Lahat ng Kabanata ng License to Love: Kabanata 21 - Kabanata 30
38 Kabanata
Chapter 20
Chapter 20"Papa?" I repeatedly called my Papa as I suddenly burst into tears and ran out of words to say.Hindi na ko nag-dalawang isip o ano, mabilis akong tumakbo sa kanya at yumakap, mas nangingibaw ang pagka-miss ko sa kanya. "Papa" tawag ko ulit sa kanya at mas lalong hinigpitan ang pagyakap ko. "Elise, anak, 'wag ka nga'ng umiyak. Eto na si Papa oh, tumahan ka na." Papa consoled me. I looked up at him and saw his beaming smile.I missed my Papa.Imbis na tumigil ang pagpatak ng mga luha ko ay mas lalo pa akong naiyak. Parang kagabi lang ay umiiyak ako dahil sa pagka-miss sa kanya. Ngayon, kayakap ko na siya pero umiiyak pa rin ako, umiiyak sa tuwa."Papa, Papa..." paulit-ulit kong tawag habang bumibitaw sa pagkakayakap ko sa kaniya.Pinunasan niya ang mga luha ko. Ganito rin siya nung maliit pa lang ako, t'wing pinapagalitan ako ni Mommy ay sa kaniya agad ako tumatakbo. Sa kaniya ako umiiyak at siya naman ang magpapatahan sa'kin.I missed the old times."Elise, tahan na, dal
Magbasa pa
Chapter 21
Chapter 21AXEL TOPHER'S POVMag-iisang oras na akong naghihintay dito sa sala kay Elise at doon sa kambal. Kanina kasing pagdating namin dito sa resthouse ay bigla na lang nag-aya si Elise na umuwi sa Manila. Gusto niya raw kausapin sila Tita, ang mommy niya. Hindi ako sigurado pero sa tingin ko ay tungkol 'yon sa napag-usapan nila ng Papa niya. Mugtong-mugto kaya ang mga mata niya nang lumapit siya sa akin pagkatapos nilang mag-usap.Ngayon, silang magkakapatid naman ang nag-uusap. Hindi ko alam kung pinagagalitan nila si Elise or what. Pero sinabihan ko si Amstel kanina na pigilan ang kakambal kung sakaling hindi ito makapagtimpi. Makulit kasi si Elise, kapag gusto niya ay gagawin niya. Napansin ko 'yon sa kanya sa ilang buwan naming magkasama. Kailangan mo siyang intindihin at pagkatapos ay ipaintindi mo rin sa kanya kung saan siya nagkamali. H'wag lang talagang susukuan. Marunong naman siyang makinig, madalas lang talagang nadadala ng emosyon niya.Ang iba naming kasama ay kuma
Magbasa pa
Chapter 22
Chapter 22Mary Elise Nicolette's POVKakauwi lang namin galing sa Tagaytay Picnic Grove. Grabe, kung halos maiyak na ko sa pagkamangha sa People's Park in the Sky kahapon, ngayon ay literal na napaiyak ako. Sumakay kasi kami sa zipline, nung una ay umiyak talaga ako dahil sobrang nakalulula ang taas no'n. Ngunit nang makita ko ang ganda ng Taal Volcano ay napawi rin agad 'yon.We also tried the cable car, isa pa 'yong nakakalula. Pero sulit naman dahil mabubusog ang mata mo sa ganda ng views. Makailang ulit ko pang kinuhanan ang Taal Volcano at ang mga berdeng tanawin.Ang dalawang sinakyan namin na 'yon ay may kasamang souvenir photo. Ang pangit nga ng kuha ko ro'n dahil nakabukas pa ang bibig ko dahil sa ganda ng mga nakikita ko. Mabuti na lang at mabait si kuyang photographer, pumayag siya na magpakuha ulit kami ng picture.Sinubukan ko na rin ang horseback riding pero bumaba rin ako agad dahil naaawa ako kay Mr.Horsie. Walang pangalan ang kabayong 'yon, gusto ko lang siyang tawa
Magbasa pa
Chapter 23
Chapter 23Kasalukuyan kaming nag-aayos ng mga gamit namin na dadalhin sa Bulacan. Tapos na ang isang linggong bakasyon namin rito sa Tagaytay, sa resort naman ulit nila Katrina kami pupunta. Doon kami mag-iistay ng apat na araw bago bumalik ng Manila."Elise, may space pa ba sa maleta mo? 'Di na kasi kasya 'tong mga shirt na binili ko para kila Mommy sa maleta ko," wika ni Katrina habang nakasalampak sa sahig at hawak hawak ang tatlong shirt na naka-plastic."Puno na rin e pero akin na, susubukan ko baka kasya pa," sagot ko at inextend ang kamay ko para abutin ang mga shirts.Binigay niya sa akin ang shirts na akala ko ay tatlo lang, lima pala. Para siguro sa younger brother niya ang isa pa. Sinubukan kong isiksik sa maleta ko at nagkasiya naman 'yon.Tatlo lang kaming nakamaleta at halos lahat sila ay bagpack lang ang dala. Ang ibang damit rin kasi nila kuya ay nasa maleta ko. Sila Kuya Colm naman ay isang malaking maleta ang dala, para siguro sa kanilang magpipinsan.Nagpalaundry n
Magbasa pa
Chapter 24
Chapter 24AXEL TOPHER'S POV"Wala na bang naiwan na gamit sa loob?" tanong ni Ate Grace."Wala na, pinalinis na rin ni Kat yung bahay," sagot ko.Nilapitan ko si Elise na hirap na hirap sa pagbuhat ng maleta niya paakyat sa likod ng van. Kinuha ko 'yon mula sa kaniya at ako na ang nag-akyat.Naagaw naman ni Tricia ang pansin ko ng tawagin niya ako at manghingi ng tulong. Tinignan ko muna si Elise bago nilingon si Tricia."Topher! Patulong naman magbuhat nito!""Elise-""Tawag ka ni Tricia." aniya at naglakad palayo sa akin.Pinanood ko muna siyang maglakad papunta kay Bryce na kinukuhanan ng litrato ang pinsan kong patay na patay sa kaniya. Well, the feeling is mutual naman na ata.Nag-jog ako palapit kay Tricia na naka-cross arms pa at parang naiinis dahil sa hindi ko pagsunod agad sa kaniya.Pansin ko na rin ang pagbabago sa mga kilos niya nitong mga nakaraang araw. Nito ko lang din na-gets ko bakit niya tinanong si Danreb ng gano'n. Ako naman si tanga, nagpadala sa selos at galit.
Magbasa pa
Chapter 25
Chapter 25Axel Topher's POVIt's August when we first met. We did not have a great start but I had a great time with her. Little did I know that our end will not be great too. November when she left me. Worst, I haven't heard even a single reason why. I kept asking myself if I did not fell asleep that day and answered her call, will things be different?Mawawala pa ba siya sa'kin?Ang hirap kasi, kung nagsabi siya sa'kin kung bakit niya kailangan mg umalis, she can go to me naman. Maiintindihan ko naman e, pipilitin kong intindihin kahit ano pa man 'yon. Pero wala talaga, bigla na lang siyang nawala.Nakakagago, sobra.It's November 8 today. Exactly 4 years ago when she left. I don't know where she is, even Amiel and Amstel, hindi nila alam. Their parents chose not to say it, telling that it's for Elise. Four years ago rin when my Lolo told me that Elise transferred out on our school. She totally wanted to lose her connection to us. Tangin@, how can she do that? Hindi ba niya naisi
Magbasa pa
Chapter 26
Chapter 26Mary Elise Nicolette's POV"Anak! May bisita ka rito. Lumabas ka na riyan sa kwarto mo!" narinig kong sigaw ni Papa mula sa first floor ng bahay.Hindi 'to kasing laki ng bahay ng mga Guevarra o ng dati naming bahay nung nawala si Papa. Maliit na two-storey house lang at tatlong kwarto, halos magkasama na rin ang kusina at dining area pero malaki naman ang bakuran.I've been living here for four years. Since the day I left them, niloko nila akong lahat. Kuya Amiel and Kuya Amstel knew that I am not just their step sister. Kaya pala they are so protective to me. Anyways, it's all in the past. Let's forget about it.May sarili akong kwarto rito at mas komportable kahit maliit lang. Magkasama naman sa kabilang kwarto si Nica at Nico. Madalas ay nakikitulog sa akin ang dalawa. Feel na feel ko nga ang pagiging Ate ko sa kanila. Nasanay kasi ako na ako ang bunso.Tumayo na ako mula sa pagkakahiga sa kama ko at kinuha ang hair tie sa bedside table saka ipinusod ang buhok ko. Hindi
Magbasa pa
Chapter 27
Chapter 27"Elise! Apo, halika rito," tawag sa akin ni Lola Dahlia, ang Lola nila Kuya Colm, nang makapasok ako sa bahay nila.Agad niya akong pinugpog ng halik sa magkabipang pisngi ko nang makalapit ako sa kaniya. Dito lang din sila sa Batangas nakatira sila Lola, dito nga lang sila sa Calaca. Almost one hour drive from Nasugbu, depending on the traffic situations. Nasugbu is where I'm currently living. "Happy Birthday po," bati ko sa kaniya at ngumiti."Maraming salamat at salamat din sa pagdalo sa'king maliit na celebration. Ngunit, bakit naman napakaikli niyang suot mo?" aniya at tinignan ako mula sa'king paa hanggang sa ulo ko."Po? Si Danreb po ang bumili para sa'kin nito," sabi ko habang tinuturo si Danreb."I just paid for it, si Mitch ang pumili." Kaswal nitong sabi at nilingon ang kapapasok lang na si Mitch, hawak pa nito ang cake na binili ko para kay Lola.Nilapitan siya ni Lola at kinutusan sa ulo. Naguguluhan naman kaming tinignan ni Mitch dahil para mapatawa ang mga p
Magbasa pa
Chapter 28
Chapter 28AXEL TOPHER'S POV"Hoy bilisan mo na, late na late na tayo."Inistart ko na ang sasakyan at nag-drive na ulit. Bakit ba naman kasi ngayon pa inatake ng kamalasan. Mabuti na lang ay may malapit na automobile repair shop kung saan kami nasiraan. Pero inabot din kami ng halos dalawang oras dahil wala pa silang technician at auto mechanic.Idagdag pa yung frustrations dahil sa kaartehan ng kasama kong 'to. Puro reklamo, dapat talaga ay hindi ko na sinamahan 'to e."Hay nako, baka gabihin na tayo niyan.""Ang OA mo, Tricia. Alas-singko pa lang, wala namang dalawang oras ang biyahe papunta sa Lipa." Hindi ko na napigilan ang sarili kong sagutin siya dahil magmula kanina ay wala na akong narinig sa kaniya kundi mga reklamo."Bakit ba kasi sa dami ng sasakyan niyo ay ito pa ang ginamit mo? Jusko, Topher, alam mo naman na lagi tayong nasisiraan kapag ito ang gamit natin." "Tricia, I can stop this car and kick you out if you don't stop blabbering stupid things." Pagbabanta ko sa kan
Magbasa pa
Chapter 29
AXEL TOPHER's POV"Ate Grace?! Anong ginagawa mo dito?" gulat kong tanong.Halos isang linggo rin kaming hindi nagkita dahil sobrang busy na niya at may sarili na rin siyang condo. Regalo sa kaniya ni Lolo dahil malapit na siyang grumaduate."Uh, attending Lola Dahlia's Birthday celebration?" sagot niya na tila hindi pa sigurado.Tumango-tango ako at panandaliang nawala ang mga gumugulo sa isipan ko kanina."Ikaw? Anong ginagawa mo rito? saka kwarto nila Malcolm Bryce 'to ah, close na kayo ulit?" sunod-sunod niyang tanong at inilibot ang mata sa buong kwarto."Huh? Dito ako dinala ni Tricia kanina, 'di ko alam na kila Bryce 'to," naguguluhan kong sagot."So it's Tricia, you are really dating that b*tch, huh?" mataray niyang tanong, almost a statement."Of course no, what made you think that I will date Tricia?"But sorry to burst up her bubble, I will never date Tricia. We are better of as friends. Maswerte pa nga siya na naging friends kami."Hmmm...Oo nga pala, hindi ka pa nakaka-mo
Magbasa pa
PREV
1234
DMCA.com Protection Status