"Do you want to tell me something, Ethan?"Sinundan siya ni Shanna paglabas niya. He rested his arms against the glass railings of the third floor. Mula sa taas, kita niya ang mga kaganapan sa bar sa ibaba.He and his friends don't mingle with strangers. Saka 'di rin naman sila mga bar goers talaga. Ginawa na lang nilang hide out ang private booth nila."Pakiramdam ko mayro'n kang gustong sabihin na hindi mo masabi," tinabihan siya ng pinsan niya. "Spill it, Ethan. Don't keep me guessing.""In this place, Shanna?" Aniya. Ni hindi nga sila masyadong magkarinigan.Besides, kung kakausapin niya ito, hindi ngayon na wala pa siyang patunay na may ginagawa itong kalokohan sa pera ng kanyang kompanya."Why not?" Sakto namang may dumaang bar attendant sa gilid nila. "Hey, excuse me, give us a booth, please?""One moment, Ms. Montenegro," tugon ng kinausap nito.He looked at his cousin.Shanna grew up close to him. Sa lahat ng ka

"Shanna!" Hindi itinago ni Allison ang disappointment sa tinig niya dahil sa sinabi ng kaibigan. Naroon daw si Ethan kasama nito. Pero hindi pa ito pumapasok sa silid niya kasi ihinihingi pa ito sa kanya ni Shanna ng pahintulot."I'm sorry, Ally. Alam ko na nangako ako sa'yo," malumanay na paghingi ni Shanna ng paumanhin. "Pero maniwala ka, you and Ethan need this. You have to let go of the pain in your heart.""Hindi mo naiintindihan!" Mariin niyang sabi. Ayaw niyang magalit kay Shanna. Pero masama ang loob niya dahil hindi nito nirespeto ang kahilingan niyang 'wag ipaalam kay Ethan ang sitwasyon niya. "I have my reasons, Shanna! And they're valid. Now tell me, what would happen next after this? Ayoko ng guluhin ang buhay ni Ethan! I did not hide for so long just to show up to him when I'm about to die..." "No, please. Don't always say that, Ally," pakiusap ni Shanna na nauna na namang umiyak kaysa sa kanya.Alam niyang mabuti ang inte

“Did I scare you?”  “Not a bit,” Ethan denied.  Nang magising si Ally, nakita niyang sakasubsob sa gilid ng kama niya ang nakatulog nang si Ethan habang hawak-hawak ang isa niyang kamay.  He wasn’t kidding. He still loves her. Ramdam naman niya iyon. Kilala niya si Ethan. Hindi ito magsasayang ng oras magpunta roon araw-araw kung hindi siya importante rito. Ito pa rin ang lalaking minahal niya at iniwan two years ago. Iyong Ethan na handang suwayin maging ang mga magulang nito, ‘wag lamang siya mawala sa buhay nito.  He was the same man who would move mountains just to be with her. Pero ito rin kasi &l

"Ally!"  Sa ilang taong na nakasama ni Allison si Michael, alam niyang malambot ito sa maraming bagay. Madalas, mga maliliit na bagay. But never in their five years in college did she see him cry like how he was crying in front of her now as he held her hands. "Michael," mahinang sabi niya na agad pumiyok ang tinig sa dalawang pantig nitong pangalan. "Ally, antagal ka naming hinanap ni Katie," he said. "Why did you leave like that? Hindi ba mga kaibigan mo kami?" "I'm sorry," was all she managed to say.  She was happy to see her friend. Pero hindi siya masayang ganoon ang pagkikita nila. Since Shanna found her, gano'n lagi ang eksena. The people t

"Hindi pa ba nagkakadevelope-an ang dalawang iyan?" amused na tanong ni Ally habang nakamasid kina Leio at Shanna na nakikipagbiruan sa ibang pasyente ng shelter. "Hmn, about that, I am not sure kung gusto kong ipagkatiwala ang pinsan ko kay Leio," Ethan answered, masuyo na inayos nito ang pagkakahilig ng ulo niya sa balikat nito. "Bakit naman? Ain't Leio your friend? Best friend pa nga.""Yes. And so I know how he treats women. Ayokong mapasama sa listahan niya ang pinsan ko. You know, Shanna is so dear to me. Like a sister, actually," he explained."Para namang wala ng chance magbago si Leio," Ally said, chuckling a bit. "I still think they look good together." "Ah, don't encourage them!" Tumawa rin nang bahagya ang binata. "On a serious note, kapag nga nagkagustuhan ang dalawa na 'yan, sa tingin ko okay na rin. Shanna is being picky. Wala siyang magustuhan sa mga admirers niya." "Baka nga kasi