Chapter 8.1
"Ano na ang ganap mo ngayon?"
Napatingin ako kay Catelyn na kadarating lang sa tinitirhan kong apartment. Naglilinis ako ng apartment ngayon dahil ilang araw din akong hindi nakapaglinis. Pagkarating ko ng Pilipinas mula sa France, ay naging busy na ako sa naging trabaho ko. Isa akong editor sa isang malaking kompanya malapit lang dito.
Nadalaw ko na din si Daddy sa hospital, he's still asleep but getting better. Magmula din noong umuwi ako ay nagte-text sa akin si Wyatt, ang lakas din ng trip no'ng lalaking 'yon. Pagkatapos ko siyang gamutin at simula no'ng tanungin niya ako ay hindi na niya ako tinigilan.
Tanong siya ng tanong, tapos magagalit kung hindi ko sasagutin 'yong tanong niya. Paano ko naman sasagutin kung hindi ko naman gets 'yong tanong niya diba? Siya lang naman ang nakakaintindi sa mga riddles niyang mga tanong sa akin. Hindi naman ako gano'n ka
Chapter 8.2"Sinisigawan mo ba ako?" Nakaawang ang labi ko at hindi makapaniwalang nakatingin sa kaniya dahil sa biglaan niyang pagsigaw sa akin."I'm not." His voice is in monotone and laced with anger."Umalis ka na lang pwede?"Bakas ang pagtutol sa mukha niya pero hindi ko iyon pinansin. Nakakairita na siya, gets ko naman na ayaw niya akong mapahamak. Pero naiintindihan niya din ba na kailangan ko pang isipin 'yong Daddy ko na nakaratay sa hospital? 'Yong mga gamot niya na nagkakahalaga ng ilang libo bawat isa? 'Yong gamot niyang araw-araw tinuturok sa kaniya para lang gumaling siya? Iisipin ko pa ba ang safety ko kesa sa buhay ni Daddy? Uunahin ko pa ba 'yon?"Will you hear me out?" Maya-maya'y tanong niya pagkalipas ng ilang minutong katahimikan sa pagitan naming dalawa."Bakit pa?""Because I said so," wik
Chapter 9.1I almost scream when I recognized the perfume. Goodness Gracious!Wyatt Wolfenstein!"Baliw ka ba?!" sigaw ko nang makawala na ako sa pagkakahawak ng kamay niya sa bibig ko. Nakapulupot pa din ang braso niya sa bewang ko at ang lapit ng mukha naming dalawa."Who told you to walk alone huh?" Hinihingal siyang nakatayo sa harapan ko. "Really, Eloise? You can take a cab," irita niyang saad."Ang lapit lang ng pinagtatrabahuan ko tapos sasakay pa ako? Bakit pa ako sasakay kung pwede ko lang namang lakarin?"Tsaka nagtitipid ako no! Ang laking bawas na sa akin ng perang pang taxi. Magalalakad na lang ako, nakatipid na ako, nakapag-exercise pa!"Mapapahamak ka diyan sa ginagawa mo.""Teka nga! Bitiwan mo muna ako." Kumalas ako sa pagkakayap niya at lumayo. Nakakailang ang distan
Chapter 9.2Inayos ko ang pagkakahiga niya sa sofa, pero dahil sa height niya ay hindi siya nagkasya sa maliit kong sofa. Pagkatapos kong maayos ang pagkakahiga niya ay pumunta ako sa kwarto ko para kumuha ng kumot.Pagkatapos kong kumuha ng kumot at unan, pagkabalik ko sa sala ay naabutan ko siyang nakabaluktot na sa sofa. Nang lumapit ako sa kaniya ay tagatak na ang pawis niya. Hindi naman mainit pero pinagpapawisan siya ng sobra.Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko at nag-isip kung ano ang gagawin ko para di siya mainitan."Erase! Erase!" I said to myself. "Bakit mo naman iisipin? Bahala na siyang matulog diyan! Ginusto niya 'yan!" Kausap ko pa sa sarili.Kinumutan ko na lang siya at agad ding bumalik sa kwarto ko para matulog na.Nang hindi ako magawang dalawin ng antok ay nag-text ako kay Nurse Tessa, shift niya pa ngayo
Chapter 10.1Ramdam ko pa din ang pamumula ng mukha ko dahil sa nangyari kanina. Ikaw ba naman makakita ng lalaking naghuhubad sa harapan mo, tingnan natin kung hindi ka magmumukhang kamatis dahil sa sobrang pula."Come on Eloise! Forget about it!" I gently slap my face. Kanina ko pa 'to ginagawa pero hindi pa din umeepekto.Bumuntong-hininga ako at tiningnan ang mga papeles na kailangan ko pang i-edit. Dahil determinadong matapos agad ang trabaho at kalimutan ang nangyari kanina ay inumpisahan ko na ang trabaho ko.Nagta-type ako sa computer nang bigla na lang mag-vibrate ang cellphone ko na nasa ibabaw lang ng mesa ko. Tumigil ako sa pagta-type at tiningnan kung sino ang nag-text.Unknown number:Let's eat lunch together.Kumunot ang noo ko at nagtaka kung sino ang nag-text sa akin.Nag reply
Chapter 10.2Ano na naman kaya ang problema no'n? Tanong ko sa sarili habang naglalakad pabalik sa cubicle ko.I was greeted by my co-workers questioning look and malicious stares. Para akong may kasalanan sa klase ng tingin nila sa akin. Maski siguro paglalakad ko at paghakbang ng paa ay nakaabang silang lahat.Mabilis akong naglakad papunta sa cubicle ko para makaiwas sa kanilang lahat. Kahit na hindi na ako komportable sa paligid ay nagpatuloy pa din ako sa naiwan kong trabaho kanina.Mabuti na lang at naging maayos naman ang trabaho ko at buti na lang na hindi iyon nadagdagan. Inaayos ko na ang gamit ko para umalis nang dumating ang iba kong mga katrabaho. Alam ko na ang pakay nilasa akin at iyon ay ang impormasyon tungkol sa eksena kaninang umaga."Kung gusto niyong malaman kung ano talaga ang 'tsaa' sa nangyari kanina, hindi ko kayo mas
Chapter 11.1It felt so magical. Butterflies and feathers fluttered inside my stomach and I was like floating in the cloud. I couldn't explain my feelings anymore.This felt surreal.The silence stretched between us after the kiss. No one dares to speak. The sounds of the crickets and our uneven breathing are the only sound we could hear. I tried to open my mouth but nothing came out.Huminga na lang ako ng malalim at tumingin sa gilid, kung saan tanging ilaw na lang ng mga street lights at ng kaunting mga sasakyan na dumadaan ang makikita. Kanina pa kaming dalawa rito, pero hanggang ngayon ay hindi pa rin namin naggawang gumalaw at umalis.I bit my lower lip and then I remembered that I was kissed by him a few minutes ago. I can still feel his lips on mine. The tingling sensation it gave all over my whole body.Mariin ko
Chapter 11.2"Ano?! I told you already!— no! Gago ka ba?" Sigaw niya. I don't know who she's talking to, but before I could even heard a lot from whoever that is, I already left her there.Maybe she needs some privacy too. Sa tono ng pananalita niya ay baka importante ang tawag na 'yon.Hindi na tuloy ako nakakain ng agahan. Hindi bale na lang, mamaya na lang ako kakain. I took a bath and do my morning rituals there. Pagkatapos kong maligo ay nagsout lang ako ng puting long sleeves at black skirt paired with black wedge sandals. Hindi ko na itinali ang buhok ko at hinayaan na lang iyong nakalugay. Nang may makita akong puting hair clip ay iyon na lang ang inilagay ko sa buhok ko bilang palamuti.Sinipat ko ang sarili ko sa harapan ng salamin at tiningnan ng maayos ang sarili kung okay lang ba ang sout ko at kung bagay ba sa akin.I looked g
Chapter 12.1Pagkauwi ko sa apartment, agad akong nagbihis ng panibagong mlinis na damit at nag-ayos ng sarili. Hindi rin naman ako masyadong nagtagal pa sa apartment. Dahil nakapag-impake naman na ako, mabilis din akong umalis doon at pumunta sa hospital.I felt so uneasy while I was on my way. Instead of riding a jeep, I took a taxi because I wasn't sure if I'll be safe to ride on a public vehicle right now. Pakiramdam ko ay may mga matang nakatingin sa bawat kilos ko ngayon. Tsaka medyo late na rin kaya mas mabuti talagang mag-taxi na lang ako.Pagkarating ko sa hospital, amoy ng alcohol at ng iba't-ibang klaseng gamot ang sumalubong sa akin. Busy ang mga nurses sa mga bagong dating na pasyente. Muntikan pa nga akong mabangga ng stretcher na may nakahigang duguan na pasyente. Mabilis kong iniwas ang tingin ko mula roon dahil sa naramdamang takot.Malamang ay