"Happy Birthday, Rogue!" Agad akong lumapit sa kaniya. Bakas ang gulat sa mukha niya dahil isang buong araw akong hindi nagparamdam. Napangiti ako. "Surprise!" tumawa ako at hinalikan siya sa labi. "I thought you didn't know my birthday," aniya. Hindi ko talaga alam, sinabi lang ni Lennox. "Happy Birthday, my love!" yayakap sana si Lennox kay Rogue pero tinulak ko na siya sa mukha gamit ang palad ko kaya napaatras siya at napanguso. Nandito rin sila Carla at Carlo pati na si Nanay Melissa. Kami-kami lang ang nandito. Galing pa pala si Rogue sa Delavergne Entertainment dahil mukhang pagod siya. Sayang lang dahil hindi ito makikita ni Hailey. Wala ak

Hindi ako makapaniwala na mang-iiwan ako dahil nasanay akong palaging iniiwan at hindi ako makapaniwala na si Rogue pa ang iiwan ko.  Iiwan ko siya kahit inutos niya kagabi na huwag ko siyang iwan.  Tumayo ako at nagsimulang ayusin ang sarili ko. Gabi na at tulala lang ako kanina sa kama ko dahil ang dami kong iniisip. Bago matapos ang gabi na 'to gusto kong makasama si Rogue. Wala siyang ideya na pupuntahan ko siya ngayon. Free ang oras ko ngayong araw kaya sosorpresahin ko na lang siya sa pamamagitan ng pagpunta ko.  Pagbaba ko sa harap ng building ni Rogue ay natigilan ako sa paglalakad nang makita ko kung sino ang lumalabas.  Parang nagbalik ang lahat ng galit ko. Natigilan din siya sa paglalakad at agad nap

 "She might hurt you again,"  I pouted when he turned his back from me. Napakamot ako sa ulo at sinundan siya. Humawak ako sa braso niya.  "May assistant naman ako, Rogue. Gusto kong..." napabuntong-hininga ako. Gusto kong ipakita sa kanila na kaya kong bumalik sa kabila ng mga nangyari.  He faced me. "Okay. I'll be your assistant." Nanlaki ang mga mata ko. "Huh? Are you kidding me?" natatawang tanong ko.  Seryoso ang mukha niya nang tinalikuran niya ako. "Kidding, my foot."  Natawa pa ako at sinabayan siya sa paglalakad. Umupo siya sa swivel chair niya at nag-umpisang pirmahan ang mga papel na nakalagay doon.

"Are we... are we really going to do this?"My cheeks were wet because of endless tears. I tried to hold his hand but he just backed away. "D-don't do this." I pleaded him. I almost knelt down to beg him. "We're done. Don't lower yourself." He turned his back from me and I started to cry out loud. "Cut! Good job, Yzobelle!" Kahit cut na ay hindi pa rin ako tumitigil sa pag-iyak. One month has passed but the pain and sadness hasn't subsided. We broke up a month ago but it feels like yesterday. "Yzobelle? Yzobelle, are you okay?" lumapit sa akin si Landon. Kusa na akong tumayo bago niya pa ako matulungan. Humarap ako kay direk at hum

"You have the right to remain silent and refuse to answer ques—" agad kong tinadyakan ang isang pulis na biglang sumulpot dahil akmang poposasan niya ako. "Luxury!" sigaw ni Attorney pero umatras lang ako at sinipa ang kamay niya kaya nabitawan niya ang cellphone ko. Agad kong sinalo 'yon at akmang aawatin niya ako pero malakas ko siyang isinandal sa kotse at hinawakan ang hita niya para mabalibag siya. "I'm sorry." Mabilis akong pumasok sa loob at pinaharurot ang kotse ko. Mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa nangyari. Someone framed me. Sino siya? Bakit niya 'to ginagawa sa akin?Seryoso akong napatingin sa cellphone ko. Anong laman nito? Anong ebidensya ang sinasabi niya?Pagdating ko sa bahay ay agad akong nag-impake. Sigurado akong wanted na ako. Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero bahala na. Hindi