Pakiramdam ng binata, biglang tumigil ang kanyang mundo sa pag-ikot nang maramdaman niya ang malambot na mga labi ni Angge sa kanyang bibig.Nag-uunahan sa pagpintig ang kanyang puso at ang kanyang pulso. Halos hindi niya maintindihan ang kanyang sarili.Napatitig na lamang siya sa mukha ni Angge nang biglang lumungayngay ang ulo nito at bumagsak ang kamay nitong nakahawak sa kanyang pisngi.Tulog na tulog na ito!Dahan-dahan niya itong muling inihiga sa higaan saka niya pinahiran ang mga luha nito."Sino ka ba talaga, Angge?" naguguluhang tanong niya habang pinagmamasdan niya ang mukha nito at walang anu-ano'y hinalikan niya ito sa noo at saka niya ito niyakap.Hindi niya maintindihan kung bakit everytime na sanay na sanay siyang magkadikit ang kanilang mga balat. Ni hindi man lang siya nakaramdaman ng pagiging awkward at para bang komportable pa siya kapag nasa

Nagkautal-utal ang dalaga kung ano ang kanyang sasabihin habang tumatambol naman ang kanyang puso sa kaba.Napatingin siya kay Daphne at nakikita niya sa mga mata nito ang sakit dahil sa katotohanang siya ang fiancee pero hindi niya alam na allergy pala ang binata sa lobster. Matagal kasi siya sa abroad kaya hindi na niya nasusubaybayan pa si Rhodly."Ms. Ramirez?" tawag ni Rhodly sa dalaga na naguguluhan pa rin sa kung ano ang dapat na isasagot."Ano kasi..." Hindi niya alam kung ano ang dapat sasabihin kaya nagpalipat-lipat ang kanyang paningin sa tatlong kasalo niya ng hapunan."I told her," pagsisinungaling ni Gilbert at kahit papaano nakahinga nang malalim si Angge sa ginawa nitong pagligtas sa kanya. Pero ang kagaya ni Rhodly ay hindi basta-basta naluluko at dahil ilang taon na niyang nakasama si Gilbert, hindi na mahirap para sa kanya ang suriin kung nagsasabi ba ang kaibigan ng katotohanan o nagsisinungaling lamang ito sa kanila ngayo

Nagtatakang napatitig sa kanya ang ginang at para bang pinag-aaralan siya nito."Si Angge nga. Teka! Ano bang nangyari sa'yo? Bakit parang hindi mo siya naaalala?" kunot-noong tanong ng kanyang dating yaya."Papaano niya makakalimutan ang taong masyado siyang tinamaan?"Napatingin siya sa asawa ni Aling Lorna na nagtataka."Hindi ko po siya girlfriend. Girlfriend po siya ng kaibigan ko," saad niya na siyang ikinataka ng mag-asawa."Si Gilbert ba ang tinutukoy mong boyfriend ni Angge?" kunot-noong tanong ni Aling Lorna sa kanya."O-opo," matipid naman niyang sagot.Nakikita niya sa mukha ng mag-asawa ang labis na pagtataka dahil sa kanyang mga sinabi at talagang hindi ng mga ito naiintindihan ang lahat."Mareng Lorna?!" tawag ng isang babae mula sa labas ng bahay nila na agad namang nilabas ng ginang saka niya ito pinapapasok.

"A-anong ginagawa mo rito?" pasigaw niyang tanong para lang marinig nito dahil medyo may kalayuan ito mula sa kanyang kinatatayuan."Alam mo ba kung ano ang pangarap ko?" tanong nito sa kanya na siyang ikinataka niya. Bakit parang familiar sa kanya ang linyang 'yon?"Pinangarap kong maglakad sa gilid ng dagat kasama ang girlfriend ko!""Alam mo bang pinangarap ko na talaga noon pa ang ganito?" Naaalala niyang sinabi sa kanya noon ni Rhodly sa kanya habang naglalakad sila sa gilid ng dagat na kapawa nila kinatatayuan ngayon."Ang alin?" "Ang maglakad sa gilid ng dagat kasama ang girlfriend ko."Napaawang ang mga labi ni Angge sa kanyang naaalala. Hindi niya napigilan ang muling pagdaloy ng kanyang mga luha ng mga oras na 'yon.Hindi pa rin mag-sink-in sa kanyang utak na heto na ngayon sa harapan niya ang lalakin

"Lola, inumin niyo muna 'to," sabi ni Gilbert kay Lola Apolinaria nang iabot niya rito ang isang malamig na inumin."Salamat, apo."Binalingan naman ng tingin ng binata ang kanyang kaibigan na kanina pa hindi mapakali. Si Ronald, bumalik na ng kompanya habang inaasikaso ang tungkol kay Mr. Wong.Hindi nila hahayaang hindi nito mapagbayaran ang mga nagawa nitong kasalanan. Makukulong ito at dapat itong magdusa."Here," sabi niya sabay abot sa inumin na kanyang binili at bago pa man tinanggap iyon ni Rhodly ay biglang bumukas ang pintuan ng emergency room at iniluwa iyon ng doktor na siyang nag-aasikaso sa dalaga. Agad namang napatayo si Lola Apolinaria at mabilis na lumapit sa doktor. "Doc, ang apo ko?" mangiyak-ngiyak na tanong ni Lola Apolinaria. "How is she?" nag-aalala ring tanong ni Rhodl. "She's okay and she's resting right now dahil 'yon ang pinaka-kailangan niya sa ngayon," nakangiting sagot ng do