Salamat sa nag follow sa 'kin at sa story. Love lots 🫶🫶🫶
Warning: Matured! “Ah! M-Masakit!” Naluluha ang mga mata ko nang tumampal ang kaniyang palad sa aking puwetan. Habang nakatuwad sa lamesa ng dining room at nakaangat ang suot kong maid dress ay nakatayo siya sa aking likuran. Ramdam ko ang mainit niyang presensya. Makailang ulit niyang pinapalo ang malambot na parte ko na iyon gamit ang palad niya. “A hundred times spanking, isn't it a light punishment for something you did? I only took sixteen hits, yet you’re already complaining.” “S-Seventeen na kaya…” impit na boses kong tugon, binabaon ang mukha ko sa aking braso dala ng halo-halong emosyon sa ginagawa niya ngayon. “Eighteen.” He started counting and hitting my ass again. “Ah!” kumawala ang d***g ko. I didn’t want to hear myself making lewd sounds, so I quickly bit off my arm! “Nineteen.” Fuck! Palakas nang palakas at pasakit nang pasakit! Batid kong namumula na iyon ngayon. Kada palo ay kakaibang kuryente ang dumadaloy sa iba't-ibang parte ng katawan ko, na siyang nagp
“Anong nangyayari sa'yo bakit mas kumupad ka sa pagkilos? Ang dami pang mga tela ang kailangan nang malabhan!” anas ni Davina, habang pinapanood akong magpasok ng mga kurtina sa loob ng washing machine. “Kung tumutulong ka, edi sana mas napapadali ang trabaho natin dito.” walang alinlangan kong tugon. “Ay pasalamat ka nga at kahit papaano tinuturo ko sa'yo ang dapat gawin, ‘no! Kung hindi ko lang iniisip ang kapakanan ni sir Heskel ay hahayaan kitang mangapa mag-isa mo! Pero dahil sa ginawa mo sa pagkain niya kahapon? Ha! Tingnan na lang natin kung makakalusot ka pa.” “Eh kung bakit ba kasi hindi na lang siya palayasin ni sir?” Kunot noo at nakapamaywang na pagsasalita ni Baby habang may buhat-buhat sa basket. “Oy wala kang karapatan kuwestyunin si sir Heskel, ah? Hindi madali sa kaniyang kupkupin ‘yang bruhang ‘yan matapos ng ginawa niya. Pasalamat na lang si Serena na binigyan pa siya ng lugar dito sa mansyon.” Hinayaan ko silang magchismisan at paniwalaan ang opinyon ng isa't-i
“Magnanakaw ka!” Umaalingawngaw ang tinig ni Baby, galit na galit na nakaduro sa akin habang hawak-hawak ko ang cellphone niya. Sunod-sunod at matutunog akong napalunok. Tinago ko sa aking likuran ang cellphone, natatakot na nakatingin sa galit nilang mga mukha. “Kaya pala kanina ko pa hinahanap ‘yan at ‘di nakikita! Kung ‘di pa sinabi ni Eza na kahina-hinala ‘yang kinikilos mo kanina ay ‘di pa namin malalaman! Akin na ‘yan!” Mabilis na nakasugod sa akin si Baby. Nagpapang-abot ang kaba at takot sa dibdib ko. Subalit imbes na ibigay ay mahigpit kong hinawakan ang cellphone niya sa aking likuran, pinipilit makipag-agawan sa kaniya! “Ibigay mo sa 'kin, ano ba?!” sa taba ng katawan niya ay kahanga-hanga na nahihirapan siyang kunin ang cellphone niya sa manipis kong kamay. “Ang kapal ng mukha mo!” Nagulat ako nang sumugod din sa akin si Davina para tulungan ang kaibigan niya. “Serena, magtigil ka na!!” Boses naman ni Panying ang sumakop sa lugar. Subalit wala sa kanila ang sinunod k
Maagang-maaga pa lang ay pinatawag na ni EZEKIEL ang kaniyang mga trabahante sa loob ng mansyon. Sa kung anong dahilan ay nabaling ang kaniyang galit sa mga tauhan niya sa loob. “Starting from now, whoever lets Serena have contact with the outside world will be punished and kicked out of the mansion. Whether the reason is lending her a phone or even if she stole it, it will be that person's fault. I don't tolerate any act of helping her have an easy life inside my territory, nor do I let her have her way out of this place.” wala mang emosyon ay puno ng pambabanta ang mga mata niya. “Whoever has objections, you can pack your things out and find a new job.” Isa-isa niyang binalingan ng paningin ang mga lalaki at babaeng tauhan sa mansyon, ngunit lahat sila ay hindi nakatingin sa kaniya ng deretso. Nanaig ang mahabang katahimikan. Mukhang pinapakiramdaman din ng mga katulong ang isa't-isa, at sa huli ay walang kumontra sa sinabi ni Ezekiel. He clicked his tongue in both annoyance and
“SERENA?!” Nagugulat naming tinitigan ni Raquel ang isa't-isa. Ang kaninang panghihina ng katawan ko ay biglang namanhid, nabuhayan ng pag-asa, napuno ng kagalakan, at anumang oras ay magagawa kong mapaluha. “Raquel… Raquel!” Nagawa kong liparin ang kinaroroonan niya sa kabila ng pag-iika-ika ko ng lakad. Mabilis ko siyang niyakap ng sobrang higpit! Halos imudmod ko sa leeg niya ang aking mukha. Tila'y nagsusumbong na bata akong napahikbi. Walang ibang tumatakbo sa isipan ko, kundi lamang mamahinga sa piling niya. Gusto kong kunin na niya ako ngayon din mula sa impyernong lugar na ‘to! Gusto kong pakinggan niyang muli ang mga hinaing ko, at tulungan akong makabangon muli. Gusto kong sabihin sa kaniya na maling pinili ko si Brantley, na walang ginawa ang taong ‘yon kundi pasakitan ako sa loob ng tatlong taon! I never found love and happiness with him, but rather abuse and endless torment! “R-Raquel, help me…” sobrang hina ko iyong binulong sa kaniya sa takot na madinig ni Ezekiel
“Let go of me, you big dumb fuckers!!” Hindi pa man tuluyang nakakaladkad palabas ng silid si Raquel ng mga guwardiya ay pumulupot na ang mga braso ni Ezekiel sa aking baywang mula sa likuran. I can sense his superiority and possessiveness lingering around me, no matter how I am contradicting those senses. Kinagat ko ang ibaba kong labi at binura ang mga natitirang luha sa aking mga mata saka nilakasan ang aking loob. Ito ang unang pagkakataon na muli kaming nagkita ni Raquel sa loob ng tatlong taon. Dinadalangin ko na sana'y hindi lang panaginip ang pangyayaring ito. Sana'y hindi panaginip ang pangako niyang tutulungan niya akong makalas sa lugar na ‘to. “Did you use my shampoo?” Tumaas ang mga balahibo ko sa braso nang amuyin ni Ezekiel ang buhok at leeg ko nang may intimasyon. Mas humigpit ang pagkakayakap niya sa akin na kinapigil ko pa ng hininga. Mula sa labas ng silid na aming kinaroroonan ay narinig ko ang pagtitili at pagwawala ni Raquel. Pero umaakto si Ezekiel na paran
Halos mag-iisang buwan na simula nang huli kong makita si Raquel. Sa bawat araw na nagdaraan ay pinanghahawakan ko ang pangako niya sa akin. Alam kong magiging sobrang mahirap ang mangyayaring pagtakas ko. Lalo na't pareho naming makakalaban si Ezekiel, na siyang walang puso, at may obsesyon na mahangad lahat ng gusto niya kahit pa buhay ang kapalit. Pero ni minsan ay hindi pa ako binigo ni Raquel. Naniniwala akong anumang oras ay darating siya, ilalayo ako sa mala-demonyong mansyon na ‘to. She always cares for me and looks out for me, and I know it will be possible to escape if it's through her. She's the only one who could help me. “Miss Serena, tulungan ko na ho kayo.” Napaintag ako sa gulat nang lumapit sa aking ang isang gardenero sa mansyon. “H-Ha? Tulong?” hindi makapaniwala kong usal habang buhat-buhat ang dalawang garbage bags. “Tutulungan mo ‘ko??” “Ah,” nakangiti siyang napakamot sa ulo. “Kanina pa po kasi kita nakikitang pabalik-balik sa pagtapon ng basura. Ilan pa b
“Hmmm… mhm,” paulit-ulit na umaalingawngaw ang pag-ungol ni Ezekiel habang minamasahe ko ang likod niya. Hindi ako naging komportable sa mga naririnig na ‘yon. Lalo pa't hubo’t hubad ang estado ng mga katawan namin ngayon. Nanatili siyang nakadapa ng higa, ako nama'y nakaluhod ng upo sa malaking kama. “Press it harder.” bakas sa tono ng boses niya ang sarap sa pakiramdam. Napalabi ako. Muli kong kinuha ang oil, binuhos ang kaunti niyon sa palad ko saka kinalat sa matigas niyang likod. No wonder nalalamog palagi ang katawan ko, bato-bato ba naman ang dumadagan sa akin gabi-gabi eh… “Dito ho ba?” “No, banda sa baba.” “Dito?” “Oh fuck, yes.” Mas lalong ngumiwi ang labi ko. Marahan ngunit madiin kong pinaglalandas ang kamay ko sa ibaba niyang likod, saka kinarate-karate iyon. Habang tumatagal ay mas naglalaan ako ng lakas, dala ng sama ng loob ko sa kaniya. “I'm surprised that you actually knew how to massage.” mapait siyang tumawa. “You're used to massaging someone? Not to ment