Kabanata 15

Kabanata 15

"Anong meron?" tanong ko kay Papa. Unting-unti na nagsalubong ang aking mga kilay nang pumasok kami sa isang opisina.

Nang tingnan ko ang paligid ng silid ay nakuha agad ng self portrait na nakabitin sa isang wall ang atensyon ko. Isa iyong picture ng Mayor. Walang katao tao sa silid ngunit nagtuloy-tuloy lang si Papa sa silid na para bang welcome na welcome siya sa opisina na ito.

Kunot ang noo na sinundan ko siya sa mismong tanggapan ng mga bisita. Nakita ko ang pag-upo niya sa isang malambot na kulay berde na sofa. Ang kaniyang mga mata ay may kuryosidad na tumingin sa akin.

He raised his right arm. Suddenly, the side of his lips turned up. I felt something unusual. What’s with the smile?

Ang aking puso ay naramdaman kong tumibok nang mabilis dahil sa kabang nararamdaman. Ito ang unang beses na ngumiti siya sa akin. May dapat ba akong ipag-alala? Nalilito na napalakad ako palapit sa kaniya nang makita kong sinenyasan niya akong lumapit.

Wala akong nagawa kundi ang umupo