HINDI inaasahan ni Anastasia na aayain siya ni Craig na umalis pagkauwi nito galit trabaho. Tulad noong honeymoon nila, sumakay sila sa Helicopter at muli siya nitong dinala sa Baguio. Same place, same room."Bakit mo ako dinala ulit dito?" tanong niya kay Craig habang nakatanaw sa labas ng mirror wall.Narinig niya ang paghakbang nito palapit sa kanya at naramdaman na lang niya ang pagpulupot ang mga braso nito sa baywang niya."Gusto ko lang alalahanin ang mga memory natin noon, Princes. Ayaw mo ba?" Kinintalan nito ng halik ang batok niya.Napangiti siya at pumihit paharap dito. Niyakap niya ang mga braso sa leeg nito. "Thank you for bringing me here again, Craig. Pero hindi ko mapigilang makaramdam ng kaba."Nangunot ang noo nito at sinapo ang pisngi niya. "Bakit?"Umiling siya. "Wala naman. Natatakot lang akong maging masaya baka muli na namang bawiin sa akin.""Hindi mangyayari 'yan, Princess. Hindi na ako mawawala ulit sayo. Hindi na ulit tayo maghihiwalay, hmm?"Tumango siya na

"GOOD morning, prinsipe ko," bati ni Anastasia kay Craig ng pumasok ito sa kusina. Bihis na ito at handa ng pumasok sa trabaho."Good morning, Princess." Hinalikan siya nito sa noo at niyakap mula sa likod."Eksakto tinitimpla ko na ang kape mo. Upo na 'dun." Kunwari ay pagtataboy niya rito."Pupunta ka na rin ba sa restaurant?" tanong ni Craig ng makaupo na ito."Yes. Bukas na ang opening eh. Settled naman na ang lahat, pero gusto kasi naming tatlo perfect ang lahat."Inilapag niya ang tinimplang kape sa tabi ng platong kinakainan ni Craig."Perfectionist eh?""Hindi naman. Gusto lang namin maging maayos ang unang araw ng pagbubukas ng restaurant.""Just kidding, princess." Kinuha nito ang kamay niya at kinintalan iyon ng halik. "Susunduin ba kita mamaya?""Kahit hindi na. Ayokong abalahin ka pa. Pwede naman ako magpahatid kay Rolly.""Kahit kailan hindi ka sagabal sa akin, princess.""Alam ko naman 'yon. Alam kong marami ka rin inaasikasong problema sa kumpanya ninyo. Isa pa kaya ko

MAAGANG nagising si Anastasia kinabukasan. Pagkababa niya sa hagdan ay naabutan niya sa sala si Craig at may kausap itong dalawang lalaki.Tumingin sa direksyon niya si Craig. "Princess, come here."Humakbang siya palapit sa mga ito at nginitian ang dalawang lalaki."Don't smile at them," sabi ni Craig sa kanya na ikinatingin niya rito."Ana, this is Conner and Brad. Guys, this is my wife, Anastasia." Pagpapakilala nito sa dalawang lalaki."Nice to meet you again, Anastasia."Again? Nagkakilala na ba sila nito noon?Nang kakamayan siya ng dalawa ay inawat ito ni Craig. "No shake hands."Nagtataka na muli niyang tiningnan si Craig. Anong nakain nito at bigla itong naging ganyan?"So possessive eh?" natawang sabi ni Conner."Magtataka ka pa ba? Noon pa ganyan na siya kay Ana diba?" sabi naman ni Brad."Ay oo nga pala! Lahat ng nagtatangkang ligawan si Ana binabantaan niya," sangayon naman ni Conner."Wait. Nagkakilala na ba tayo noon?" naguguluhan niyang tanong."Nakalimutan mo na? Ouch

MAINGAT ang bawat kilos na ginagawa ni Brad habang pinapasok niya ang abandonadong gusali. Madilim ang paligid pero sinanaya ang mga mata niya para sa ganitong sitwasyon.He's an ex-Navy SEAL. Ilang taon na ang lumipas ng mag-resign siya bilang Navy SEAL mula ng mamatay ang asawa niya.Sa bahay ampunan siya lumaki at inampon ng isang military sa America. Nang maging ganap siyang military, hinanap niya ang tunay niyang magulang at nalaman niyang si Tyrone Navarro ang ama niya pero nang puntahan niya ito ay pinagtabuyan siya nito at hindi tinanggap bilang anak nito. Doon niya nalaman na isang takas sa bilangguan ang ina niya.Hindi totoong sa restaurant niya unang nakita si Virginia. Una niya itong nakita noon sa Boracay at sa unang kita pa lang niya rito ay naalala niya ang namatay niyang asawa. Lalapitan niya na sana ito nang lapitan ito ni Prince at hinalikan.Nagmura si Brad sa kanyang isipan. Hindi ito ang tamang oras para alalahanin ang mga nakaraan. Nandito siya ngayon para iligt

NAGISING si Virginia na umiiyak. Kahit sa pagpikit ng mga mata niya ang mukha pa rin ni Prince ang nakikita niya. Naaalala niya ang sakit sa mukha ni Prince nang salagin nito ang bala na dapat ay kay Brad.Buhat-buhat siya ni Brad ng mangyari ang insidenteng iyon. Hindi rin kasi siya kayang buhatin ni Prince dahil bugbog din ang katawan nito at puno rin ng sugat.Nang makita niya ang oras mula sa pader ng hospital room niya ay alas-onse na ng gabi. Marahan siyang bumangon para maupo. Inabot niya ang basong nakatakip na may lamang tubig at ininom iyon.Doon niya napansin na wala si Brad sa kwarto. Mga ganitong oras kasi nasa loob lang ito nagbabasa ng diyaryo habang nagbabantay sa kanya.Napatigin siya sa bumukas na pinto at pumasok si Brad. "Bakit ka nagising?"Ibinalik niya ang baso mula sa bedside table. "Napaginipan ko si Prince," aniya na mapait na ngumiti."Nakaburol na ba si Prince? Pumunta ka na ba doon?" tanong niya.Umiling ito. "Hindi ako pinayagan ng ama ko na pumunta.""Ka