All Chapters of Of All The Forbidden: Chapter 31 - Chapter 40
42 Chapters
Kabanata 30
"Mommy where is Alu?" I asked, still a bit sleepy.When I woke up Alu was no longer beside me. Today is saturday, I woke up late because I couldn't sleep last night. Lumapit ako sa aking nanay para makapagtimpla ng kape. Nagluluto ito ngayon ng almusal namin. Tinanaw ko pa ang sala para hanapin ang anak ko pero wala talaga ang batang makulit doon."He went outside with his nanny. Ang sabi'y mageexercise daw sila." Kakainom ko palang ng kape at nang marinig ang sinabi ni Mommy ay muntikan 'kong maibuga iyon dahil gusto 'kong matawa. Mukhang sineseryoso talaga ng anak ko ang pagddiet!"Saan daw sila pupunta?"I grabbed my starbucks mug and head straight to the breakfast nook, overlooking the garden in front of the house. It's very relaxing to look at."Baka nasa park." Mommy answered. "Bakit 'di ako sinama?"Wala namang pasok at saka tanda ko nung isang araw niya pa ako nito kinukulit na samahan ko daw siyang magexercise. Akala ko dito lang sa bahay at konting stretching lang, hind
Read more
Kabanata 31
"Who put this here?" I asked in a low voice. There was a sunflower on my desk. I asked my co-teachers who were still there but they just shrugged. "We don't know. When I arrived, it's already there." I just nodded."How sweet! You have a suitor, Amira? Who is it? Or is it from our students?" our department head asked.My forehead creased. Mabilis na napailing. I picked it up and read the note that was written; it was written in a cursive form handwriting. Nahahalimuyak ang mamahaling pabango sa bulaklak. Pamilyar ang amoy.'you look lovely when you smile, have a nice day ahead'Tinignan ko ang likod nito pero walang nakalagay kung kanino galing. Pinagkibit-balikat ko nalang iyon, iginilid ito para makapaghanda na sa panibagong araw. Late na din kasi ako at wala rin naman akong vase kaya iginilid ko nalang kahit na medyo agaw pansin pa rin ito.My morning went well. Sunod-sunod ang klase ko at walang bakante. Nahuli pa akong magpalabas bago maglunch dahil nagpa-exam. Ayos lang din
Read more
Kabanata 32
"Tigil na natin ito. Bumalik na kayo sa akin..." tears finally fell down on his cheeks."Shit..." He quickly wiped away his tears and laughed a little. His bloodshot eyes darted on me. My head swam with half-formed regrets."I-I'm sorry, I just... I just miss you. All I want is to get back to everything." My heart felt as if my blood had become tar as it struggled to keep a steady beat. I can feel his pain but I was left speechless. He avoided his gaze at me. He slightly looked up to prevent his tears from flowing. Just a little longer and I'll give it up. I thought I was the only one hurting between the two of us. I thought he had lost his hope. Biglang may pumihit ng seradula ng pinto. Aabutin ko na sana ang pisngi niya para patahanin ito pero naalarma ako. Nataranta at agad na lumayo sa kanya. Biglang pumasok si Queenie na nagtatakang nakatingin sa amin. Mabuti nalang at nakalayo na ako kay Lazarus. Ang lakas ng kalabog ng puso ko. Parang lalabas ito sa dibdib ko."What is hap
Read more
Kabanata 33
I held my lower lip with my thumb. Natulala at hindi pa rin maproseso ang nangyari. He closed his eyes as he swallowed hard. Napasandal siya sa barandilya, doon humanap ng suporta."Let's go. My head is spinning." he finally said after some minutes. He then pulled my hand. Dire-diretso ang lakad namin hanggang sa makalabas na kami ng bar. Agad kaming dumiretso sa mga nakahilerang kotse."H-how about Maureen? How can she go home?" sa wakas ay natanong ko na rin."I'm pretty sure she's with my friend by now. Stop worrying about her. Let's go." sagot niya habang naglalakad pa rin."How about her car? What will she use? Did you bring your car with you how-""If you will not stop asking I will kiss you again."He said looks threatening. I bit my lower lip to stop myself from saying something. His forehead twitched while his eyes focused on my lips.Napaiwas ito ng tingin. He swallowed hard, gumalaw ang adams apple nito habang inililibot ang mga mata sa mga kotseng nakaparada."Where's her
Read more
Kabanata 34
"Eh?!" I heard my son said in disbelief.Inalis ko ang nakatalukbong na kumot sa mukha ko at nakita kong nakatalikod na ito sa akin. Ang buong atensyon nito ay nasa amang tulog na tulog pa rin hanggang ngayon.Hinayaan ko lang siya. Hanggang sa ilang minutong pagtitig ay niyugyog na nito ang natutulog na si Lazarus para gisingin."Wake up! Why did Mama said you are my Papa?!"Upon waking, Lazarus burrowed himself into the warm, soft sheets. He rubbed the remainders of sleep from his eyes and gazed out Alu. He suddenly sat on the bed when he saw our child sitting in front of him and now seemed annoyed and full of questions."Are you guys dating? Mama said my father is dead a long time ago! Explain it to me! Are you Mama's boyfriend now? Or are you getting married that's why you are now my Papa?" bakas sa boses nito ang inis.Ayan, nagpakilala pa kasi siyang kaibigan nito. Ngayon, parang mahihirapan pa ang anak naming maproseso ang katotohanang tatay niya talaga si Lazarus. Paano ba
Read more
Kabanata 35
"What do you do for a living, Papa?" tanong ni Alu.Nakakandong ito sa kanya ngayon habang nagmamaneho. Napairap ako. Hindi pa rin magkamayaw ang inis kay Lazarus."I advise individuals on legal issues and disputes, and then I represent them in court and legal transactions." he said in his tone casual and light. Alu's mouth turned to 'o'. He's looking at his father with so much amusement and adoration."You are practicing law, Papa?" he asked still amuzed.He nodded. "Yes, son. I'm a lawyer.""Oh, my. My father is a lawyer! Is that your dream, Papa?"Bahagya niyang ipinilig ang kanyang ulo at ngumuso. Ang mga mata ay nasa unahan pa rin at ang kamay ay abala sa manibela. Nakaangat naman ang tingin ng anak namin sa kanya. Parang may sariling mundo ang dalawa. Hindi ko alam kung bakit pa ako sa kanila sumama."To be honest... no."Of course he will answer no to that. Bahagya tuloy akong napaisip. Ano bang pangarap talaga nito? He was only forced to become a priest because of his grand
Read more
Kabanata 36
I woke up early to cook breakfast. The two were still asleep when I left. When I finished cooking, I covered it for a while so that I could take a bath already.As the towel hung over the side of my shoulder, I returned to the room to get my working clothes. Nang papalapit na ako sa banyo ay dinaanan ko muna ang dalawang mahimbing pa rin ang tulog hanggang ngayon.Nakatalukbong ito ng kumot habang magkayakap at naghihilik pa. Alas singko na sa umaga, may trabaho kami Lazarus at medyo malayo pa ang ibabyahe namin."Lazarus," I lightly shook his body."Hmm?" He stretched his body a bit and then slightly squeezed the side of his eyes. He's still struggling to concentrate in my direction because of drowsiness."Bangon na, may pasok pa tayo sa trabaho." but instead of getting up, he lay on the bed and embraced his sleeping son by his side."Lazarus," niyugyog ko ulit ang balikat niya pero hilik lang ang sagot sa akin.Napakamot ako ng ulo. Medyo inis na. Napagod itong dalawang ito maglaro
Read more
Kabanata 37
"Uhm, so..." Mr. Del Madrid started after the long silence.No one dared to speak. Their gazed were all plastered to Alu who's sitting beside me; wondering, like a puzzle that needs to assemble.Lazarus was still holding my hand. Kanina ko pa kinakagat ang pang-ibabang labi ko dahil hindi ako kumportable sa presensya nila."Care to explain everything, Lazarus?" his father finally asked. Tahimik namang nakaupo sa tabi niya ang nanay ni Lazarus na taimtim na nakamasid sa anak ko. Grabe ang tensyon, tunog ng kalabog ng puso ko lang ang naririnig ko.Tumikhim si Lazarus at umayos ng upo. "Surprise? Lolo at lola na kayo!" Lazarus let out a warm hearty laugh. It echoed in the corners of the room. No one dared to laugh or say something though. Mas ramdam pa rin ang tensyon ngayon."Gago. Paano?" Aquilino finally asked after the long minutes of silence.Hindi ito mapakali. Hanggang sa lumingon ito sa akin at tinuro ako. "Akala namin patay ka na, Aviona!""She isn't, obviously, that's why sh
Read more
Kabanata 38
"A-Aviona?" hindi makapaniwala niyang sabi.Gulat na gulat ang mukha ni Paulino nang makita ako. Napaatras siya, nanginginig at namumutla na ang mukha, habang patuloy sa pagbuhos ang butil ng pawis."Aviona, ikaw ba talaga 'yan?" pilit inaabot ni Paulino ang kamay niya sa akin, nanginginig pa rin."Patawad!" nagulat ako nang lumuhod siya sa harapan ko bigla. Hindi ako makapagsalita. Gulat rin sa bilis ng pangyayari at sa mga sinasabi niya. Anong nangyayari? Bakit siya humihingi ng tawad sa akin? Ako nga ang dapat humingi ng tawad dahil nahulog ko ang cellphone niya."Patawarin mo ako! Hindi ko iyon sinasadya!" nakayuko na ito at nagtaas-baba ang balikat. Kunot ang noo kong napatingin lang sa kanya."Napag-utusan lang ako, Aviona! Patawad! Patawarin mo ako!" sabi niya habang nakaluhod pa rin, umiiyak."Anong pinagsasabi mo?!" sa wakas ay nasabi ko na rin. "'Yung nangyari sainyo limang taon na ang nakalipas... Planado iyon ng tatay mo! Tinakot niya akong tatanggalan ng scholarship ku
Read more
Kabanata 39
One thing I know for sure, it's hard...It's hard to forgive someone who hurt us.It's hard to forgive someone we put on a pedestal and they knocked themselves off of it. It's hard to forgive the closest people in our life when they hurt us or abandon us or neglect us or tell us things we can't forget.It's hard to forgive those we sacrificed a lot for.It's hard to look at someone who caused us so much pain and still love them with all our heart or treat them with the same respect but sometimes we have to forgive those people and remember that they're also human.That we have had our days when we erred too and hurt people we loved because we were still healing our own issues, we were still growing and learning how to love again, we were still evolving and we got many things wrong.I think sometimes we get caught up in the wrongs that people inflict on us. We get hurt and we get bitter. Understandably so, but instead of letting that pain dissipate, we keep it close to our hearts. We
Read more
PREV
12345
DMCA.com Protection Status