Bayan ng Sta. Cruz
Sanay si Tor na gumagawa ng plano. First, he filed for a sabbatical leave from the hospital. Every step he takes is calculated at hindi siya sumisira sa timeline. He did his research at nalaman niya na hindi isang simpleng tao si Octavio. Mayaman ito noon pa, pero hindi niya akalain na may ibang mga aktibidades ito sa gilid. He is involved in one of the biggest syndicate in the country at bukod sa drugs ay money laundering ang isang business ng mga ito. He wondered if Iris knew about it. One thing is for sure, hindi niya ito pwedeng bawian na siya lamang mag-isa. He needs back up. Something big... and powerful.
And he knows the right person who can help him.
Bago siya umuwi ng Pilipinas ay tinawagan niya si Ale pero cannot be reached na ang mobile number nito. As much as he wants to visit his house, hindi basta ang pagpunta sa bahay ng mga Gambino. It's secured and guarded because of the business they're into. Nag-email siya kay Ale at sumagot naman ito kinabukasan. Nalaman niyang halos dalawang taon na itong wala sa New York at naninirahan na sa Pilipinas.
Nagkakilala sila sa New York nang minsan na mabaril ito years ago. Tor saw him in the alley and took him to his apartment. Resident pa lang siya sa hospital pero may alam na siya sa medisina kaya natulungan niya. Ayaw kasi ni Ale na magpadala sa hospital. Nang malaman niyang isa itong Gambino, he realized na hindi basta-basta ang pamilya ng taong iniligtas niya. Ale promised to return the favor when the time comes. Magsabi lang daw siya at darating ito.
Upon discovering a black envelope at his doorstep one night, he was immediately captivated by its mysterious allure. The envelope, elegantly adorned with an embossed insignia in shimmering gold, depicted a sparrow embellished with three radiant stars above. He looked at it more closely and found that his full name was inscribed with meticulous precision. It was not a mere coincidence, but instead an invitation of significant importance.
Inisip niya ito buong gabi. Kakampi ba o kaaway ang nagpadala nito sa kaniya? His intincts were telling him that the letter meant no harm. Tinawagan niya ang numero na ibinigay at narinig niya ang isang recorded message. Susunduin siya tatlong araw mula sa araw ng tawag ng isang kotseng itim at magbibigay ng pagkikilanlan ang driver sa may palapulsuhan nito.
Tomas Joaquin Rios was the one who sent the invite. He didn't know that his father was involved in a secret society— The Black Sparrows. He didn't have to do anything special, except to pledge his loyalty. He was afterall a legacy. Nagulat siya nang makita si Ale roon at mahigit isang taon na rin pala itong miyembro.
When he was told it's time to mark them, he thought it was just ink— a tattoo, but no. He was wrong. The society marks their members using a hot branding iron and the insignia is placed just below the nape. It took him six weeks to heal. Hindi niya alam kung ganoon rin kabilis naghilom ang sa mga kasabay niya. Estefano was there along with Lucian and Konstantin. They all have one thing in common— their fathers were old friends with Rios.
***
Dalawang palapag ang building na nasa harap niya. Tor bought it several months ago and did some renovations on it. His clinic is on the second floor and the ground floor has a couple of businesses— coffee shop and pharmacy.Tor arrived early in the clinic. Unang araw niya sa trabaho bilang general practitioner. As much as he wants to be an anesthesiologist, mas magiging effective ang plano niya kung nakapirmi siya sa isang lugar. Makikita niya nag routine ng mga target niya. He would seem like a harmless doctor in town, when it truth— he's a dangerous man.He parked his black SUV at nang"Good morning, Doc!" nakangiting bati ng morenang babae sa kaniya. Nakasuot ito ng uniform ng coffee shop kaya alam niyang doon nagtatrabaho ang babae. Sa tantiya niya ay nasa late twenties na ito. Todo ang make up nito at sobrang pula ng labi. Ganoon pa man ay friendly kaya hindi niya sinungitan."Good morning." Ngumiti siya. "You can call me, Tor."Napahagikhik ang babae. "Grabe naman, Tor. Meant to be tayo. Ako si Jak. Short for Jacklyn." Tor looked clueless. "Tsk. Hindi mo gets?" Pinandilatan siya nito. "TorJak!" Now Tor is lost at kung hindi pa lumabas ang isang babae ay hindi ito titigil sa pagpapaliwanag kung ano 'yong torjak."Jacklyn, pumasok ka na sa loob at gumawa ka ng kape para kay— Doc." The woman smiled and it hit Tor home. Sumunod naman si Jacklyn at naiwan silang dalawa.Tor just kept staring at her. Twenty years na ang lumipas pero lalong gumanda si Iris. Naroon pa rin ang mga biloy sa magkabilang pisngi. Tuwang tuwa siyang makita 'yon noon kapag ngumingiti ito."So it's true. You're back." Buong akala niya ay galit ito dahil bigla siyang umalis noon. Hindi siya sumulat o tumawag. He never contacted her. Pero heto, maayos pa rin ang pakikipag-usap sa kaniya."I am.""You looked— good." Iris looked nervous. "You're a doctor now. That's great. But... why would you choose to have your clinic here? Pwede naman sa Maynila."Nagkibit balikat si Tor. "I grew up here so I thought it would be nice if I can help the town. Ikaw? Didn't you want to become a nurse?""Hmm. I still am. But it's so tiring so I thought I'd put up a coffee shop. Nangutang ako sa bangko para sa capital. Kumukuha pa rin ako ng shifts sa hospital paminsan-minsan."Naisip ni Tor ang sinabi ni Iris. Bakit nagloan pa ito ay mayaman naman si Octavio? Ibig sabihin ay hindi alam ni Iris ang tungkol doon?Jacklyn came and gave him coffee at umalis rin kaagad dahil may customer na."It's black. I figured that's how you take your coffee. Kung gusto mo ng creamer or milk saka sugar, mayroon sa loob—""Black is fine. Thank you."Iris nodded and scratched near her left eyebrow. Noon niya nakita ang suot na engagement ring nito. He needs to find out kung sino ang fiance ni Iris. His plan would fail if he's with someone. Not that he can't get her— because he can. Paiibigin niya ito at saka bibitawan kapag sawa na siya."It's nice to see you, Salvo. Have a great day." Nagpaalam na si Iris at bumalik sa loob ng coffee shop nito.Salvo. Tinawag siya nitong Salvo. Tatlo lang tumatawag sa kaniya ng ganoon— ang Papa at Mama niya... saka si Iris.Tor managed to check all the patients on his list at wala pa siyang tanghalian. Kape lang ang laman ng sikmura niya at kanina pang umaga 'yon. Panay ang dating ng tao and he didn't have the heart to send them away. Ang quota niya ay fifteen patients per day lamang and they are close for an hour during lunch. Hindi 'yon nangyari ngayon at unang araw pa lamang niya. Dalawampung pasyente na ang natingnan niya at may isa pang naghihintay sa lobby. It's an old woman who had a bad cough. Nilabas niya ito at sa tantiya niya ay nasa sisenta y singko ito. "Ano po ang— Yaya Seling?" Nagulat si Tor nang makilala ang matanda sa lobby niya. Kung alam lang niya na ito ang naghihintay ay inuna na niya. Ngumiti ito sa kaniya pero naubo uli kaya nagtakip mg bibig. Halatang nahihiya sa kaniya. Masama ang ubo nito at sa tunog pa lang ay Pneumonia na. She needs x-ray and antibiotics. Hindi niya napigil ang sariling yakapin ang matanda. She did her best to protect him from Rosanna."Jane," tawag niya s
Yaya Seling had to stay in the hospital for seven days and Tor made sure she would get all the care that she needs. Pagbalik nito, dapat ay nabawi na niya ang mans'yon kay Rosanna. Half-day lang siya ngayon sa clinic dahil personal siyang pupunta sa munisipyo para magbayad ng property tax pati na ang accrued penalties. For twenty years, Rosanna got away with everything. Pero ngayon ay sisiguraduhin niyang pagbabayaran nito ang lahat. And it's going to be... very painful. Maagad siyang pumasok sa clinic para matingnan ang mga pasyente. From nine in the morning to one in the afternoon ay hindi siya titigil para magbreak. Sa bayan na siya kakain para ma-accommodate ang mga pasyenteng nadagdag. He didn't need money, but he needs to prove his business is legit so he cut down his fees in half. Ayaw niyang magsuspetsa ang mga tao lalo na ang mga lihim niyang kaaway na nandito siya para ipaghiganti ang kaniyang ama. Ten minutes before they open, naisipan niyang pumunta sa coffee shop. Paki
Saglit siyang tinitigan ni Iris. "You do know why I am here, right?" Mahina ang boses niya dahil ayaw makakuha ng atens'yon but Tor is pretty sure one of the girls at the shop heard him ask Iris for a date. "Late lunch date between two friends is not wrong unless someone put malice on it." Mukhang nag-aalangan si Iris. "It's just lunch. Babalikan kita rito. Mabilis lang ako." Iris found herself nodding and Tor is pleased. He went to the city hall after talking to her at kinausap ang ilang tao roon. He was surprised to see Leandro Saavedra there. He's the newly appointed head for Land Tax. "Salcedo? Ikaw nga!" tatawa-tawa itong nakipagkamay sa kaniya. "Kumusta, Leo?" Tor shook his hand and smiled in return. "Ganoon pa rin. Let's go to my office at doon na tayo mag-usap. Kumain ka na ba?"Mga bata pa sila ay mabait na ito sa kaniya. Hindi nga lang sila palaging makapaglaro dahil kaagad itong umuuwi kapag tapos na ang klase. Ang alam niya ay tinutulungan nito ang ina sa pagtitinda s
Wala pa yatang thirty minutes si Tor ay tapos na ang problema niya sa City Hall. Nakabalik na siya sa shop kung saan naroon si Iris at mukhang patapos na rin ito. "Bumalik ka Ma'am in three weeks para makita natin kung kailangang i-adjust ang gown." Isang tango lang ang isinagot ni Iris. "Salamat." Gustong sabihin ni Tor na hindi na kailangan dahil hindi naman matutuloy ang kasal pero pinigil niya ang sarili. It's just going to ruin his plans at nagsisimula pa lamang siya. "I didn't think you'd be back." Inabot ni Iris ang shoulder bag at nagpatiuna sa paglakad papunta sa pinto. "Why would I not come back?" Iris snorted, pero hindi nito sinagot ang tanong niya. "Let's take my car at ako na ang maghahatid sa 'yo pauwi." "No. Sa restaurant na lang tayo magkita. Baka kung ano pa ang isipin ng mga taong makakakita sa atin. The city hall is just right there." Gobernador ang magiging biyenan niya at siguradong kakalat ang balita na sumakay ito sa sasakyan niya. Kahit maliit lang ang
The color drained from her face. At parang nananadya ang pagkakataon, Teofilo just walked in. "Honey, I went to the shop and you weren't there. Mabuti at nakita ko ang sasakyan mo sa labas. I was calling you and you weren't picking up." Humalik si Teofilo sa pisngi ni Iris bago tumingin sa gawin ni Tor. "Salcedo? Is that you?" Tipid na ngumiti si Tor. "Teo. It's been a long time. Kumusta?" Hindi naglahad ng kamay si Teo sa kaniya kaya hindi rin siya nakipagkamay sa lalaki. They were never friends. Teo was a bully as a kid at kahit ngayong matatanda na sila, naroon pa rin ang pagiging hambog nito. Lalo na siguro ngayong naging gobernador ang kaniyang ama. He has the power to do whatever he wants with this little town. "I'm doing very well. Kung alam kong uuwi ka ng Sta. Cruz, sana ay pinadalhan kita ng imbitasyon sa kasal namin ni Iris." Umupo ito sa tabi ng babae at umakbay. Nakita ni Tor kung paano naasiwa si Iris sa fiance nito. Siguro nga ay totoo na ayaw magpakasal ni Iris s
Tor brought food and had dinner with his Yaya at the hospital. Matapos niyang sabihin na uuwi na sila sa isang araw ay napayapa ang matanda. Bakas ang katuwaan na sa wakas ay matatapos na ang pagrereyna-reynahan ni Rosanna. Bandang alas nueve nang makarating siya sa tinutuluyan. Hindi siya makaramdam ng pagod kahit wala pa siyang tigil sa mga kailangang gawin simula nang umuwi sa Pilipinas. His plan is in motion.Slow, but steady. After his shower, Tor picked a black shirt and distressed jeans. Masyadong maalinsangan ang panahon ngayon para magsuot ng leather jacket. Iyon naman palagi ang suot ng mga bida sa telebisyon kapag may lakad sa gabi. They look good. But man, Tor would bet his life that those fools are sweating like crazy. He drove the black Porsche and parked not too far from the Ocampo's residence. Maraming bantay sa main gate, pero naaral na niya ang buong kabahayan nito. Georgina helped him get the blueprints from the archive and her husband, Lucian, showed him how to r
“You can’t be serious?! Kapag may nakakita sa ‘yo ay—““Solve na ang problema mo,” putol niya sa sasabihin nito. “Hindi mo na kailangang magpakasal kay Teofilo. What a name!” Umasim pa ang mukha niya para ipakitang hindi lang siya sa lalaki nasusura kung ‘di sa pangalan rin nito.“And you think your name is any better?” Pinandilatan siya ni Iris.“Salvatore is way better than Teofilo. Don’t you think?” nakangiting tanong niya sa babae. Itinakip ni Iris ang dalawang kamay sa mukha. Tuluyan na itong naubusan ng pasensiya sa kaniya. Honestly, nagsusungit si Iris pero lalo itong nagmumukhang kaakit-akit sa kaniya. If he is not careful, he will find himself in a hot mess. “I want a snack,” pagkaraan ay wika niya sa dalaga. “Ha? Hindi ka pa ba naghahapunan?” kunot noong tanong nito sa kaniya. “Kumain na, pero gusto kong kumain kasama ka. Do you want to go for a quick drive?” May pag-aalinlangan sa mukha ni Iris. Tiningnan siya nito pagkatapos ay tumingin sa sarili. “We look funny.”“Gab
They stopped kissing and no one dared to talk about it on the way back to the Ocampo’s residence. Ang mga bantay sa gate ay mga tulog na kaya hindi namalayan ang pagbalik ni Iris. They used the gate at the back at kahit panay ang tahol ng aso sa kulungan ay hindi man lang naalimpungatan ang mga lalaki. Palibhasa ay wala ang ama ni Iris kaya malalakas ang loob ng mga ito. “Go home,” wika ni Iris sa kaniya.Binuksan ni Iris ang pinto sa likod at pumasok. Pero sadyang matigas ang ulo ni Tor, kaya bawat hakbang ng babae ay kasunod siya. He planned to sleep here tonight and that’s what’s going to happen. Magdamag kung magdamag. Maaga na lang siyang aalis mamaya. Natigil sa paglalakad si Iris nang maramdaman ang pagsunod ni Tor sa kaniya. “Salvo–“ Mabilis na tinakpan ni Tor ang bibig ni Iris nang makarinig ng mga yabag. Nagkubli sila sa gilid para hindi makita. Pasuray-suray ang lalaki at mukhang nakainom. Isa ito sa mga tauhan ng ama ni Iris. How can Octavio leave his daughter surrounde