"where have you been?" Bungad ni Vanessa kay Marisse.
"N-nag date lang po kami ni Martin" sagot ni Marisse. May takot na itong nararamdaman.Isang malakas na sampal ang inabot ko sa kaniya. "How dare you na unahin pa 'yang paglalandi mo kesa pagsilbihan ako" sigaw n'ya."Ate, I'm sorry" sagot ko ay naiyak na lamang."Mag umpisa ka na sa gawain mo dito sa bahay" utos n'ya."Ate, p-pero may assignment pa po ako" ani ko."And so? Kung hindi mo sana inunan 'yang paglalandi mo, masarap na sana ang buhay mo ngayon" ani ni ate saka padabog na pumasok sa kwarto n'ya.Nagbihis lang ako saka gumawa na ng gawaing bahay. Inuna ko muna na ipagluto s'ya bago naglinis ng buong bahay.Mabilis na lumipas ang mga buwan. Isang linggo na lamang ay graduation na namin. Finally. Para sa inyo ito, 'nay at tatay."Hoy, hindi ako uuwi dito sa loob ng isang linggo ha. May lakad kami ng boyfriend ko. All you need to do is maglinis dito. Naiintindihan mo ba?" Utos niya. Tumango naman ako."Ate, hindi ka ba aattend sa graduation ko? Running for With Highest Honor ako" sabi ko rito.Inirapan naman ako nito. "Of course not, may lakad nga ako, diba?" Mataray na ani nito.Malungkot naman akong bumalik sa kwarto ko saka nag reply sa message ni Martin.Martin : I'm so proud of you, Baby. Malapit na ang graduation mo.Marisse: Thanks, Baby. This is all for the peoples who surrounded me love.Martin: Mahal na mahal kita.Marisse: I love you. Ah, oo nga pala, si ate, hindi raw makakapunta sa graduation ko. ;(Martin: Don't be sad. I'll make sure na makakapunta doon sina Mommy and Daddy.Marisse: How about you, hindi ka pupunta?Martin: may trip kase kami sa Cebu, I'll be gone for one week nga pala. Sorry, Baby, hindi ko na nasabi sa'yo. Wala na kase akong oras. Bukas na kase ang alis ko. Pero don't worry, gagawa ako ng paraan para maka attend pa rin. I love you.Marisse: okay, mag-ingat ka. Enjoy :)Martin : thanks, baby.Pagkatapos ng usapan namin ni Martin ay natulog na agad ako. Maaga pa ako bukas.Nang magising ako kay 5:00 in the morning na. Agad akong lumabas sa aking kwarto dahil baka malagot na naman ako kay ate pero hindi ko ito nakita sa sala, kusina, at sa bakuran. Pumasok ako sa kwarto niya at bumungad sa akin ang kalat ng mga damit nya. Siguro ay naka alis na ito.Boyfriend? Parang wala naman siyang nasasabi kahit sa mga kaibigan nya.Inumpisahan ko nang linisin ang kwarto ni ate saka nagluto ng pagkain ko ngayong umaga. Hindi na ako magbabaon ng lunch dahil nag message kagabi si Anthony na s'ya naman daw ang manlilibre mamaya.Hindi katulad kahapon, ngayon ay maaga akong pumasok. Hindi ko alam pero nasisiyahan ako ngayon na wala muna si ate.Si Martin naman ay nag message sa akin kanina na nakasakay na raw sila sa Barko papunta sa Cebu.Pagkarating sa room ay naupo agad ako. Kinuha ko sa bag ang notebook ko ngunit hindi ako makapag concentrate sa pagsasaulo at pagcoconstruct ng words na sasabihin ko para sa darating na graduation. Ang with highest honor kase ay kailangan na mag speech.Inis kong pinatay ang cellphone ko. Si Martin kase ay hindi man lang nagrereply sa message ko. Hindi naman siya ganoon. Kanina pa siyang nagsiseen lang sa message ko sa kanya. Alam ko, kahit sobrang busy niya ay nakakagawa pa rin sya ng paraan para iMessage ako.Wala naman nang klase ngayon kaya halos kaunti lang ang nasa room. May paingalan-ngilang kaklase ko na binabati ako. Binati ko rin sila at nagpasalamat.Bukas ay ang schedule ng pictorial namin. Sabi sa akin ni Aling Merna ay sila na raw ang bahala sa make up artist ko para sa pictorial at graduation ceremony.Kasalukuyan akong naririto mag-isa sa bench sa ilalim ng punong mangga habang tinatanaw ang mga ibang strand na abala sa pagpapractice para sa graduation.Mamimiss ko ang school na ito.Ipinikit ko ang aking mga mata saka dinama ang preskong simoy ng hangin."Booo" maya-maya ay narinig ko mula sa likuran ko. Unti-unti ay iminulat ko ang aking mata saka tiningnan kung sino iyon. Si Patricia pala."Congratulations, beshy ko. Napaka talino naman" masiglang bati niya sa akin saka umupo sa tabi ko."Congrats too, beshy ko. Ang galing mo rin" sabi ko sa kaniya."Anyare sa face mo, 'te, bakit ang lungkot lungkot niyan ngayon?" Tanong nito sa akin.Agad ko namang ikinuwento sa kaniya ang dahilan."Baka naman busy lang o walang signal" sabi ni Patricia."Sana nga" sabi ko na lamang."9th monthsary n'yo na bukas, para naman may paandar 'yong lalaking 'yon" ani ni Patricia.Nginitian ko na lamang ito.Kinabukasan ay nagising na lamang ako dahil sa ingay. Agad akong bumangon dahil sa takot at dahan-dahan akong lumabas sa aking kwarto.Sa Sala ay naroon pala sina Aling Merna kasama ang mga make up artist siguro.Nang mapansin ako ng ginang ay sinabihan n'ya na maligo na agad ako.Mabilis naman akong naligo dahil nakakahiya sa kanila.Habang sinisimulan ng mga make up artist na ayusan ako ay nakikipag kwentuhan naman ako kay Aling Merna."Nak, Happy Monthsary sa inyo ni Martin" aniya."salamat po" sagot ko na lamang."nakausap mo na ba s'ya?" tanong niya."hindi pa po e, hindi po kase nagrereply sa message ko" sagot ko."naku talaga ang batang 'yon. Hayaan mo pag-uwi n'ya, pagsasabihan ko s'ya"Natawa na lamang ako."Hindi na kita ginising kanina, ang sarap ng tulog mo e" ani muli ng ginang."salamat nga po pala ah" sabi ni Marisse."ano ka ba, maliit na bagay lang ito. At tsaka, parte ka na rin ng pamilya namin. Natural lang 'to" sabi n'ya saka ngumiti.Nang matapos akong ayusan ng mga make up artist ay pinuri ako ng mga ito. Napaka ganda ko raw.Inihatid pa ako ni 'Nay Merna sa school. Tumanggi ako pero hindi ito pumayag.Nang matapos ang pictorial ay pwede na kaming umuwi kaya naman ay dumiretso na ako sa bahay para maglinis at makapag pahinga.Mabilis na lumipas ang isang linggo, at bukas ay graduation ko na.Hapon na nang marinig kong may tumatawag sa labas. Si 'nay Merna pala. Sinabihan ako nito na magbihis dahil sasamahan n'ya raw ako na magpa-manicure. Agad naman akong nagsoot ng leggings at t-shirt.Doon na rin kami kumain sa restaurant pagkatapos dahil gabi na kaya naman pagkauwi ay inihanda ko na ang sosootin kong dress at toga. This is it.Maganda ang gising ko ngayong umaga bagama't nalulungkot pa rin dahil sa loob ng isang linggo ay hindi man lang ako nagawang iMessage ni Martin.Pagkaluto ko ng pagkain ko ay naligo na agad ako. Sakto namang pagkatapos kong maligo ay dumating ang mga make up artist at si 'nay Merna at 'tay Jun na bihis na bihis.Mabilis akong nagbihis saka nagpagayak na rin.May ngiti sa labi ako habang pumapasok kami sa Bulwagan. Sa unahan ako nakaupo katabi ang ilang With Highest Honor din mula sa ibang section at strand.Palinga-linga ako sa paligid dahil dalawa na lamang ay ako na ang aakyat sa stage para sabitan ng medalya, para na rin mag speech. Wala pa rin si Martin...."Dela Fuente, Marisse C." tawag ng emcee sa pangalan ko. Tumayo naman ako. Kasama ni 'nay Merna ay umakyat na ako sa stage para sabitan ng medalya at kuhanin ang diploma ko.Nang makababa si 'nay Merna ay inumpisahan ko na rin ang speech ko. Habang nagsasalita ay hindi ko natiis na umiyak. Nakita ko rin ang ilang naroon na naluha na rin. Para sa inyo ito, 'nay, 'tay.Habang hindi pa natatapos ang programa ay hindi rin ako nawawalan ng pag-asa. Alam ko na makakahabol si Martin.Hawak-hawak ang pendant ng promise necklace at promise ring ay umaasa ako na maya-maya ay nandidito na s'ya.Hanggang sa matapos ang programa at makauwi ako ay parang wala ako sa sarili.Nang makauwi ako ay doon, hindi ko napigilan na maiyak."Nangako ka, Martin" ani ko saka dumiretso sa aking kwarto.Hindi pa man ako nakakarating sa aking kwarto ay nakita kong bukas ang pinto ng kwarto ni ate. Sugiro ay nakalimutan ko itong isarado kanina.Sasaraduhan ko na sana ito ng mabigla ako sa nangyari. Lalo akong naiyak sa nakita."Mga baboy" galit na sigaw ko."Hi, Sissy. Congratulations" bati ni ate."Nagustuhan mo ba ang graduation gift namin sa'yo?" tanong niya. "Ohh, isa pa Martin. Ughhh" halinghing niya."M-martin, nangako ka s-sa'kin" umiiyak na sabi ko kay Martin ngunit ako hindi tinapunan ng tingin. Patuloy pa rin nilang ginagawa ni ate ang kababuyan nila.Mabilis kong hinubad ang kwintas at promise ring na binigay sa akin ni Martin."Welcome back" Galit na ani ko saka pumasok na sa aking kwarto. Doon ay nagkulong ako at kinukwestyon ang sarili ko.May nagawa ba akong mali? Anong kulang sa akin?Nagising ako dahil sa ingay ng cellphone ko. Kanina pa itong nagriring. Alas dose na pala ng gabi. Tiningnan ko kung sino ang tumatawag na ito. Si Martin pala. Inis kong pinatay ang cellphone ko saka bumangon. Hindi pa pala ako nakakapagbihis. Maski ang make up ko ay nagulo na rin. Natawa na lang ako habang nakaharap sa salamin. Nang makapagbihis at maalis ang make up ay binuhay kong muli ang cellphone ko. Agad naman akong napangiti sa dami ng pagbati nila sa akin. Maingay pa rin ng group chat namin nina Anthony, Jhamir, Angelo, at Patricia. Nagtipa ako ng mensahe saka isisend iyon. Marisse: Congratulations, guys! I'm so proud of y'all! :)Jhamir : Himala, gising ka pa >_
WARNING ⚠️ Medyo SPG sa dulo⚠️"Gising na s'ya mamaya, Boss. Anong plano sa kanya?" Iyan agad ang narinig ko. Agad akong nagmulat ng mata, mabilis na dumaloy sa sistema ko ng wala akong makita kun'di puro itim. Pinakiramdaman ko ang aking kinalalagyan. Nakapiring. Tama, nakapiring ako, may busal ang bibig, nakatali ang kamay at paa. Sinubukan kong sumigaw ngunit nahihirapan talaga ako."Boss, gising na ang bisita mo" maya-maya ay ani ng isang boses, lalaki. Sino sila?"Ah, sige Boss, hintayin ko na lang po kayo" ani ng lalaki. Siguro ay may kausap ito mula sa telepono n'ya. At, sino naman ang 'Boss' na tinutukoy n'ya? Anong kasalanan ko sa kanila. Bigla ko na lamang naisip ang nangyari. Isasarado ko na sana ang pinto ng suit namin ni Patricia nang biglang may ilang naka all black men, may takip ang mga mukha ng mga ito saka tinakpan ang bibig ko pagkatapos noon ay heto na ako. Nasaan kaya ang mga kaibigan ko. Safe kaya silang lahat? Sana oo. Ilang sandaling natahimik ang paligid
Paulit-ulit ang nangyayari. Gabi-gabing lasing na pumupunta doon si Adrian. Hindi na ako nakatali sa upuan. Inilipat na n'ya ako ng kwarto. Ngunit hindi ko pa rin masasabi na malaya na ako. Hanging kailan pa ba ang pagtitiis kong ito. Hirap na hirap na ako. Kapag hindi ako sumusunod sa gusto ni Adrian ay sinasaktan n'ya ako. Narito ako ngayon sa kwarto. Naka-lock at maraming bantay sa buong bahay, maging sa labas. Sa tantya ko ay ang bahay na ito ay malayo sa kabihasnan. Parang nasa gitna ng gubat. Hindi ko alam kung anong petsa na ngayon, hindi ko rin alam kung ilang araw, linggo, o buwan, o taon na akong naririto. Walang-wala na akong pag-asa na makatakas pa. Hinahanap kaya ako ng mga kaibigan ko? Kamusta na kaya sila?Siguro ay masaya sila ngayon na nagagawa ang gusto nila. Siguro masaya sila na nakakapag-aral sila. Naiyak na lamang ako sa nangyayari sa akin. I'm so hopeless. Habang nakatanaw sa labas na puro matatayog na puno lamang ang nakikita ay biglang bumukas ang pinto.
Warning! SPG ahead! Warning!Maraming usok, pulang ilaw, may malaking kama at bale anim na lalaki ang kasalukuyang umiinom ng alak ang napasukan ko sa isang silid. Ngayon ko lamang ito narating sa ilang taon na pananatili ko rito. "Oh, here comes our baby, guys" ani ni Adrian nang makapasok na ako. Agad naman natigil sa pag-iinom ang mga kalalakihan saka pinako ang tingin sa akin. Agad naman akong napalunok sa kaba. "Hi, baby girl. So it's true pala na itinatago ka ni Adrian. Tsk tsk" ani ng isa. "I'm Matteo, by the way" dagdag pa nito saka inilahad ang kamay n'ya, para makipag shake hands. Napatingin naman ako kay Adrian. Ang mga mata nito ay nagmamatyag sa gagawin ko habang ang kaniyang mata ay parang gustong sabihin na huwag akong ipahiya sa mga kaibigan n'ya. Nakipag shake hands naman ako sa lalaking nagngangalang Matteo. "I'm James" ani ng isang lalaki. Amoy alak ito. "I'm Leonard" ani naman ng lalaking may bughaw na mata. "I'm Justin" sunod na pagpapakilala ng isa. Haba
Quick Announcement!Hello, dear readers. I am so sorry nga pala kung hindi ako nakapag update kahapon. Lagnat po ako kahapon and dahil malapit na ang periodical exam, busy ako ngayon huhu. Pero don't worry, I'll make my best para makapag update pa rin sa isang araw kahit one chapter lamang. Ayon lang, thank you!~~~~~~~~Akala ko ay tuluyan na akong makakapagpahinga pero hindi. Nang marinig ni Adrian ang sagot ng kaibigan ay lumapit muli ito sa akin. "Remember, don't cum hangga't wala akong sinasabi" aniya before deepening his thrust more. Ilang sandali pa ay gusto ko nang sumabog. No, I can't. Hindi pa pwede dahil alam kong paparusahan n'ya ako. Lahat ay ginawa ko, but I failed. "You failed, Marisse. Gustong-gusto mo talagang pinaparusahan ka" aniya. Bahagya akong napalunok sa takot. He slide his c**k inside my p***y and he keeps pushing his big manhood inside me. Hindi pa man ako nakakapag adjust ay mabilis na siyang naglabas masok roon. I felt the familiar tingling on my n***
Dumating ang tanghali. Maaga pa lamang, sa palagay ko ay alas once pa lamang ng umaga nang magdala ng pagkain ang tauhan ni Adrian."Magpakabusog ka na ngayon" ani nito saka ngumiti. Agad akong kinilabutan. Wala ng paligoy-ligoy pa ang tauhan na ito saka lumabas na sa kwarto. Hindi na sana kakaininin ni Marisse ang pagkain ngunit naalala niya na kailangan n'ya ng lakas para mamayang hapon. Kailangan n'ya ng lakas para sa pagtakas. Habang kumakain ay biglang bumukas ang pinto. Iniluwa noon ang panibagong tauhan ni Adrian. Hindi naman pinansin ng tauhan si Marisse saka dumiretso sa bintana. "What are you doing?" Tanong ni Marisse. "Isasarado ang bintana" sagot ng lalaki. "Bulag ka ba?" Tanong pa nito. Napa-sigh na lang si Marisse saka naalala ang sinabi ni Darwin kaninang umaga. "P-pero kumakain ako" ani ni Marisse. "E ano naman?" Tanong ng tauhan."Madilim, syempre" ani ni Marisse."E'di buksan mo 'yung ilaw" sagot ng lalaki bago umalis. "Pakabusog ka ha" dugtong pa nito bago t
"Marisse" pagtawag ng kung sino man. "Wake up, aalis na tayo mamaya" dagdag pa nito. "Okay, coming" sagot ko. Sa boses, alam ko na kung sino ito. It was Anthony. Agad na rin akong bumangon saka naghilamos bago lumabas sa kwarto. "Kain muna" ani ni Darwin pagkalabas ko.Agad naman akong naupo sa tabi nila."Sino ang nagluto ng pagkain natin ngayon?" Tanong ko sa dalawa habang kumakain kami. "Uhmm, actually it was me. Why, h-hindi mo ba nagustuhan ang lasa?" Sagot ni Anthony. "No no no, it was good. I'm just asking" usal ko. "Ang dami nito" dagdag ko pa. "Yeah, just like the old days" sagot ni Anthony. "Ang payat mo na ngayon" puna niya sa sarili ko. Maski ako ay napansin rin iyon. Pilit ko na lamang na nginitian si Anthony. Habang kumakain at kung minsan ay mayroong ilang kwentuhan ay ini-on naman ni Darwin ang TV. "Headline: Bangkay ng isang babae, natagpuang s*nog sa bahay sa Wood Street, Batangas City" "Guys, look" ani ni Darwin. Almost whispered. Agad naman kaming napat
"So, starting today, this is your room na, Marisse" ani ni Anthony saka binuksan ang pinto ng isang kwarto. Ang ganda. Simple lamang ito ngunit alam ko, safe ako rito. Nauna na akong pumasok sa silid. Sumunod naman si Anthony at Darwin. "Lapag ko na 'to rito ah" ani ni Kuya Darwin saka ibinaba sa kama ang mga bagahe at bag ko. Tumango naman ako rito. "Guys, labas muna ako. Kukunin ko lang 'yung stocks ng pagkain na pinakuha ko sa mga tauhan ko" aning muli ni Kuya Darwin. "Sure, cousin" si Anthony na ang sumagot. "Okay lang ba na ayusin ko ang mga gamit mo? Lagay ko na sa cabinet ang mga damit mo" ani ni Anthony nang maka-alis ang kaniyang pinsan. "No, no, no, Anthony. Ako na. Kaya ko naman" sagot ko rito saka ngumiti. "Okay, if that's what you want" ani ni Anthony. "Labas lang muna ako, Marisse. Puntahan ko lang ang kwarto ko" pamama-alam ni Anthony. Tumango naman ako rito. "Kung may kailangan ka, huwag kang mahiyang magsabi" bilin nito bago umalis. Nang maka alis ito ay i