"You have the most stupid idea," sagot ni Faye pagkatapos ko sabihin sa kaniya ang mga plano ko. "Sa tingin mo ba kakailanganin ko pa ang tulong mo kung ganiyan lang kadali ang solusyon? Tss! Sinasayang mo lang ang oras ko dito. Kung hindi ka maka-isip ng magandang solusyon, then be ready to be my groom. After all, I live knowing that one day they will force me to marry someone I don't even love at the first place. Matagal ko na 'yong itinatak sa isip ko at matagal ko na ring tinanggap sa sarili ko. Because I'm a princess without a prince." Tumayo siya at nagsimula nang maglakad palabas ng starbucks. Natulala ako dahil sa mga sinabi niya. Hindi ko akalain na ganito pinalaki ang isang Faye Alonzo. Para siyang isang pag-aari na matagal na iningatan upang pagkakitaan. At least ako, nagawa ko pa ang mga gusto kong gawin. Nagawa kong pumasok sa isang relasyon na gusto ko. At naranasan kong mangarap na magkapamilya sa babaeng mahal ko. Hindi katulad niya na sa bawat m

"Anak, Seira!" tawag sa akin ni Mama na sa tingin ko ay tumakbo pa mula sa kuwarto niya patungo sa kuwarto ko. "Do you think it's look fine on me? Bagay ba sa akin, hm?" tanong ni Mama habang ipinapakita ang suot niyang dark-violet fitted dress. Hindi sa pagmamayabang pero kahit lagpas na sa kalendaryo ang edad ni Mama ay may curve pa rin ang katawan niya at mukha pa ring bata ang itsura niya. Napangiti ako ng makita ko si Mama. Para siyang teenager na first time na makikipag-date. Ibinaba ko ang binabasa kong libro at saka ako tumayo sa pagkakahiga at nagtungo kay Mama. Nakangiti ko siyang tinignan mula ulo hanggang paa. "Hmm... Saan na naman ang lakad ng maganda kong Mama at ayos na ayos?" pang-uusisa ko habang tinitignan ang kabuuan niya. Nitong mga nakalipas na araw ay lagi nang umaalis si Mama, hindi para magtrabaho kundi para makipagkita o sabihin na lang natin na 'makipag-date' sa dati niyang boyfriend. Bukod pa doon ay lagi na siyang

Alas onse na ng gabi nang kumatok sa pinto ng kuwarto ko si manang. Agad akong nagtungo sa sala ng bahay namin nang ipatawag ako ni Daddy kay manang. Wala pa ako sa sala, hindi ko pa nakikita ang mukha ng Daddy ko at hindi pa siya nagsasalita pero abot langit na ang kaba ko. 'Hindi naman siguro kami nakita ng mga tauhan niya na magkasama ni Seira nitong mga nakaraang araw, di'ba?' tanong ko sa sarili ko habang dahan-dahang naglalakad patungo sa hagdan. Wala akong maisip na anumang bagay na ikakagalit ni Daddy kaya nagpasya akong hayaan na lang siyang sabihin kung ano ang gusto niyang pag-usapan namin. Agad kong nakita si Daddy nang makarating ako sa hagdan. Nakaupo siya sa sofa at magkasaklop ang mga kamay. Napaisip akong bigla nang makita ko ang ayos niya. Nakaputing long sleeve siya at pantalong itim. Maayos ang buhok na tila nilagyan ng wax. Hindi normal ang ganitong ayos ni Daddy lalo kung sa trabaho siya pupunta. Madalas a

Nagising ako kinaumagahan dahil sa ingay sa kabilang kwarto. Nakita kong tulog na tulog pa si Gavin sa tabi ko. Mataas na ang sikat ng araw na tumatagos sa manipis na kurtinang tanging panakip sa bintana ng kuwarto. Lumabas ako ng kuwarto namin ni Gavin at saka ko binuksan ang kabilang kuwarto kung saan ko narinig ang ingay. "Fvck you, Finnral! H'wag mo akong matawag-tawag na pre!" sigaw ni Xavier pagkabukas ko ng pinto. Pareho silang napatingin sa akin. Nakaupo sa kama si Finnral habang gulat na nakatingin sa akin. Si Xavier naman ay nagmamadaling magsuot ng pantalon. Napansin kong nasa sahig ang mga damit ni Finnral pati ang boxer niya at tanging ang puting kumot lamang ang tumatakip sa pangbaba niyang katawan. Nanlaki ang mga mata ko kaya agad kong isinara ang pinto ng kuwarto. Biglang bumalik sa ala-ala ko ang nangyari kaninang madaling araw. "Maniwala ka sa akin, Xavier. Wala nga akong maalala! Ano naman kung nakahu

Bandang alas-tres ng hapon nang makarating kami sa bahay nina Hyujin. Hinatid kami ni tito Wei papunta dito kasama ang mga gamit namin ni Mama na nasa likod ng sasakyan. "Manang, nalinis niyo po ba yung kuwarto na pinapalinis ko?" tanong ni tito sa katulong nila pagkalabas namin sa sasakyan. Dumating pa ang ibang katulong na naglabas ng mga gamit namin. Isa-isa nilang kinuha ang mga maleta namin at ipinasok iyon sa loob ng bahay. "Opo, Sir. Naayos at nalinis na po namin," nakangiting sagot ng tinawag ni tito na manang. "Salamat, manang. Paki samahan na lang po itong si Seira sa magiging kuwarto niya." Tukoy sa akin ni tito. Ngumiti naman ako kay manang saka kami pumasok sa loob ng bahay. Malaki ang bahay nila Hyujin. Kahit nasa labas ka ay makikita mo na malaki ang bahay kahit na may malaking gate ang nakaharang. Sa loob ay malaki ang espasyo. Hanggang second floor ng bahay namin