KABANATA 10

Oktubre 25, 1799...

Naggising ang diwa ni Prinsipe Zumir. Pakiramdam niya ay galing siya sa isang malayong paglalakbay. Alam niya sa sarili na lumipas na naman ang isang siglo kaya nagsisimula na namang maggising ang kaniyang espiritu. Pinakiramdaman niya ang kaniyang paligid.

Mayroon na naman bang mga tao na siyang responsable sa pagtuturok sa kaniya ng kemikal na magpapatulog ulit sa kaniya?

Lumipas ang ilang minuto ay wala siyang nadinig. Tanging katahimikan ang namutawi. Sa bawat oras ay nararamdaman niyang nagiging magaan ang kaniyang paghinga. Wala na siyang nararamdamang kirot at nakakapanibagong tunay. Makalipas ang tatlong oras ay nakarinig siya ng pagaspas ng pakpak at yapak ng mga paa na papalapit sa kaniyang direksyon.

"Kamahalan, naggising na bang muli ang inyong diwa?" Narinig niya sa unang pagkakataon ang boses ni Twari makalipas ang ilang siglo.

"Twari?" Pangungumpirma ng Prinsipe.

"Ako nga, Kamahalan. Bilang na lamang ang mga oras at muli mo nang masisilayan ang mun