Blair CastroHINDI ako makatulog. Ang tanging laman ng isipan ko ay ang lakad namin ni Cloud bukas. Hindi kami tiyak kung papayag si Luisa Ibanez na ipa-DNA ang kambal. Lapitan at kausapin nga lang ang kambal at mahigpit niya ipinagbabawal sa akin, ipa-DNA pa kaya. Gayunpaman, kailangan kong sumubok dahil wala namang ibang paraan para mabawi ko ang mga anak ko kundi patunayan na ako ang ina ng mga ito.Kinabukasan ay agad akong nag-ayos. Matapos maligo at mag-ayos ng sarili ay agad kaming umalis ni Cloud. Dumaan nalang kami sa isang fast foof para bumili ng almusal.“Are you nervous?”Napalingon ako kay Cloud nang itanong niya 'yon. Sa totoo lang, ngayon lang kami nag-usap. Simula pa kasi kaninang umaga ay tahimik kami at parehong abala sa sariling iniisip.Uminom ako ng kape saka bumuntong-hininga. “Kinakabahan ako. Alam kong hindi natin

Blair CastroHINDI pa rin maalis sa isipan ko ang mga sinabi ni Lukas. Kanina pa ako dito sa loob ng kwarto pero tulala pa rin akong nakatingin sa kamay ko na hinawakan niya. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Nagkakabuhol-buhol ang hininga ko at hindi ako makapag-isip ng matino.Ano nga kayang sinasabi ni Lukas kanina? Anong ibig niyang sabihin sa mga sinabi niya? Naalala na ba niya ang nangyari sa amin five years ago?Marahas akong napailing saka sinapo ang mukha ko. Sabay-sabay ba talagang lalabas ang katotohanan? Grabeng pasabog naman 'yon kung sakali. Tiyak na wala nang kawala si Alicia pero natatakot ako sa magiging reaksyon ng mga anak ko lalong-lalo na si Lira na siyang higit na apektado sa kasinungalingan ni Alicia. Kung pwede ko lang ipaliwanag sa kaniya ang lahat ngayon.Inubos ko ang oras ko sa pagtunganga sa kawalan. Nang bandang alas kuwatro ay nagtex

Blair CastroMAHIGPIT kong hinawakan ang sirang pinto ng kwarto ko. Humigpit rin ang pagkakahawak ko sa tuwalyang nasa balikat ko pa rin. Pagkatapos kong talikuran si Lukas kanina ay lakas loob akong bumalik dito sa kwarto ko.Napailing ako at bumaba ulit. Naupo ako sa nag-iisang upuan sa sala saka mariing ipinikit ang mga mata ko. Napalunok ako nang bumalik sa isipan ko ang mukha ng lalaki kanina. Sigurado ako na siya rin 'yung inutusan ni Alicia noon para patayin ako. That bitch! Wala nga siya dito pero hindi talaga siya titigil hangga't hindi ako nabubura sa landas niya. Akala niya ay papayag ako sa pagkakataong ito? Hindi!Hindi na ako na nakatulog. Puyat na puyat ako kinabukasan at halos nanlalata ang katawan ko. Bandang alas cinco ng umaga nang may kumatok sa pinto ng bahay ko. Halos mawala ang antok ko nang mapagbuksan ko si Lukas na agad sinalubong ang mga mata ko.

Blair CastroNAPATINGIN ako kay Cloud matapos niyang maglapag ng hiniwang mansanas sa harapan ko. Nandito ako sa kusina habang nakaupo sa stool at tulala. Iniisip ko pa rin ang mga sinabi ni Lukas kagabi sa akin. Sobrang laki ng epekto sa akin ng mga binitawan niyang salita. Iyong banta niya lalo na nang sabihin niya ang mga nalaman niya tungkol sa akin.“Okay ka lang?” tanong ni Cloud matapos maupo sa harapan ko.Napatango ako saka tipid na ngumiti. “Oo. May iniisip lang ako.”“Hmm! About what?”Tumikhim ako. “Tungkol sa kambal.”Nunkang sabihin ko sa kaniya na iniisip ko ang ginawa at sinabi ni Lukas kagabi.“'Wag kang mag-alala. Kumpiyansa ako sa magiging resulta ng test,” aniya saka kumuha ng isang hiwa ng mansanas saka kinain.Tumango nalang

Blair CastroMAAGANG umalis si Cloud kinabukasan. Ibibili niya raw ako ng oven para maipagbake ko si Lira. Excited naman ako sa gagawin ko. Sana lang ay tanggapin ni Lira ang ibibigay ko sa kaniya.Habang hinihintay ko si Cloud ay inayos ko ang mga gagamitin ko. Panay ang sulyap ko sa orasan at nang dumating si Cloud ay agad akong nagsimula.“Sige, tingnan natin kung paano magbake ang isang Blair Castro,” ngingiti-ngiting sabi ni Cloud.Natawa ako na sinulyapan siya. “Malalaman mo kung gaano ako kasarap magbake,”“Hmm. Tingnan natin.”Nginitian ko lang siya saka nagpatuloy sa ginagawa. Sinigurado kong tama ang timpla at magiging masarap sa panlasa ni Lira ang ginawa ko. Matapos ko itong ilagay sa oven ay nilingon ko si Cloud. Naupo ako sa harapan niya habang naghihintay kaming maluto ang cookies.