ng bahay, dati ay studio type lang ito ngayon nakapag-pagawa na kami ng second floor.Inilapag ko yung bag namin sa sofa and I’m about to go to the kistchen when I heard his phone rang. Inilabas