KABANATA 40 Like what he said, inihatid nya nga ako at mas napadali ang pagche-check in ko. Anak lang naman sya ng may ari ng resort kaya isang kumpas ng kamay, viola! Nasa presidential suite na ako. "Thank you, I can manage from here" sambit ko matapos i-swipe ang card at ma-unlock ang pinto. "Won't you invite me in?" Tumaas ang kilay ko sa kanya. "Wag na. Magkita na lang tayo for lunch" Bago pa sya magkomento ay naisara ko na ang pinto at agad akong napasandal doon. What's happening to me? Gosh... I'm such a mess. May girlfriend yun Praia, umayos ka. Unlike before that he was never married to Venice, ngayon girlfriend nya si Marcela kaya hands off ka dapat sa kanya. Hindi nagtagal at may babae nang nagdala ng duffle bag kaya inabala ko ang sarili ko sa pag-aayos ng mga damit. Hindi yun masyadong madami kaya hindi na

KABANATA 42 "SYD?" Napamulagat ako ng makita na sya ang kumakatok sa pinto ng suite. I'm expecting my mom or even Zurich, but not her. "Hi!" Lumuhod ako bahagya para magpantay ang level ng mga mukha namin at nagulat ng bigla nya akong yakapin ng mahigpit. "I missed you" bulong ko habang niyayakap din sya pabalik. "Yeah... Me too" Kumalas sya sa pagkakayap sa akin and if I got it right, nagpunas sya ng luha sa gilid ng mata. "Wanna have breakfast?" nakangisi nyang tanong. "Yeah sure, bababa na rin naman sana ako eh" Hinawakan nya ang kamay ko at hinila na ako agad palabas sa suite ko. She's still the kid I love. Straight forward, maldita pero totoong magmahal. Sydney is just such a gem. Sa The Coffee Shop kami napadpad at gaya ng dati,

KABANATA 44 Inubos ko ang laman ng kopita at tumayo na para pumunta sa kama. I don't bother to pick it all up because the house keepers are cleaning everyday. Nakakailang hakbang pa lang ako pero muntik na akong matumba dahil sa biglaang pag alon ng paningin ko. Sa isang iglap ay nasa tabi ko na si Zurich para umalalay pero biglaang nag flash sa utak ko ang mukha ng girlfriend nyang si Marcela. "I'm fine. Thank you..."  Inalis ko ang pagkakahawak nya sa balikat ko at muling sinubukan ang marahang paghakbang. Nang pakiramdam ko, hindi ko na kakayanin ang mabilis na ikot ng paningin ko ay nag indian sit ako sa sahig habang nakapikit. I can hear Zurich uttering different curses but he's not doing anything. Hinayaan nya lang ako sa gusto ko gaya ng sinabi ko.  Pagkaraan ng ilang saglit ay nagmulat ako. The shakiness of my line of vision was quite bearab

KABANATA 46  SAKIT ng katawan ang unang rumihestro sa utak ko ng bumalik ang aking malay tao. Naging napakahirap na mag-adjust para sa akin na mag adjust sa liwanang dahil pakiramdam ko, ilang araw na hindi nakakita ng matinding liwanang ang mga mata ko. May benda ang braso ko na sa pagkakatanda ko ay natamaan ng kutsilyo habang nananakit naman ang likod kong tumama sa matigas na pader. My breathing was perfectly fine but my head is not. Sumakit yun at bahagyang kumirot ng sinubukan kong alalahanin ang nangyari. Inilibot ko ang paningin sa puting kwarto at agad na nakita si mommy na kapapasok lang. "M-Mom?" mahinang tawag ko sa kanya sa paos na tinig. Alerto syang lumapit sa akin at agad na sinipat kung may diperensya ba sa akin. "How are you?" "I'm fine" "Lumabas na ang resulta ng CT Scan mo at maayos ang kinala

KABANATA 48  "AALIS ka na ba talaga?" Sydney asked in a teary eyes. May isang bodyguard na lumapit para kunin ang maleta ko kaya ibinigay ko muna iyon bago lumuhod sa kahoy na board walk na kinatatayuan namin para maging magkapantay ang mga mukha namin. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nya at pilit na ngumiti para ibsan ang sarili kong lungkot. Her tears are like knives stabbing my chest. "Yes. Bye Syd, wag mo akong kakalimutan ha?" pumiyok na ako sa huling salita dahil sa pinipigil na emosyon. "P-Praia..."  Patuloy sa pagpatak ang mga luha nya kaya pinalis ko iyon gamit ang mga hinlalaki ko. "In case na magkita tayo in the future, please don't snob me"  Nagpipigil ako ng hikbi habang sinasabi ko iyon. "Sshhh... Don't cry. I love you okay? Remember that"