SharesI decided to take a shower to calm myself, the face of Styx was lingering on my mind and I couldn't help but to groan when heat started to eat my whole being.I almost rolled my eyes while water started to come into contact with my bare skin. I almost had sex with Styx! And I fucking respond to his kiss and the worst is I begged him to touch me.After cleaning myself I brush my teeth and do my skin care routine. Hanggang sa paglalagay ko ng mask sa mukha ay ramdam ko pa rin ang pag-init ng mukha ko sa eksena namin kanina. Good thing that his secretary called kaya naudlot ang dapat hindi mangyari. Humiga ako sa malaking kama para mamahinga pero hindi ako tinantanan ng mga pangyayari kanina. Pakiramdam ko ay nakadikit pa rin sa labi ko sa labi ni Styx. Muli na namang mamula ang mukha ko. I fucking hate myself because I let him see me in that state. I should be happy because I know I was already in the middle of my plans but I couldn't help to feel nervous while recalling how I re
Trauma"Are you sure you're okay staying there?" tanong ni Duex sa kabilang linya. Inayos ko naman ang buhok kong magulo dahil sa lakas ng hangin at kahit hindi niya makita ay nagawa ko pa ring tumango."I think I need a break muna, at saka pa, Styx wasn't that threat to us, willing pa nga siyang ibigay sa 'kin lahat ng shares niya kagabi eh." I laughed.Narinig ko ang pagbuntong hininga niya sa kabilang linya. "Do you think he's still clueless about our plans?" My forehead creased before walking at my couch and played with the remote control.Napaisip ako. "Yes . . ?" hindi siguradong sagot ko."I mean yes! I was doing great kaya, I was so sure he's still have no clue about our real agenda. He may not be dumb but a little stupid." Tumawa ako nang maalala ang napag-usapan namin kagabi ni Styx. Hindi ko alam kung seryoso ba talaga siya sa pag-transfer ng shares sa 'kin o nagbibiro lang. Kapag ginawa niya 'yon ay mapapadali ang kanyang pagbagsak. Hindi ko na kailangan pang magpakahirap n
Engineer DryltoInabot ng kalahating oras ang pagbiyahe namin patawid sa kabilang isla, hindi gano'n kainit ang araw kaya na-enjoy ko ang simoy ng hangin at tanawin. Mayamaya naman ang tanong sa 'kin si Styx kung ayos lang ba ako but I just always nod as a reply.Wala akong ganang magsalita at makipag-usap sa kanya. I just want to finish this trip and attend the ground-breaking ceremony and go home. Ayaw ko muna siyang makita ngayon. Pakiramdam ko ay bumalik sa 'kin ang lahat at hindi ko maatim na makita siyang maayos lang sa kabila ng paghihirap na dinadala ko patago."Are you sure you're okay?" he asked while we're walking on the beach sand. Tanaw ko mula sa kinatatayuan namin ang site. Maraming mga tao roon at nakahanda halos ang lahat maging ang maliit na stage na inihanda para roon mag daos. I bit the inside of my cheeks and Styx caress my arm. Kanina pagkababa ay agad kong binitawan ang kamay niya, tumupad man siya sa pangako niyang hindi niya bibitawan ako kamay ko habang nasa
DrunkNanatili akong blangkong nakatingin sa labas habang iniisip ang mga susunod na hakbang. Mabilis pa rin ang tibok ng puso ko at hanggang ngayon ay hindi kumakalma.How come he knew about my plans? I don't even know him. His stares that made me uncomfortable and uneasy during our conversation, it creeps me out. I clenched my jaw as tears started to pooled in my eyes. I tried my best to calm myself but it didn't work. Kahit anong gawin ko ay hindi ko pa rin maikalma ang sarili. I don't know what to feel. Halo-halo, gusto kong matakot, magalit at mairita. That man knows everything about my plan."So . . . Are we just doing a staring contest here, Ms. Xedler?" I clenched my fist before letting out a heavy sigh.I remained emotionless. "What are you doing here?" He chuckled before putting my gun down beside the table."This is my office. Ano bang gagawin ko rito?""Get out!" I gritted my teeth. "Or I'll fire you?"I stepped back when he stood up. His eyes were looking at me intently a
Run and HideHindi ako mapakali knowing na nasa kabilang kwarto lang si Styx. Hindi rin ako makalabas dahil alam kong nandoon siya. I don't know what to do! Parang ako pa ang nahihiya sa sarili kong bahay!Nakakainis dahil sa aming dalawa ako dapat ang hindi naa-awkard-an, siya nga 'yung bigla na lang pumasok dito at basta na lang nagsabing dito siya mags-stay. Nakakainis pero hindi ko maiwasang tahimik na matuwa. Inis kong sinabunutan ang buhok ko bago nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Sumilip pa uli ako sa salamin at ch-in-eck kung maayos na ang itsura ko. Nakasuot na lang ako ng white t-shirt at cotton short para sa pantulog. Hindi na 'ko nag-abalang maglagay pa ng makeup dahil gabi na rin naman.Pinihit ko ang seradura ng pinto at lumabas. Dahan-dahan akong sumilip sa pinto ng kwarto ni Styx, nakasara 'yon. I silently celebrated but I stopped when I heard footsteps. Ilang beses akong napalunok at tumingin sa likod ko. Styx was towering me with his broad shoulder and hard
Still in LovePeople will say that every person deserves a second chance. It was easy to say but that would never easy for me to do. Lumaki ako nang ako lang mag-isa sa buhay, kahit na sabihing nandiyan si Mama ay hindi niya pinaramdam sa 'kin na anak niya 'ko.Kung ang pagpapatawad ay madali bakit maraming taong hanggang ngayon ay hindi makaahon? Kung gano'n kadali 'yon sana malaya na ang puso ng nakakarami. Gano'n ba kahirap para sa iba na intindihin na hindi lahat ng tao ay may kakayahang magpatawad? Aaminin ko na minsan na rin akong nagkasala at humingi ng kapatawaran sa isang tao, minsan nga sobrang hirap para sa 'kin na gawin 'yon but now, wala nang puwang sa puso ko ang kapatawaran. My stoneheart couldn't afford forgiveness. I want to see them cry in pain, I want to see them wrecked and miserable. I want to see them kneeling while their hands are clasped. I want to see them carrying the pain that I inflicted."Zy, I hope hindi mo sisirain ang nabuo nating plano. Hindi madaling
DangerousKinaumagahan ay nagising akong nasa bisig pa rin ni Styx. I smiled and caress his soft cheeks. Mahimbing ang tulog niya at nakakaakit ang kanyang payapang mukha. Ang mga braso naman niya ay nakapulupot sa bewang ko na para bang ano mang oras ay mawawala ako.I smiled when he groaned and buried his face on my neck. Bahagyang inamoy-amoy niya pa 'yon at dinampi ang labi niya kaya alam kong gising na siya."Styx . . ." I whispered when he started pinching my waist in a way that sent shivers down my spine."Hmmm?" he hummed and continued kissing my neck."B-Bangon na tayo ahhh!" hindi ko na napigilang mapadaing nang s******n niya ang balat ko doon. Tuwang-tuwa naman siyang inilayo ang mukha sa leeg ko at humarap sa 'kin. Nakasimangot kong pinagmasdan ang maamo niyang mukha."Good morning, love."I can't help to smile. We used to be like this, tuwing gigising kami ng maaga ay sabay kaming pumupunta sa kusina at siya naman ang nagluluto ng agahan para sa 'min. Pagkatapos no'n ay ih
Confession Hindi naging madali para sa 'kin na kumbinsihin si Styx na 'wag sumama sa 'kin. Ilang beses pa siyang nagpumilit na ihatid ako pero hindi rin ako pumayag. Kahit na anong gawin niya ay hindi niya kami pwedeng makita ni Engineer Drylto na magkasama.Mabilis akong nagmaneho para puntahan ang address ng coffee shop na ibinigay ng lalaki. Hindi pa man ako nakakarating ay napansin kong umilaw ang cellphone ko at nakitang tumatawag siya.I sighed before answering his call, madali na lang para sa 'kin na kausapin siya dahil nakaconnect sa speaker ng kotse ang phone ko."Hey, Ms. Xedler. Balak mo ba 'kong paghintayin ng buong araw rito?" bungad niya.Iniliko ang manibela bago sumagot. Malapit na rin naman ako sa address. "Just wait for me, asshole."Ayon na naman ang nakakairita niyang tawa. Naiinis na tinapakan ko ang accelerator para bilisan ang pag-andar."Okay. Safe driving, my lady."Hindi ko alam kung bakit pinagti-tyagaan ko ang gago na 'yon. Kagabi bago ako pumunta kay Styx