Chapter 19
TUMAYO SI HARING ARAW na ang sunod nang hahatulan ay ang anak niyang si Sun. Pero hindi pa siya nakakalapit ay agad na nagpaulan ng mga bolang apoy sa kinaroroonan nito.
“Hindi ako makakapayag na hahatulan mo ako, Ama. At lalong hindi ako makakapayag na ang Wave na iyan ang kukuha ng trono mo! Hindi siya karapat-dapat! Ako ang mas bagay sa trono!”
Dahil sa biglaang pagpapaulan ni Sun ng bolang apoy. Natamaan ang Haring Araw sa dibdib kung kaya't nalapnos iyon. Kitang-kita ang laman nito habang dumudugo.
Napaupo ito sa sahig at napatukod ng sariling kamay. Nahahapo dahil sa hindi inaasahang gagawin iyon ng anak sa kaniya. Hindi na niya ito kilala ngayon. Tuluyan na nga itong nilamon ng kasakiman.
Hindi napigilan ni Wave ang sarili at pilit niyang winawasak ang kulungang pinasukan sa kanila ni Apolo. Maging ang kaibigan ay walang tigil sa pagsira ng kulungan. Ngunit ka
Chapter 20“PAKAWALAN MO si Asula,” walang tabil na wika ni Wave.Ngunit sa halip na bitawan ni Sun si Asula ay tumawa ito nang pagak saka matalim na tinitigan ang kalaban. Kahit na ano ang mangyari sa mga oras na ito ay hindi niya papakawalan si Asula. Itong babae lang ang tangi niyang magagamit laban kay Wave. Alam niya kung gaano kapangyarihan si Wave. Dahil hindi ito pipiliin ng Diyos at ng kaniyang Ama kung hindi ito mas makapangyarihan sa kaniya.Isa sa ang pinakapangyarihang elemento sa lupa ay ang tubig. Ito ang siyang pinakakailangan ng mga tao. Kaya ni Wave na wasakin ang nagbobola niyang mga apoy. Tubig ang siyang kahinaan ng lahat.“Siya lang ang tanging kailangan ko, Wave. . . laban sa iyo. Alam kong hindi mo ako magagalaw kapag andito lang si Asula sa tabi ko. Alam kong importante 'tong babae sa buhay mo.”Naisip ni Sun na kung ang apoy ang gagamitn niya bil
EpiloguePhilippines 3000“ASULA! ANO BA naman iyang kwento mo? Bakit ganyan? Ang bitter mo naman. Pangit na nga ng kwento mo, mas pinapangit mo pa sa ending.” Reklamo ng kaibigan niyang si Angelie nang matapos nitong basahin ang manuscript niya sa kaniyang laptop.Masugid niya itong tagapagbasa. Kung kaya't ito lang ang nakakaalam na may talento siya sa pagsusulat. At iyon lang rin ang rason kung bakit nanatili lamang na mga files ang mga akda niya sa halip na pwede naman niyang ibalandra sa mga writing flatforms.Huminga siya nang malalim. Hindi niya pwedeng baguhin ang katapusan ng akda niyang 'The Big Wave' dahil inuusig siya ng konsensya niya. Laman iyon palagi ng kaniyang panaginip simula pa noong bata siya. Hindi niya alam kung ano ang koneksyon niya sa panaginip na iyon pero nang maisulat niya iyon ay gumaan ang loob niya.“Hindi ko pwedeng baguhin ang en
Prologue"MAY BAGO TAYONG site na pupuntahan, mga girls! Two days from now. Maghanda kayo ng mga gamit niyong dadalhin at mga damit niyong susuotin roon. Dahil mga bigatin ang mga magiging customers niyo. Huwag na huwag niyo akong ipapahiya, sa Time Gold Resort sa El Nido Palawan! Kayo pa naman ang mga pinagmamayabang ko roon na magagaling sa larangan ng pagma-massage! Kayâ, mga girls, galingan niyo!"Sunud-sunod silang tumango na nasa bilang dalawampu na mga kababaehan. Tumaas ang kilay ng amo nilang bakla saka sila inirapan. Ngumisi ito saka pumalakpak."Good! I want to hear all your voice! Are we clear, girls?!" mataray nitong tanong na pasigaw.Humugot silang lahat nang malalim na hininga saka nila ito sinagot nang malakas. "Yes, boss!"Pumalakpak ulit ito saka ngumiti na nang pagkalawak-lawak. "Good girls! Hindi talaga ako nagkamaling piliin kayong bente! Malaki
Chapter 1Philippines 1930NAPANGANGA SILANG apat sa kagandahan ng Time Gold Resort at sa kagandahan ng dagat rito sa El Nido Palawan. Ang bascuit archipelago ng bansang Pilipinas. Blue na blue iyon na siyang paboritong kulay ni Asula. Ngayon lang siya nakapunta sa ganitong lugar at nakakita ng ganitong tanawin. “Omygash! Ang ganda dito!” sigaw ng mga kasama niya. Akala mo first time na makaapak sa buhangin, maski siya rin ay ganoon ang reaksyon.Ingat na ingat siyang lumakad sa buhanginan na akala mo ay parang may mangyayari sa kanya kapag bibilisan niya ang paglakad. Manghang-mangha siya maging sa tanawin. Parang kay sarap maligo sa maasul na dagat na iyon sa hindi kalayuan. “Asula! Maliligo tayo mamaya kapag pinayagan tayo ni boss! Ano? Game ka?” Biglang sumulpot sa kanyang tabi si Casy saka nito iyon tinanong sa kanya. Nagningning
Philippines 1930ANG PAGHAMPAS NG dagat sa dalampasigan at ang ingay nito ay parang musika sa pandinig ni Asula. Ang sigawan ng mga tao sa paligid dahil nagkakasiyahan sa pagligo sa dalampasigan. Hindi maipaliwanag ni Asula kung gaano siya kasaya sa mga oras na ito. Hindi siya makapaniwalang ang matagal na niyang pinapangarap noong mapunta sa lugar na ganitong kaganda ay nagkatotoo na. Minsan talaga may maganda ring nangyayari sa poder ng amo niyang bakla. Para siyang nasa paraiso. At kung pwede lang hilingin sa dagat na ayaw na niyang bumalik sa syudad kung saan siya nanggaling ay matagal na niya sanang ginawa. Pero hanggang ilusyon lamang ang bagay na iyon. At sigurado rin siyang pagkatapos ng serbisyo nila sa lugar na ito'y babalik rin siya sa lugar kung saan siya nanggaling. "Ang lalim na naman ng iniisip mo, Asula." Biglang sumulpot sa kaniyang tabi
Philippines 1930 MAAGA SILANG PINATAWAG ni Marco kinaumagahan. Kahit kulang ang tulog niya'y pinilit pa rin niyang magising at pumunta sa lobby. Nandoon na silang lahat at kasalukuyang hinihintay ang kanilang boss. Siniko siya ni Lena sa kaniyang tagiliran. "Saan ka galing kagabi? Hinanap ka pa namin. Pero nandoon ka na pala sa silid natin nang bumalik kami. Hindi ka na lang namin tinanong dahil pagod na rin kami at maging ikaw rin." Huminga siya nang malalim. Noong inihatid siya ng misteryosong lalaking iyon ay wala doon sa loob ang tatlo niyang kaibigan. Sakto namang papalabas na siya ng silid para kumain ay siya ring pagdating ng mga ito. Hindi naman niya aakalaing hahanapin siya ng mga ito. "Pasensya na sa inyo, hindi ko sinasadyang mag-alala kayo sa akin. Hindi na mauulit. Naglibot-libot lang ako kagabi."Hanggang maaari'y hindi niya ikwe-kwento sa
Philippines 1930BUMABABA SILA ASULA at Wave sa ibabaw ng rooftop ng resort. Hindi niya alam kung bakit siya dinala rito ng misteryosong lalaki pero wala na siyang pakialam. Gusto niya ngayong makapag-isip nang maayos. At mukhang alam iyon ng lalaki dahil dinala siya rito.Ano bang klaseng nilalang itong nasa tabi niya? Kailangan nga ba niya itong pagkatiwalaan? Paano pala kung isa itong nakakatakot na nilalang? Kukunin ang kaluluwa niya? Paano na?O kayà isa itong mga may kapangyarihang itim gaya ng mga nababasa niya sa mga libro o napapanood niya sa telebisyon.Ipinilig niya ang ulo. Hindi naman siguro ganoon ang lalaki. Hindi naman siya nakakaramdam ng takot rito. Isa pa ang gaan ng loob niya rito agad, sa hindi niya malamang dahilan. Bagama't may agam-agam pa rin sa kaniyang isipan. Hindi niya muna dapat ibigay nang buo ang tiwala rito.“Bakit tayo nandito?&
Philippines 1930PILIT NA PINAPAKALMA ni Asula ang sarili habang kumakain. Nagluto siya kanina at pinakailaman niya ang kusina ni Wave. Kabadong-kabado siya at tensyunadong-tensyunado. Kahit ilang beses na siyang nakakita ng isang hubad na katawan ng lalaki'y iba pa rin ang epekto sa kaniya ni Wave. Lalo na ngayon at nakahubad ng t-shirt habang nakaupong nakaharap sa kaniya. Pinipilit niyang huwag mapatingin sa matipunong dibdib nito pero sadya sigurong makasalanan ang mga mata niya. Dahil sa tuwing sumusubo siya'y sa dibdib ng lalaki siya tumitingin. Bibilisan na lang niya ang pagkain nang sa gayon ay makaiwas siya sa tukso. Umiiral na naman ang pagkaharot niya. “Paanong naging misyon mo ako?” biglang tanong niya rito. Gusto niya lang may pag-usapan sila ni Wave. Saka isa pa, kanina pa siya hindi mapakali na itanong iyon sa lalaki. Nagtataka talaga siya kung bakit siya