Velvet Victoire, the point of view.
Nagpaalam muna ako sa kanila na magpapahangin lamang ako sa labas. It suffocates me to see various of books that I couldn't even understand.
Bukas na rin daw nila ako tuturuan tungkol sa mga mahika. I appreciate their effort but I'm lazy as fuck.
"Sino nandyan?" tanong ko nang maramdaman kong may sumusunod sa akin.
Nilibot ko ang paningin ko sa paligid. Tumigil ang paningin ko sa nagtitipon tipon na mga nilalang sa 'di kalayuan, wearing a black cloaks and a long hoodie. They are all standing and looking at my direction.
I gulped.
Sa isang iglap, tumatakbo na sila patungo sa akin kaya hindi na ako nagatubili pang magisip at agad na tumakbo para 'di nila ako maabutan. Lumingon lang ako saglit sa likod habag tumatakbo pero mas lalo akong natakot nang makitang malapit na sila sa akin.
What are they? Who are they?!
They're not shadow wraiths. M
Velvet Victoire, the point of view.Dahan-dahan kong inidinalat ang mga mata ko. Nang tuluyang ibinuka ay tsaka ko lang narealize na nasa kagubatan parin ako, nakahilata sa isang pinagtagpi tagping dahon ng saging. I tried to sit on it pero bigla na lamang akong nakaramdam ng hilo."You've been sleeping for two hours."Muntik na akong napasigaw sa gulat dahil sa nagsalita. Paglingon ko sa likod ko, nakita ko si Jake na parang kanina lang nakatingin sa gawi ko."Paano ka napunta dito?" takang tanong ko."I saved you from those vampires who tried to kill you. But don't worry, pinapaimbestiga ko na ang nangyari kung sino ang mga 'yon," tugon niya habang humihikab.Oh, I remember. I was chased down by a bunch of vampires and they let me wear a certain cursed necklace to make me feel weak. Tapos nakita ko si Jake na bigla na lamang sumulpot at pinugutan ng mga ulo ang mga 'yon"Where's the heads?" I asked out of nowhere. Wala kasi sa paligid yung mga naputol."Nandoon sa kabilang banda. Hi
Astra Frostbrew, the point of view.Lintik na babae. Ilang ulit ko bang sinabi sa isip niya na huwag siyang gumawa ng bagay na ikakagalit ni Douglas? Bingi ba siya o talagang hindi siya nakakaintindi? Kanina pa ako pabalik-balik na ipaalala sa kaniya na ayaw ni Douglas ng isang makulit at matigas na ulo na babae."Douglas." Nakahinga ako ng maluwag nang tawagin siya ng tauhan niya. Lumingon si Douglas sa 'kin at sinenyasan ako na ako na ang bahala sa babae na 'to."Huwag kang gagawa ng kalokohan, Sasha! Ba't ba ang tigas ng ulo mo?" inis kong sabi sa kaniya gamit ang isipan namin. Mahirap talaga paamuhin ang mga Mortimer, e. "Astra." Agad akong umayos tsaka humarap kay Douglas. "Bantayan mo nang maigi 'yan. Saraduhin mo 'yang isip mo at baka matunton ni Velvet."Tumango lamang ako at lumapit kay Sasha na siyang nanghihina. Dahil ito sa itinali ko sa kaniya na lubid. Siguro ay dinagdagan ni Douglas ang mahika ng lubid na 'to kaya mas lalo siyang nanghihina."Ano, kamusta ka na?"Isa
Velvet Victoire, the point of view.Nakatulala lang ako sa dagat na patuloy na humahampas sa dalampasigan. I am sitting in the usual place na pinupuntahan ni Jake at Velvey sa libro na Holoserica. Kung kami man 'yon, gusto kong ipaalam sa sarili ko noon na hinding hindi na mangyayari ang alaalang 'yon. Now that he's engaged. And war is starting. And everything will be in chaos including my life."Alam kong maraming bumabagabag sa isip mo ngayon."Muntik ko nang masapak ang biglang umupo sa gilid ko pero agad ko namang napigilan dahil nakikita ko sa mukha ni Topaz ang pagaalala niya sa akin. "Kailan ka pa nandito? Akala ko ba umuwi na kayo?"Umiling siya. "Nagpaiwan ako dito for purpose. Ayokong iwan ko ang mga problema niyo dito."Nangunot ang noo ko. "What do you mean?""I want you to tell a story." Lumingon siya saglit sa akin at bumalik ang tingin sa dagat. "Go ahead," natatawang tugon ko sa kaniya. Kumawala muna siya ng malalim na hininga bago nagsimulang magkwento."Once upon a
Velvet Victoire, the point of view.Paano ko nga ba itigil ang digmaan na ako ang ugat sa lahat? They're fighting because of me. Because of what I'm capable to do. Either of them have been eager to own me and use me. And I cannot let them. Anymore.Marami akong dapat gawin. Marami akong pwedeng gawin. Pero ang pumili ng panig ay wala sa dalawa."Velvet! Saan ka galing?" tanong ni Leona nang makita akong kakapasok ng bahay. "Mortimer.""Ano? Hindi ka dapat pumupunta na roon -""I'm tired, Leona. Of all of these things. Paano ko ba tuldukan itong pinaplano niyong digmaan?"Lumapit si Leona sa 'kin at hinawakan ang kamay ko. Marahan niyang hinilot ito habang tinitigan ako sa mga mata ko."Wala kang magagawa. Buo na ang loob ni Douglas, Velvet. Ang kailangan lang nating gawin ay maghintay at ialay ang kanilang mga katawan sa kataas-taasan..."Kumunot ang noo ko. Dahan dahan kong inalis ang kamay niya habang pinoproseso sa utak ko ang sinabi ni Leona."Alay? Katawan ng mga Mortimer?" naga
Ciudad, 12:45 AMSa isang liblib na lugar ng syudad, nasa isang madilim na eskinita ang dalawang lalake. Isa sa kanila ay si Drew na abala sa pagsisipsip ng dugo ng isang kawawang mamang kagagaling lang sa overtime ng trabaho na tahimik na naglalakad at inatake ng binata. Habang ang isa naman ay nakangisi na pinapanood ang nakababatang kapatid na tila masayang umiinom ng dugo. Si Jace, ang kapatid nito.Matagal tagal na kasi silang hindi nakatikim ng dugo ng mga tao. Kung kaya't uhaw na uhaw si Drew sa dugo ng isang tao.They've been forbidden to drink human blood and that was their mother's golden rule who used to be a human na naging bampira nang makilala ang ama nilang pure blooded na vampire.Inayos ni Drew ang sarili niya at dinilaan pa nito ang gilid ng labi matapos ubusin ang dugo ng kawawang mama. Lumapit siya sa kapatid niyang nakangisi pa rin. Binigyan siya ng panyo nito at bahagyang sinuntok ang balikat."Malalagot ka talaga kay Mama," umiiling na sabi ni Jace sa kapatid. S
Velvet Victoire, the point of view.Tahimik lang ang biyahe namin papunta sa bagong titirhan namin. Nasa may gasoline station pa kami para magpa-refill ng gas dahil medyo malayo pa raw ang biyahe, sabi ni Tita. I also got out from the car to buy some chips inside the convenience store. Mahaba-habang biyahe nga 'to. Naubos ko na yung limang malalaking chips na binili ko bago kami bumiyahe, e. Almost five hours na rin. Nakakapagtaka dahil hindi naman kami usually nagtatravel nang ganito ka layo at ganito ka tagal. Bago sila Tita at Tito nakapagpasya na lilipat kami ng bahay, there was a huge fire incident near our home. Sa tapat ng bahay namin, actually. I don't know, I just stare at it for a long time tapos nakita ko nalang na lumalaki na yung usok--which surprised me that I end up calling the near hospital instead of a fire fighter.That night din ay lumapit sa 'kin si Tita at sinabihan ako na magimpake. It maybe a coincidence or not; I still don't get it why we had to leave gayong
Velvet Victoire, the point of view.Nagising ako mula sa napakalalim ng pag tulog dahil sa boses na nagsasalita sa gilid ko. Dahan dahan kong ibinuka ang paningin ko at nakita si Tita Aivy na nakaupo sa gilid ng kama ko. "Gising ka na pala Velvet, hija. Nakahanda na sa baba yung pagkain mo. And nga pala, magpahinga ka muna d'yan dahil aasikasuhin na natin bukas ang enrollment mo," nakangiting bungad sa akin ni tita Aivy habang nagbabasa ng mystery book ko. "Ano po nangyari sa 'kin, tita?" tanong ko."You just got passed out last night." Hinaplos niya ang buhok ko at hinalikan ako sa noo. Inilapag niya ang libro ko sa kama at nagpaalam. "Baba ka na, ha?" pahabol na sigaw ni tita Aivy."Opo!" sigaw ko pabalik at bumangon mula sa kama. Nakakunot ang noo ko habang inaalala ang nangyari kagabi. I volunteered to wash the plates, 'yon lang ang naalala ko. Hindi ko na matandaan pa ang nangyari. Even if I had to recall every scenes last night, hindi ko magawa.I shrugged the thoughts away
Velvet Victoire, the point of view.Nagising ako dahil sa malamig na kamay sa mukha ko. Hindi ko pa minulat ang mga mata ko dahil pinakiramdaman ko muna kung sino 'yon. Hindi naman si tita Aivy 'yon dahil masyadong malaki ang kamay na 'to. Kung kay tito Mig naman--"You're awake. Stop playing dead." Napamulat ako nang wala sa oras. "Nandito ka sa Mortimer mansion, to be exact. At kung marami kang tanong, mamaya mo na 'yan itanong at lumabas ka, pumunta ka sa kusina at nagluluto pa si Lily doon."Hindi na ako nakasagot pa at bigla nalang siyang naglaho sa harap ko. Gusto kong matakot, but then, I remembered what the lady said earlier."Nasa Mortimer town ka po, ang town na punong-puno ng malalakas na bampira."Bumangon akomula sa kama at naglakad patungo sa pinto. Same red baggy dress and black lace sandals pa din ang suot ko. Naka-braid ang buhok kong nahati sa dalawa na sinampay sa magkabilang balikat ko.Medyo nangilabot ako sa paligid. Wala man lang kahit isang ilaw. Puros lang mga