[24.2]“Practicing my climbing skills.”“Seriously?!” Hindi na ito sumagot pa sa akin sa halip ay umayos ng puwesto para maging komportable.Luminga-linga ako sa paligid ko nang may mapansing puno kung saan mas marami ang bunga kumpara sa ibang puno ng mansanas na narito. Habang palapit ng palapit ay ako sa puno ay pansin ko na na pulang-pula ang balat ng bunga niyon at batid kong mas masarap kapag mas mapula ang bunga. Nang malapitan ko na ang puno ay mas nagniningning ang aking mga mata habang pinagmamasdan ang pulang bunga nito. Unti-unti kong inangat ang braso ko ngunit ilang segundo pa lamang ay may humawi na ng kamay ko.“Huwag mo ng ituloy,” pigil nito sa akin.Gulat akong napatingin kay Nykee dahil parang kanina lamang ay naroon siya sa itaas ng isang puno at hinayaan ko siya roon. Hindi ko alam na sumunod pala ito sa akin.“B-bakit?” nauutal kong baling sa kanya.“You shou

[25.2]“I’ll order someone to pick you up tomorrow at 6,” he said before he vanish before my sight, leaving me stunt at the place under the night sky. That was fast.Alam ko namang mabilis talaga ng mga bampira pero hindi ko naman akalaing ganoon ang prinsepe kabilis kumilos.Ilang minuto pa akong nakatayo roon at pilit na dina-digest ang nangyari. Isang buntong hininga ang pinakawalan ko saka wala sa sariling naglakad paalis sa farm. Para akong lumulutang habang naglalakad pauwi ng dorm dahil sa nangyari kanina lang. I couldn’t believe that I just had that encounter with the Prince! He even caught me doing a crime on his apple tree! Bakit sa ganoong paraan pa kami nagkita?Tama nga si Nykee. Minsan ay hindi mo na lang namamalayan na nasa tabi mo na pala ito. Muli ko na namang naalala ang sinabi niya. I won’t kill you. But you need to serve me as your punishment. Sho

[26.2]This is it. It feels like it’s a new life again living with the Prince. I guess new struggles huh? Just like Bryan said, I’ll be dealing with the cold personality of this prince. Iniisip ko pa lang na ako lang mag-isa ang gagawa ng mga gawain sa dorm niya tapos wala pa akong makausap dahil nga sa personalidad ng prinsepe at tanging kami lang dalawa ang magkasama ay mukhang mababaliw yata ako ng maaga.Ipinagdarasal ko na lang talaga na may kasama ko roon na makakausap ko maliban sa kanya na tahimik at nakakatakot. Naiisip ko pa lang na nagluluto ako tapos kinakausap ko ang mga sangkap at gamit sa pagluluto ay nababaliw na ako. Ayaw ko namang dumating sa puntong iyon. Susko!Nakarating kami sa Building A4. Nasa third floor ang dorm niya. Halos malula pa ako nang makapasok na kami dahil sa laki niyon. My lips was slightly parted when I roam my eyes around the room, looking surprise. Who wouldn’t anyway? Kahit sino naman ang makapasok sa si

[27.2]Natapos ang sunod-sunod ang klase para sa araw na iyon ngunit wala talaga kahit man lang anino ng dalawa kong kaibigan. Lumipat lang ako sa dorm ng prinsepe ngunit simula noon ay hindi ko na sila nakikitang pumasok. Laking pasalamat ko nang nag dismissed na ang huling guro para sa gabing iyon dahil pinilit ko lang naman ang sarili kong makinig dahil wala akong ibang choice. Gusto ko ngang mag doodled na lang sa notebook kaso naiwan ko nga pala iyon sa kwarto ko kanina sa sobrang pagmamadali.Nakasunod lang ako sa paglalakad ng kasama ko at sa tingin ko ay bibili iyon ng pagkain kaya naman ay sa likod lang ako nito at sinusundan siya kahit pa saan ito magpunta. Papasok na sana ako sa loob ng canteen nang mamataan ko sina Ash hindi kalayuan roon at kasama nito si Myra.Nakita nila ako kaya naman ay kumaway si Myra sa akin at nginitian ko lang sila. Lalapit sana si Myra sa akin nang agad na mapansin kung sino ang kasama ko.Nasa loob na kami ng cantee

[28.2]“He made his move.” I knew that voice well and I know I am not mistaken whom it is belong to. Kahit na minsan lang kami nagkrus ang landas namin ay hindi ako maaring magkamali kung kaninong boses iyon. Hindi ko alam kung saan bandang shelf sila pero naririnig ko sila.“He couldn’t make it any longer. It’s been months since she got here at ngayon lang siya niya nakuha.”The second voice was quite familiar too, It’s just that, I couldn’t clearly hear him so I’m not sure. I bit my lip.Bahagya kong kinurot ang sarili ko dahil nakikichismis ako. Mabilis akong kumuha ng libro na nasa harapan ko kung saan nakahinto ang kamay ko at agad iyong kinuha nang hindi na inabalang tignan kung ano o tungkol saan iyon saka nagmamadaling umalis roon.Baka mahuli nila akong nakikinig sa usapan nila at baka mapahamak na naman ang sarili ko. As much as possible ay ayaw ko ng madawit sa kung ano man na ikapapa