"P*tangina! Seryoso ba ito?" Hindi makapaniwalang reaction ni Rhian. Napatayo pa siya sa pagkakaupo niya at salitan kaming tiningnan ni JM. "Bunganga mo! May bata tayong kasama." Hinila ni Kenneth si Rhian paupo sa tabi niya. Inimbitahan namin sila rito sa bahay, eksakto naman na pumunta si mama sa shop niya at si papa sa Hospital kaya i grab this chance to invite my friends. Matagal-tagal na rin simula noong huli ko silang nakasama, kung hindi ako nagkakamali ay ang huli naming usap ay ang pagpapaalam ko sa kanila na hiwalay na kami ni Gemar at pupunta akong Canada. Simula noon ay hindi ko na sila nakausap. "I just can't believe it," ani Rhian na hindi pa rin naniniwala sa revelation ko. "And, this is Ava, our daughter," pakilala ko sa anak ko na nakaupo sa gitna namin ni JM. Kenneth and Rhian exchanged glances, bago bumaling sa amin. "Anak?" sabay nilang turan. "Hello po, tita and tito." Lumapit sa kanilang dalawa si Ava at yinakap sila. "Hi, Ava. I'm your tito Kenneth. Ang g
"Anak, hindi mo ba e-enroll si Ava? Sa isang linggo na ang pasukan," ani mama. Nagtitiklop siya ng mga damit ko sa kwarto, iyong mga dapat na pina-laundry niya kahapon. "Mamaya na po, mama. Tulog pa po si Ava." Pasadong alas otso palang nang umaga, nangangalampag na si mama sa kwarto. May sarili na akong pamilya pero parang teenager pa rin ang turing niya sa akin. Isa ito sa mga na-miss ko noong pumuna ako sa Canada. "Si JM pala saan pumunta? Nagpaalam iyon sa akin kanina habang nagluluto ako ng breakfast, aalis daw siya. Hindi na tuloy siya nakakain ng breakfast.""May meeting po with his clients. Ni-refer po kasi siya doon sa kakilala ni Kenneth kaya mukhang magiging busy na po iyon," turan. "Sayang, hindi niya kayo masasamahan ni Ava sa enrollment." "Okay lang iyon. Pupunta rin siya sa parents house niya after ng meeting, his mom invited him." Umayos na ako ng upo at tinulungan si mama sa pagtitiklop ng mga damit. "Hindi ka kasama? Hindi ka pa rin ba tanggap ng parents niya?"
Lumipas ang mga araw na hindi ko na ulit nakita si Gemar, siguro dahil bahay at clothing shop lang ni mama ang madalas kong puntahan. Sinabi ko na rin kay JM ang hindi inaasahang pagkikita namin ng dati kong asawa, ayaw ko rin naman kasi magtago ng mga bagay-bagay sa kanya kahit gaano pa ito kaliit. Aam ko na rin naman kasi ang hindi maganda dulot ng pagsesekreto dahil muntik na masira ang relasyon namin nina mama dahil doon dati. "Ano sabi niya sa iyo? Kamusta naman siya? Is he want you back? Ano sabi niya tungkol kay Ava?" sunod-sunod niyang naging tanong. "He's with his daughter. Nagkwento ko sa iyo dati na noong umalis ako ng Pilipinas ay buntis si Herisha, iyon malaki na ang bata at same school sila ni Ava," pagkwento ko. "Gusto mo, e-enroll natin sa ibang school si Ava. Ayaw ko rin na umaaligid siya sa pamilya natin," aniya. "JM, baka magtaka ang bata. Ang dami na nga tanong sa akin kung bakit kilala ko si Gemar e. Hayaan mo na, mukhang naka-move on na rin naman siya at nak
Unang araw ng pasukan nina Ava, tulad ng pinangako ko ay kaming dalawa ni JM ang maghahatid sa kanya sa paaralan. Alam kong busy ang asawa ko at kaya ko naman na ihatid mag-isa ang anak namin, ngunit nang i-open up ko sa kanya kagabi ang request ni Ava ay agad siyang pumayag. Ihahatid na raw muna namin si Ava sa paaralan bago siya pumasok sa trabaho. Siya na raw bahala ang umayos sa schedule niya dahil ang mas mahalaga sa kanya ay ang nais ni Ava. May bata na naman tuloy na tuwang-tuwa. Ako naman ang nagluwal sa kanya pero minsan napapansin ko na mas Daddy's girl siya e'. Nakakatuwa silang mag-ama. "Daddy, i'm excited to meet my teachers and classmates. I'm excited to see Issa again," masiglang turan ni Ava nang makarating kaming school parking at makababa sa sasakyan. Halos buong byahe ay iyon ang naging bukang-bibig niya, kung gaano siya ka-excited. Napag-usapan na naming mag-asawa ang pakikipagkaibigan ni Ava sa anak ng ex-husband ko, napagdesisyonan namin na hayaan na lang muna
Hindi na namin muling napag-usapin ni JM ang ex ko hanggang maihatid niya ako sa shop ni mama. Hindi na rin ako magtataka kung bakit dahil kitang-kita naman sa mukha niya ang inis. Buong byahe na nakakunot ang noo niya at deritsong nakatingin sa kalsada, hindi ko na nga rin siya inabalang kausapin. "Dito na rin kita dadaanan para tayo na rin ang susundo kay Ava mamaya," aniya nang pagbuksan niya ako ng pinto ng kotse. "Galit ka ba sa akin?" Hindi ko na napigilang itanong dahil napakatahimik niya kasi simula pa kanina. Hindi ako komportable na ganito kaming dalawa. "Hindi ako galit sa 'yo. Masyado kitang mahal para magalit ako sayo dahil lang nakita natin ang ex mo. Naiinis lang ako kay Gemar na masyadong makapal ang mukha pagkatapos ng mga ginawa niya sa iyo. Kung kinakailangan nga lang ay iisa-isahin ko ang dulot ng panloloko niya sa iyo. Hindi ko rin nagustuhan na parang inaangkin niya ang anak natin. Baliktarin man ang mundo ay anak ko si Ava."Okay, hindi pa rin talaga humuhupa
“Janine? Is that you?” Halata sa mukha niya ang pagkagulat nang makilala niya ako. Tama iyan, magulat ka lang. “I didn't recognize you because you look so gorgeous tonight,” parang naiilang niya pang turan. I think I should take that as a compliment.Quota na rin naman ako sa mga panlalait niya sa akin simula noong nagkakilala kami, ngayon ko lang narinig mula sa bibig niya ang salitang 'gorgeous'. Hindi ko alam kung nahipan ba siya ng mabuting hangin kaya wala siyang espirito ng demonyo ngayon o hindi niya lang talaga ako nakilala dahil sa ayos ko. Kung ano man ang dahilan niya ay hindi na mahalaga, maglaway siya sa ganda ko. Pilit akong ngumiti sa kanya. “You look handsome tonight but still a sh*t. So, back off!”Mukha siyang karespi-respito ngayon dahil sa suot niyang suit at tindig niya. Pero, dahil siya si Gemar na bully kaya kumukulo pa rin ang dugo ko sa kanya. Hindi mababago ng panlabas niyang kakisigan at kagwapuhan ang hindi magandang impression na pinakita niya sa akin noo
“Take care, honey.” “H'wag bilisan ang pagpapatakbo ng motor.” Napangiti ako sa paalala ni mama at papa, respectively. Hinalikan ko sila sa pisngi bago sumakay sa motor ko na Ducati. It was my father's gift last year for my birthday. Labag sa kalooban ni papa na bigyan ako nito dahil delikado raw pero binigay niya pa rin dahil alam niyang ito ang gusto ko. Mas astig kasi para sa akin kapag naka-motor isama na rin ang katotohanang hindi rin ako mahilig sa cars. Anyway, ito ang unang araw na papasok ako sa klase sa bagong paaralan ko. Isang Doctor si papa sa province namin pero nalipat siya sa pampublikong Hospital dito sa Manila. May clothing line business naman si mama at gusto niyang magtayo ng branch dito. Wala na rin naman akong nagawa nang asikasuhin nila ang pag-transfer ko sa isang private College School na kahit kailan ay hindi ko inaasahan na mapapasukan ko. Lumaki ako sa Nueva Ecija kaya hindi ko alam kung anong buhay ang sasalubong sa
“You know what, I like you. . . I like you to throw in the trash bin. You look like a living trash.” Napaawang ang bibig ko sa sinabi niya. He like me to what? Is he freaking insane o sperm na hindi nabuo? Babatukan ko na sana ang kulang sa arugang sperm nang biglang humagalpak ng tawa si Rhen. Imbes tuloy na ang katabi ko ang mabatukan ko ay sa balikat niya lumanding ang palad ko. “Aray!” daing niya. “Sorry na, hindi ko na napigilan ang tawa ko e'. Tama naman kasi si Gemar, friend.” “Ang—” “Kaibigan mo ‘to?” sabat ni Gemar kuno. Hindi man lang ako pinatapos sa pagsasalita bago makisawsaw. “Alam kong hindi halata pero childhood best friend ko si Janine,” sagot ni Rhian. Ramdam ko ang pagkailang niya nang sabihin niya ang katagang iyon. Nakakahiya ba talaga ang itsura ko? “Wala lang talaga siyang sense of fashion. Hindi ata nagmana kay tita,” dagdag pa ni Rhian. Hindi na rin ako nakasingit sa usapan nila na ako lang naman ang topic. Paran