I forced my eyes to open it, but then I failed. My eyelids are more heavier than I expected, I'm really sleepy.
"Hmm. . ." I groaned silently as my face twisted when I, again heard the weird noise coming from the outside.
Kahit tinatamad ang buong sistema ko ay pinwersa ko pa ring idilat ang mga mata ko at iangat ang sarili upang tumungo sa labas ng aking kwarto.
Ako lang naman ang mag-isa dito, wala din dito ang mga kasambahay namin dahil linggo ngayon at pinauwi ko muna sila. I don't remember myself letting someone stay here in our house. Sa pagkakaalala ko rin ay umuwi na kahapon ang mag-ama ko ako pa
"I'm sorry minahal kita" I said."I'm sorry nagpakasal tayo" I continued"I'm sorry kung dumaan ako sa buhay mo""I'm so sorry if I felt alone that time to the point na, malasing ako at di ko alam ang gagawin ko""I'm sorry I was born to love you" I said, and let my tears out."Argh! T-Tyrone, nasasaktan ako. Please, tama na!" I screamed in pain I felt."Umiyak ka, di parin kita kakaawaan, at mas lalong di kita patatawarin."
Samantha Naalimpungatan ako nang marinig ang ingay na nanggagaling sa alarm clock na nasa gilid ng aming kama. Napangiwi pa ako nang masilaw ako sa repleksyon ng araw na nanggagaling sa binata ng aming kwarto ni Tyrone.Nang tuluyan ko nang maimulat ang aking mga mata, napakunot ang noo ko nang makita'ng wala na ang mag-ama'ng katabi ko pa kagabi. Sabado ngayon, kaya nasanay na ako'ng mas mauuna pa talaga ako'ng gumising. But now is—surprising! I wonder, saan kaya sila?It has been three years since I and Tyrone got married. But the feeling is still fresh, at para bang kahapon lang iyon nangyari. The smiles and the tears.I let out a deep sigh as I heard them laughing and yelling loudly and happily outside. Naglalaro na naman sila without even waking me up.Inaantok na napahilamos ako sa aking mukha bago tuluyang bumaba ng aming kama upang puntahan sila s
Napadaing ako nang maramdaman ko ang bigla nitong hinila ang aking buhok, "S-Stop, please!" Hirap na hirap ngunit nagmamakaawa pa rin ako."Sabing huwag mong pakialaman ang mga gamit kong punyeta ka!"Kitang-kita ko ang pamumula ng kaniyang mga mata at kung paano bumabakat ang mga ugat sa kaniyang leeg gawa ng galit.Lalong lumakas ang pag-iyak ko nang mas hinigpitan niya ang paghawak sa buhok ko, kasabay ang pagsampal nito sa mukha ko."I-I'm sorry, please. Stop—"I stopped when he aggressively pulled my hair and so I was forced to face him with my crying face. He was grinning as if he really like seeing me suffering."Stop? After what you've done to me? Matapos mong sirain ang buhay ko?" he shouted. My heart broke when I heard those words coming out from his mouth."A-Aray!" Napasigaw ulit ako nang hinila niya ako patungong kusina gamit ang buhok k
Nakayuko akong umiiyak dito sa ulunan ng kama namin ni Tyrone. I was crying silently na naging gawi ko na tuwing umaga.Last night after what he did, sinadya ko talagang pumasok dito nang tulog na siya. Pero kahit anong gawin ko, ayaw niya talaga akong tigilan. He even forced me to do it with him.Nakayakap lang ako sa mga tuhod ko habang mahigpit na nakakapit sa makapal na kumot na siyang tanging tumatakip sa katawan ko. Ngunit mayamaya'y napagitlang ako sa gulat nang marinig ko ang malakas na pagkatok ng pinto."Ihanda mo ako ng pagkain! Gutom na ako, bilis!" Rinig kong sigaw ng asawa ko sa labas."A-Ahh, sige. Sandali lang. " Pinilit ko ang sarili kong maging matapang, pakiramdam ko ay dumami na ang pasa sa katawan ko, sumasakit pa itong ulo ko.Bumaba na ako at nagtungo sa kusina, kukuha na sana ako ng mga lulutuin nang bigla ak
Kakatapos ko lang maligo, nagbihis agad ako baka kasi bigla-bigla na namang pumasok si Tyrone katulad na lamang ng nangyari kanina.Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto namin, sumilip muna ako bago tuluyang lumabas. Mabuti na lamang at hindi siya talaga naghintay dito katulad ng sinabi niya kanina.Nang makalabas na ako ng tuluyan, hinanap kaagad ng mga mata ko si Tyrone.Where did he go? Nagalit kaya siya kasi pinatigil ko siya kanina o nainis siya nang marinig niya ang pag-iyak ko?"Ty?" Tawag ko dito.Pumunta ako sa likod ng bahay, dito kasi siya tumatambay kapag may problema siya o kaya ilulubog niya ang sarili niya sa pool, iyon ang napansin ko kapag galit siya saakin. Ngunit, hindi ko ito mahagilap, ni anino man lang niya."Tyrone?" tawag ko ulit dito.Still, no signs of him.
"What happened to my princess?""She's fine, Edwardo. Buti nalang at tumawag si Tyrone, kahit busy siya naalagaan niya parin ang asawa niya.""Kumain na ba siya?""No, she's still asleep, kanina pa simula no'ng dumating ako."Nagising ako nang marinig kong nag-uusap sina mommy at daddy. Kahit na inaantok pa ang diwa ko ay nagawa ko pa ring imulat ang mga mata ko dahil sa gulat."M-Mom, D-Dad. Bakit p-po kayo nandito?" I asked them while rubbing my eyes.Instead of answering my question, Mom hugged me."Thank, God, your alright, my baby.""I'm okay mom, m-may trabaho pa po kayo pero inuna niyo parin ako." I tried to hide my emotions infront of them. Ayokong mag-alala sila."Mahal ka namin, baby. So bakit hindi ka namin uunahin? Anak ka namin, and we can't afford to lose yo
"Can we act as a real husband and wife who loves each other for the mean time, Tyrone?" I just asked while looking at him.Nakita ko naman ang marahang pagngiti nito, at tumango "Sure." he said.Lumundag naman ang puso ko sa sayang naramdaman ko, mas nagulat naman ako nang hawakan niya ang kaliwang kamay ko.Napatingin naman ako sa kamay naming magkahawak, at lumipat ang tingin ko sakanya.He just smiled "You said let's act right?" he said. Ngumiti ako dito. Yes, just an act."Samantha..."Napadilat naman ako ng mga mata ko, napatingin ako sa paligid ko. Saan ang dagat? Bakit hindi na nakahawak sa kamay ko si Tyrone? Bakit nandito ako?Napatingin naman ako sakanya na ngayo'y nakatungo sa akin na kasalukuyang nakahiga sa kama namin."Tumaas ang lagnat mo kanina lang. I ke
Nagising ako dahil sa sinag ng araw na nanggagaling sa labas ng bintana ng kwarto namin ni Tyrone na pilit na sumisiksik sa nakapikit na mga mata ko.Nilingon ko ang katabi ko, wala na pala dito ang asawa ko. Nauna na akong natulog kagabi nakatulog ako kakahintay sakanya.Nag-inat nalang ako ng katawan pagkatapos ay bumaba na sa higaan namin upang bumaba na.Alas sais na ng umaga, muntikan ko nang makalimutang paghandaan ng pagkain si Tyrone. Siguro'y nagmamadali lang talaga siya kaya hindi na siya nag-abala'ng gisingin ako.Bumaba na agad ako at pumunta sa kusina, ngunit may nakita akong isang sticky note na nakapaskil sa dining table, may katabi naman itong mga gamot.Kinuha ko ito at binasa.Maaga akong umalis, uuwi ako ng maaga mamaya. Drink your medicines. Sayo nalang 'yang lulutuin mo. Just reminding.