All Chapters of Dysfunctional: Chapter 41 - Chapter 50
52 Chapters
Chapter 40. “Pain in my heart”
Chapter 40. “Pain in my heart”Hanna invited me to have a talk. I don’t know how did she know about my ability to see the death of people who touches or touches me. And that’s the reason why I accept her invitation. I need to find out.Pagbaba namin ng lobby ay hinanap ko si Gavril, nilibot ko na ang buong paligid ng libby pero wala siya roon. I thought he is here now waiting for me. Pumunta na kami sa dining hall ng hotel para doon mag-usap. Pag-upo namin ay agad ko siyang tiningnan ng seryoso. I saw her release a deep sigh and face me.“You can ask.” She said.Alangan man ay nagtanong na ako sa kanya. “Paano mo—“ Natigil ang pagsasalita ko nang makita ko siyang ngumisi. Napasalubong ako ng kilay sa naging reaction niya, I just find it rude.“I know that you’ll ask me that.” Seryoso niyang sabi. “Because like you, I am also special.” Nanla
Read more
Chapter 41. “It’s alright, I’m fine”
Chapter 41. “It’s alright, I’m fine”After we ate our lunch, we are now heading to the venue of the Kite Competition. Habang nasa biyahe kami, ay tahimik lang kaming pareho, actually simula pa kanina sa may coffee shop ay tahimik lang kaming pareho. Hindi ko alam kung bakit pero nasasaktan akong ganito kaming dalawa ni Gavril. From what he said earlier, I feel like he is too far away from me, and it is hurting me.But behind those words he said earlier to me, I know that I should be the one to blame. His face while shedding tear when he left that night flash in my mind. I know that I hurt him, I know that he was hurt because I kept on pushing him away every time that I have seen the vision of his death. How many times did I ask him to leave me? To stay away from me? Now, I know how he feels every time I say those words to him. And it is not a good feeling. It feels like anytime my chest will burst out, and my tears will
Read more
Chapter 42. “And if I die”
Chapter 42. “And if I die”We had our dinner first and we went back to the venue for the announcing of the winners for the Kite Competition. Also, there will be a free concert of different bands, Charm will be the host for the said event. I feel okay now, and I hope Gavril is fine too, even though he still looks sick. Uminom naman na siya ng gamot but he needs to take a rest and sleep.“Pag-announce ng winners, bumalik na tayo agad sa hotel ah.” Sabi ko sa kanya. Nakaupo kami rito malayo sa may stage. Marami na kasing tao doon sa harap at nagtatalunan dahil sa mga nagpeperform na band.Ngumiti si Gavril. “Sure,” sagot niya’t tumango.Pinagpatuloy naman namin ang panunuod. Everything is fine now, pero sa likod nito, ay napapaisip pa rin ako, hanggang kailan kaya magiging ganito? Hanggang kailan lang kaya. Dahil alam ko, na hindi magtatagal ay mangyayari rin ang mga nakita ko kay Gavril.
Read more
Chapter 43. “Mystery of the last note”
Chapter 43. “Mystery of the last note”Tahimik kong pinagmamasdan ang mga batang naglalaro rito sa playground. Hapon na at naisipan kong ilabas muna si Sham-sham at maglakad-lakad dito sa village at nang mapadaan ako dito sa playground ay naupo muna ako at hawak ang tali ni Sham-sham na nasa tabi ko.Mag-iisang linggo na mula nang magbakasyon kami ni Gavril sa Tagaytay at manalo sa Kite Competition sa Cavite. Ganoon pa rin naman ang nangyayari, pumupunta si Gavril sa bahay, maglalaro sila ni Sham-sham, magku-kwentuhan kami at saka uuwi na siya. Pero sa ilang araw na palagi kong kasama si Gavril sa bahay, palagi ko pa ring naiisip ang sinabi sa akin ni Auntie Remi tungkol kay Gavril. I don’t understand why do I need to stay away from Gavril just because he is a Santillan? I don’t get it and what is the connection of Gavril’s family to ours? Bakit kilala ni Auntie Remi ang family ni Gavril?“Si Gavr
Read more
Chapter 44. “Terrifying vision”
Chapter 44. “Terrifying vision”Gavril Ahren SantillanMay 28, 20194:58 PMCar accidentHindi na ako nakatulog simula nang magising ako kanina dahil sa isang nakakatakot na panaginip. Parang totoo, parang totoo ang lahat. Papasikat na ang araw at nakaupo pa rin ako dito sa aking higaan habang hawak ang pilas ng isang note kung saan ko sinulat ang mga detalye tungkol kay Gavril. Malungkot ko itong pinagmamasdan. Ang pangalan niya, ang petsa, ang oras at ang pangyayaring tatapos sa kanyang buhay.Malalim akong huminga at kinalma ang aking sarili. Ramdam ko ang sakit ng aking mga mata dahil sa pamumugto nito. Kanina pa rin ako walang tigil sa kakaiyak. Natatakot ako. Natatakot akong mangyayari ito.Kinuha ko ang notebook kung saan nakalagay ang mga notes at tinago ang note kung saan nakasulat ang mangyayari kay Gavril. Bumaba na ako sa higaan ko at lalabas na sana
Read more
Chapter 45. “Nightmare of the past ”
Chapter 45. “Nightmare of the past ”It’s been a week since Gavril and I didn’t see and meet. And there are about five days before the said date of Gavril’s accident. Habang palapit nang palapit ang petsang nakasulat sa note ay mas lalo akong kinakabahan. Amanda and Alexis are busy with the last note. And since last week, we still didn’t find who is the person named Gabriel on the last note.These past few days, I feel like I went back to my old self, myself of being alone again. Siguro ay nasanay na ako na araw-araw ay nakikita at nakakasama ko si Gavril. Pero dahil kailangan namin hindi magkita para maiwasan ang mangyayari ay handa akong maging mag-isa. Alexis also forbids us to communicate with each other. Noong una ay nalungkot ako but later on I understand and realized Alexis’ order.Bukod sa hindi namin pagkikita ni Gavril ng isang Linggo, isa pa sa nangyari na pinagtataka ko ay ang palagi
Read more
Chapter 46. “Mirror of our soul ”
Chapter 46. “Mirror of our soul ”Eight years ago, I cannot see how beautiful the world was. I was blind and all I can see was darkness. Kapag magbi-birthday ako, palagi kong wish ay ang may mahanap nang magdo-donate ng mata para sa akin. Gusto kong makakita, gusto kong makita sila Mommy at Daddy. Gusto kong makita ang mundo, ang magagandang paligid. And when my 9th birthday coming, I told my Dad my birthday wish again, to be able to see. And that wish was commanded by my Dad.“Really, Dad? Makakakita na ako?” I was so excited that time when Dad said the news to me. He finally found eyes for me.“Yes, Princess…the operation we will do the operation tomorrow, so have to prepare and be strong.” My Dad said. I nodded so quickly in response to him.“Yes, Daddy…” sagot ko. I felt his hand slowly patted my head.&ldqu
Read more
Chapter 47. “The Family Feud”
Chapter 47. “The Family Feud”Buong araw kong pinag-iisipan kahapon ang lahat tungkol sa nalaman ko. What happened in the past is still clear in my mind. That tragic scene of my life, the day when my parents died in front of my own very eyes. And now that I found who is responsible for that tragedy. It was him, hindi ako maaaring magkamali. Pero sa likod ng galit na nararamdaman ko nang malaman kong Daddy ni Gavril ang taong nagpakidnapped sa akin noon, mayroon akong lungkot na nararamdaman. Bakit sa dami ng tao, magulang pa ng lalaking mahal ko ang gumawa noon?That day, I leave Gavril in confusion. Tumakbo lang ako palabas ng bahay nila without saying a word. Sobra akong nabigla at natakot nang malaman ko ‘yon. Kaya naman kahapon pa rin ako tinatawagan ni Gavril and he even went here pero hindi ko s
Read more
Chapter 48. “Thank you, my first love”
Chapter 48. “Thank you, my first love”“Gavril stop. Stop all of this. Why do keep on insisting on what you are believing for? Kung ano ang iniisip mo sa tingin mo ay tama!” “Bakit hindi ba, Roux? Alam mo, hindi na rin kita maintindihan minsan. Hindi ko alam kung iniiwasan mo ba ako dahil sa note o sa nakita mo tungkol sa akin or may mas malalim pang dahilan. You run off my house when you knew that it’s my father’s portrait. Tell me, Roux!”“Hindi mo na kailangang malaman, Gavril. Dahil aalis na ako rito.”“Mahal na mahal kita, Roux pero parang pagod na ako…”The memories of what happened yesterday keep on lingering in my mind. Paulit-ulit na umi-echo sa tainga ko ang sinabi ni Gavril. Ramdam ko ang sobrang emosyon nang sabihin niya iyon. I don’t understand myself but I felt so guilty right now. Gavril
Read more
Chapter 49. “Dark clouds, pouring rain”
Chapter 49. “Dark clouds, pouring rain”March 15, 2019Naitakip ko ang dalawang palad ko sa aking mukha habang malinaw kong nakikita at naririnig ang matinis na tunog ng isang aparato sa loob ng emergency room. The doctor was applying CPR but in the end, the woman I bumped earlier died. "I'm sorry...I'm sorry..." I whispered as I wiping off my tears.  Another death happened. Isa na namang pagkamatay na nakita ko. "Excuse me?" napapitlag ako nang may kumatok sa pinto ng cubicle kung nasaan ako. "Are you okay?"A deep voice of a man asked me. Nalito ako at nagtaka dahil nasa restroom ako dito sa school pero bakit may lalaki sa loob ng restroom ng mga babae?"I'm fine...just leave me." sagot ko habang inaayos ang sarili ko. I heard him chuckled. "You know what, you really scared me. I thought you're a ghost. Muntik nang hindi lumabas i
Read more
PREV
123456
DMCA.com Protection Status