HILLARY'S POV
Pinaglalaruan ko ang basong hawak habang nakikinig sa sinasabi ng na sa kabilang linya.
"Okay Ms. Hillary...tatawagan ko na lang po ang management ng sponsore company," magalang na wika ng personal assistant ko.
Kasalukuyan rin itong na sa bakasiyon dahil na rin binigyan ko ito ng permiso. Matagal-tagal na rin kasi itong hindi nakakadalaw sa probinsya nila.
“Thank you, Ali. Enjoy your vacation...”
Nilapag ko ang bitbit na baso sa lababo at tinignan ang ginagawa ni Manang Ising na ngayon ay nagsusulat.
“Kayo rin po, Ms. Hillary. Salamat ho.” Ali said before I ended the call.
Nag file ako ng dalawang linggong leave form noong nakaraang araw pa. Gusto ko muna mag focus sa kung anong pinagkakaabalahan ko ngayon.
It's been one week na rin noong sabay kaming kumain ni Juanito at nagpaalam na hindi uuwi. Totoo nga sinabi nito dahil isang linggo na rin itong wala.
"Manang, wala pa rin po ba si Uan?"
Binalingan ako ng matandang katulong at malungkot na umiling. Kasalukuyan itong naglilista ng mga e go-grocery dahil ubos na ang stocks sa ref.
Araw-araw ba naman akong nagluluto ng kung anu-ano eh. Nag-aaral kasi akong magluto kaya ganito.
"Nako, wala pa po siya sentorita. Baka busy lang po..."
Tumango lang ako at pumunta sa pool area. Nakaharap ang mukha ko sa mainit na sinag ng araw habang nakapikit ang mga mata.
God knows how I missed him.
Pagluluto ang inatupag ko simula noon. At proud akong sabihin na kahit paano ay masarap na raw akong magluto sabi ni Manang.
Kaya hindi ako makapaghintay na ipatikim kay Juanito ang pinagmamalaki kong sinigang.
Nagpalipas ako ng ilang minuto sa ilalim ng sinag ng araw dahil hindi naman ito mas'yadong masakit sa balat lalo na at kakalabas pa lang ng araw.
Napag desisyonan kong bamalik sa sala at hinanap si Ate Jelay.
"Ate Jelay... dadalawin ko po sina Mommy ngayon. Mukhang hindi na naman ulit uuwi si Uan kaya okay lang naman po siguro 'yon, hindi ba?"
At saka siya na nga mismo ang nagsabi na walang pakialamanan. Siguro naman kahit saan ako magpunta, ayos lang sa kaniya.
Wala naman siyang pake, hindi ba?
"Ho? Sige ho..." wala sa sarili nitong sabi.
Mas'yado itong busy sa hawak na selpon na parang may ka text kaya napa iling-iling na lang ako.
Agad akong umakyat sa kwarto at mabilis na nag-ayos ng sarili.
I wore a simple backless velvet top and a denim shorts. Hinayaan kong umalon ang mahaba kong buhok at nag spray ng strawberry perfume. May cash naman ako at cards kaya ayos lang kung mag co-commute lang ako.
Hindi ko na kasi naisip na dalhin ang sasakyan ko. Plano ko na lang talagang hiramin ang sasakyan ni Juanito pero baka magalit ito kaya huwag na.
Hindi na ako nakapag paalam ulit sa mga katulong dahil hindi ko na mahagilap ang mga ito nang makalabas ako ng kwarto.
Lumabas ako ng subdivision at sakto namang may dumaan na taxi. I told him the address tyaka nito pinaharurot ang sasakyan.
-
"Oh my ghad, Rafael!”
Bumungad ang malakas at matinis na boses ni Mommy nang makapasok ako sa mansion. Agad naman akong pinapasok ng katulong kanina sa gate kaya mabilis akong pumihit papasok.
“Oh my princess... hindi ka man lang nagsabing dadalaw ka." Masuyo itong lumapit bago ako niyakap ng mahigpit.
I smiled as I hugged her back.
"You didn't tell me! Hindi tuloy ako nakapaghanda," mahinhin nitong sabi nang pakawalan ako mula sa pagkakayakap.
“You look the same my gorgeous, Hillary! Kumain ka na ba?" Hindi pa ako nakakasagot sa mga tanong nito nang makarinig nang mahinang tawa.
"Margarite, paupuin mo muna kaya 'yang anak mo?" ani nito at lumapit.
Natawa ako at niyakap din si Daddy. Ghad, how I wish na sana nandito rin si Juanito at mayakap ko rin siya ng ganito ka higpit.
Which is very impossible though. Hindi niya nga ako magawang tignan sa mata.
"Naisipan ko lang po na dalawin kayo." I politely said bago kami sabay na nagtungo sa dining area.
It's still breakfast hour and my stomach is starving.
Madami rin akong nakain dahil na miss ko ang luto ni Yaya. Madami rin kaming napag-usapan nila Daddy pero as much as I can ay hindi ko pina-abot ang mga tanong nila tungkol sa amin ni Juanito at tungkol sa pagkakaroon ng apo.
Ghad hindi nga kami magkasundo at wala rin ni anino ng lalaking 'yon sa loob ng isang linggo!
"Ija..."
Nag-angat ako ng tingin kay Daddy nang nagsalita ito. Kasalukuyan pa kaming kumakain kaya uminom na lang muna ako ng tubig.
“Po?”
“Juanito. Is he hurting you? Tell us the truth, Hillary Biatrice,” seryosong tanong nito.
Timikhim naman si Mommy at mataman din akong tinitigan habang hinihintay ang sagot.
Ito ang kinatatakutan ko. Kung gaano mo iniiwasan ang isang bagay, pipilitin pa rin talaga ng tadhana.
“Hillary...”
“No, Dad.” Yumuko at nagpatuloy ako sa pagsubo ng kinakain.
I let him hurts me, so he's innocent.
“Hill—" Hindi pa nito natatapos ang susunod na sasabihin nang tumunog ang telepono sa bandang gilid lang ng dining table.
Agad itong sinagot ng isang katulong bago tumingin sa gawi ko.
“Ma'am Hillary, tawag po para sa inyo.”
Ghad, thank you Lord.
Agad naman akong tumayo at nginitian ang mga magulang to insure them that I'm okay.
Mabilis akong nagtungo sa telepono at handa na sanang agawin ito sa kamay ng katulong nang ngumiti lang ito.
“Joke lang ho Ma'am. Alam kong ginigisa ka ng tanong doon kaya palusot ko lang hehe...”
Tinitigan ko siya ng matagal sabay na natawa ng mahina.
Sa tingin ko'y madadagdagan ang paborito kong katulong.
-
Unti-unti kong minulat ang aking mga mata. Bumungad sa akin ang mukha ni Yaya Thesa habang ginigising ako. Nakatulog pala ako dito sa dati kong kwarto sa bahay namin. Ang dami kasi naming ginawa ni Mommy includes planting and cooking kaya dahil sa pagod ay nakatulog na ako.
"Anong oras na po, Ya?"
I asked her nang mapansing madilim na sa labas ng bintana. Gabi na pala.
Shit.
"Alas dyes na ng gabi, ija. Pasensya na't ginising pa kita. Nasa baba kasi 'yong gwapo mong asawa, kanina pa 'yon eh..."
Agad naman akong napatayo. Asawa? Si Juanito??
"Po!?"
"Asawa mo kako..."
Daig ko pa si the Flash nang makalabas ako ng kwarto.
Bumaba ako ng hagdan and saw how Uan smiles while talking to my father. Nagtatawanan din ito na inimoy nakakawili ang pinag-uusapan.
Kailan ko kaya makikita ang ganyang ngiti niya kapag ako ang kasama? Para naman kasing palagi itong galit sa mundo kung ako ang kaharap.
"Oh nandiyan na pala siya eh..."
Dad announced kaya na punta sa akin ang atensyon ng lahat. Our eyes met and I coudn't stop myself from looking away from his gaze.
Hindi ko kinakaya ang mga titig nito na parang binabasa pati ang kaluluwa ng pagkatao ko.
Juanito walks towards my direction and encircled his arm all over my waist. Kung hindi ko lang alam na hindi na ako nito mahal baka iisipin kong totoo ang pinapakita nito sa harapan ng mga magulang.
"Oh? Pwede naman kayong matulog na lang muna rito. Gabi na oh..." Mom suggested habang bitbit sa kabilang kamay ang isang basong tubig.
"Hindi na po, Ma... We need to go home."
I was amazed the way he calls my mother 'Mama'.
Dati kasi Ma'am tyaka naging Tita ang tawag nito kay Mommy. Boto ang mga magulang ko kay Juanito simula pa noon, alam nila kung gaano ko kamahal ang lalaking ito kahit na ano pa man ang estado ng buhay niya dati. Noong naghiwalay kami ni Juanito anim na taon na ang nakakaraan, alam ng pamilya ko kung gaano ako nasaktan kahit na ako naman ang nagkipaghiwalay.
Ako ang tanga. Pero ako ang nagsisi.
I did that to protect everyone.
"Sige, mag-ingat kayo."
Sabay kaming naglakad palabas ng bahay at sinalubong ako ng malamig na ihip ng hangin.
"You may now remove your hand, Juanito. Wala na naman sila Dad." I said nang mapansing hindi pa rin nito binibitawan ang baywang ko.
I know it's part of his acts. Nag papanggap lang siyang sweet kasi ayaw niyang masira ang plano niyang pahirapan ako. I know that.
"Get in. Malamig na." Hindi nito pinansin ang sinabi ko at patuloy akong hinawakan hanggang sa kotse. He reached the car's door at sumakay. Wala na rin akong nasabi pa at sumampa na sa passenger's seat. Mabilis ang galaw niya bago pumasok sa loob ng sasakyan.
Hindi pa ako nakaka pwesto ng maayos nang bigla akong nanigas sa unuupuan.
Hinarap niya ako at agad na hinawakan ang magkabilang pisnge. Sabay ng paghila niya ang paglapat ng malamig nitong labi sa akin.
He just kissed me for freaking sake!
Hindi pa ako nakakapag react nang muli siyang nagsalita.
"I thought, I lost you again.”
HILLARY'S POV"I thought I lost you again..."I'm not sure if I heard it right.Sobrang lakas ng tibok ng puso ko dahil sa pinaghalong kaba, pagkabigla at pagkamangha.Is he worried?“What do you mean by that?” naguguluhan kong tanong dito.Ayaw ko mag assume. Ayaw ko dahil alam ko na yung pakiramdam ng umasa pero nabigo lang.“Nevermind. Don't mind it.” Dahan-dahan nitong inilayo ang sarili mula sa pwesto ko bago umupo ng maayos.Hinawakan nito nang mahigpit ang manobela at parang naiinis na ginulo ang nakalugay na buhok. Napansin ko ring nakasuot pa ito ng office work attire niya na halatang hindi pinlansya dahil may mga parte ang suot nito na makunot pa.“Who gave a permission to—” I did not let him finish his sentence and fire him a question instead.“No. You answer my question
HILLARY'S POVUmayos ako ng pagkakaupo nang makarating na kami sa harap ng bahay. Mabilis kong nasilayan si Manong Mike na tumatakbo para pagbuksan ang gate ng garahe.Binaba ko ang bintana ng kotse. Bumungad naman sa gilid ko si Manong habang kita sa gilid ng mga mata ko ang nagsisipagtakbuhang sina Manang at ate Jelay na bakas ang pagkabalisa sa mga mukha."Maayong gabi-e Sir, Ma'am..."Nginitian ko lang si manong hanggang sa tuluyan ng naparada ni Juanito ang kotse.Bumaba ako mula sa kotse at dahan dahang sinarado ang pinto. Kasunod namang lumabas si Juanitong pagod na pagod ang aura."Nako senyorita! Mahabaging laon! Saan lupalop ho ba kayo nagpunta? Hindi ka naman po nagpaalam sa amin dito. Hay jusko maryosip!" matinis na boses na tanong at halong panenermon ng matandang katulong.Gusto ko na lang matawa dahil sa ina-asal nito."I'm good Manan
HILLARY'S POV Pagod na hinanda ko ang sinigang na niluto ko. Sinigang na bangus ito at nilagyan ko ng preskong sampalok para mas umasim, iyon kasi ang turo ni Manang Rita sa akin. "Mukhang matamlay ka ho ngayon, Senyorita ha?" Tinawanan ko lang si Manang Rita na tumulong din sa pag-aayos ng mesa. Hindi rata nila alam ang nangyari kanina lang. Weekend kasi ngayon kaya umalis siguro sila for their personal day-out. "Hindi naman po..." "Aysus! Sabihin niyo nga sa akin. Anong nangyari kagabi? Kasi noong umalis ka ho kahapon sakto namang kakauwi ni Sir Juanito. Tapos tinanong niya kami kung nasaan ka eh hindi ka naman nagsabi na pupuntahan mo ang mga magulang mo. Ayon tuloy, Ser Juanito was beri angry at nagsitakbo sa garahe't pinaharurot ang kaniyang sasakya paalis." naiiling na turan nito.
HILLARY'S POV"Amber? What the? Anong ginagawa mo dito?"Nakatayo lang ako doon sa gilid habang nasasaksihan ang pagyayakapan nilang dalawa.Both of them we're smiling ear to ear na para bang hindi nila alam na hindi lang sila ang nandito sa lugar na 'to.Para silang na sa isang teleserye na miss na miss ang isa't-isa habang ako naman 'yong chismosang maritis na nakikinood sa kaninang mumunting landian.Me and ate Jelay are just standing there. Watching them. Hindi ko alam kung ano ang gagawin. Kung paano mag re-react. Seeing your husband in some lady's arms really hits hard.Kung kanina ay nanghihina ako sa mga pinasasabi ni Juanito, ngayon mukhang hindi na talaga kakayanin ng katawan at utak ko ang mga nangyayari.Tumingin sa akin ang nagdadalawang isip na si ate Jelay. She's giving me an unsure and shyness look which she shouldn't. Hindi dapat siya mahiya kasi ito ngang dalawang kahar
HILLARY'S POVNagising ako dahil sa maingay na tunog ng alarm kong nakapatong sa side table ng kama.Buong maghapon akong natulog kahapon pagkatapos kong iwan ang dalawang sweet bird sa sala.Wala akong pake basta ang alam ko lang ay saktong 5:00 pa ng umaga ngayon.Umupo ako sa kama at pinagmasdan ang nakabukas na bintana sa gilid. Nasa first floor ang guess room na 'to kaya pader ng gilid ng mansion lang ang nakikita ko mula rito. Tumayo ako at inayos na hinawi ang kurtina. At nasigurado ang hinalang hindi pa masyadong lumalabas ang sinag ng araw.Binalik ko sa dating ayos ang bintana at napagpasiyahang mag jogging ngayong umaga. Kahit isang oras lang para naman ma bawas-bawasan din kahit papaano ang mga nakain ko nitong nakaraang mga linggo.Kailangan ko pa namang alagaan at e maintain ang katawan para kung may biglaang runway ay makasali ang lola ninyo.I did a half bath
HILLARY'S POV*FLASHBACK'S CONTINUATION*“Hala gagi, gago, gaga!!! Sis narinig mo ba? P'tangina Hillary ang haba ng buhok mo sis!” matinis at kinikilig na tili ng loka kong kaibigan.“Necca ano ba, nakakahiya sa iba...”Shunga naman kasi itong babaeng 'to. Sa lakas ng boses niya, napapatingin na sa gawi namin ang mga dumadaan at mga nakatumpok sa ibang booths na mga senior students.“Sus huwag ako Hillary girl, alam kong kinikilig na 'yang amdo mo. Hahaha!”Napa iling-iling na lang ako. I really can't believe na mayroon akong mga kaibigang ganito. I used to be a lady na hindi makabasag pinggang sa mata ng mga tao. Hindi ako nagmumura and I never become a badass kind of student lalo na at isa akong journalist ng campus, kilalang part time model sa mga agencies and not to mention my popularity in different fields.
HILLARY'S POV*END OF FLASHBACK*“RAILEY!”Nabalik lang ang ako sa huwisto nang marinig ang malakas na sigaw ni Juanito at ng yaya ng batang ngayon ay nakahandusay sa gilid ng kalsa.“What the f'ck.”Natauhan ako at mabilis na tumakbo papalapit sa bata.Nanginginig kong hinawakan ang pulsuhan nito at nakahingang malaman na may pulso pa ito. Na sa harapan ko naman ang yaya ng bata na ngayon ay nay tinatawagan sa sariling selpon.Hindi ko alam ang gagawin, hindi ko alam kung anong susunod na sasabihin. Ayaw ko ng ganitong eksena. Bumabalik lang ang dating memorya kong matagal ng binaon sa limot.The accident...Dugo...Pawis...Sugat...Nangingig ako hanggang sa maramdaman ko na lang ang kamay na humawak sa likuran ko kasabay ng isang boses mula sa sasakyan na bumangga sa bata.“O M G, I'm so so sorry. Hindi ko sinasadya.”Dinapu
HILLARY'S POVI just rolled my eyes as he gave me another mixed signals. I really don't think his serious about what he just said a while ago.He wants revenge in the first place. So if he thinks that flirting and then turning me down will make me surrender, then he's wrong about it.Hindi ako susuko. I love him and I will do my best to gain his love again. Kahit na masakit.“That Amber...”I call her name while staring outside the car's window glass.“You said you don't want to talk about her but you are now opening a conversation related to her.” He mockingly laughs.I rolled my eyes for the nth time and play my fingers to distract myself. Mabuti na lang at humupa na ang anxiety ko kahit papaano.Yes. I have anxiety and depression. I took multiple psychological therapy even before. Hindi ko lang alam na hanggang ngayon pala, nandito pa rin ang mga 'yon sa akin. Siguro kasi bitbit ko p