Pagdating sa kotse, pinangunahan agad ako ng sermon ni Louie. “Tandaan mo, ayoko nang may istorbo habang nagmamaneho ako, naiintindihan mo ba?!” tanong niya, at sa galit na tono ng pananalita n’ya, ay wala ako’ng nagawa kung `di tumango. ”Bawal lumampas sa upuan mo ang kamay mo, naiintindihan mo ba?” tango `uli. ”`Pag `yan lumampas, pipitpitin ko `yan at pabababain kita ng kotse, maliwanag ba?” ”Opo.” Binuhay na n’ya ang makina at inilabas ang kotse. ”Pano mo nga pala nalaman kung saan ako nakatira?” tanong ni Louie. ”Tinanong ko sina Ate Mira.” masaya ko’ng sagot, akala ko kasi `di na ako kakausapin ni Louie buong byahe. ”Ah, ganon? `Yan talagang mga bantay mo, puros mga kunsintidor!” sabi n’ya na mukhang galit. “A-ay... hindi naman... actually, pinilit ko sila’ng sabihin sa `kin ku’ng san ka nakatira!” agad ko’ng bawi, ”A-ayaw nilang sabihin nang una! Pero pinilit ko talaga sila!” “Hmph. Hindi pa rin nila dapat sinabi kung saan ang bahay ko. Private information `yun. At kung

“O, kamusta ang trip mo sa palasyo ng iyo’ng al-fafa?” nakangising tanong sa `kin ni Rome nang magkita-kita kami sa canteen nang Lunes. Natawa ako sa term n’ya! “Ayun. Pinagalitan ako ng todo,” sagot ko. “Sa susunod daw, dapat magpaalam ako.” “Naku, eh, kamusta naman ang mga future step children n’yo?” “Ay, nakakatuwa sina Ate Bless at Nathan!” masaya ko’ng kuwento, “Ang bait-bait ni Ate Bless! Ang ganda-ganda n’ya at ang galing magluto! Si Nathan naman, ang pogi, younger version ni Louie! At saka ang smart n’ya at ang bait din!” “Eh, yung bunso?” tanong ni Rome, habang si Aveera na nakwentuhan ko na kagabi ay busy sa paglamon ng baon namin. “Ayun, medyo `di pa kami close, pero mukhang mabait din s’ya! At saka ang ganda-ganda n’ya! Mana sa omega mommy nila!” ”Kitams? Sabi ko sa `yo, eh! Kailangan mo lang maging smart!” pagmamalaki ni Rome. “Actually, mas umayos kami nang nagpakatotoo lang ako,” sabi ko sa kan’ya. “Kung ba’t kasi na mental-block ako nang umpisa at kung anu-ano an

“Tsk.” Muli akong tinulak ni Louie sa upuan. Kinapitan n’ya ang magkabila ko’ng balikat at dumagan sa `kin. Inabot ko ang mukha n’yang pawisan, handa na s’yang tanggapin, pero nawala sa `kin ang tingin niya. Inabot n’ya ang glove compartment ng kanyang kotse. Naghalungkat s’ya sa loob nito at nakakuha ng dalawang suppressant needles. Agad n’ya `tong binuksan at isinaksak ang isa sa binti n’ya, ang isa naman ay itinurok n’ya sa braso ko. ”Tawagin mo sina Sol.” utos n’ya sa `kin bago s’ya tuluyang manlambot sa tinurok n’yang gamot sa sarili. Binuksan ko naman ang pinto sa side ko. Ang huli ko’ng nakita, ay si Ate Mira na patakbong lumapit sa akin. ”It’s my fault. Hindi ako uminom ng gamot bago nakipag kita kay Josh.” Narinig ko ang boses ni Louie. ”Talagang kasalanan mo! Sino ba namang tanga ang magkukulong sa loob ng kotse kasama ang isang omega in heat!”sagot ng mataray na boses na `di ko kilala. ”He was not in heat!” sagot ni Louie. “Kaya nga isang tabletas lang ang ininom ko

”Mama! We need to talk.” sabi ko pagkabukas na pagkabukas ng pinto ng den. Napatingin ako sa loob ng silid. Nakatayo malapit sa pinto si Louie, kunot ang noo n’ya at mukhang nasa gitna ng argumento. Nakaupo naman sa mahabang sofa sa tapat n’ya si Mama, katabi si dad na namumula at mukhang galit. Sa kabila ni Mama ay may nakaupo na matabang foreigner na blond ang buhok at pale blue ang mga mata, pero sa dulo ako napatitig, sa nakaupo sa couch at nakade-otso pa na parang hari. ”Norman? What are you doing here?” tawag ko sa Frenchman na mayabang. “Anak!” tumayo si Mama at lumapit sa `kin na may malaking ngiti sa mukha. ”Welcome home!” Hahalik sana si Mama sa pisngi ko, pero umiwas ako sa kan’ya. Lumapit ako kay Louie, instead. ”Ma, ba’t nandito si Louie? At saka anong ginagawa ni Norman dito?” ”Nagpadala sa akin ng message ang Mama mo,” sagot ni Louie, ”ayon sa kan’ya, magpapalit ka raw ng abogado, kaya naisipan ko’ng kausapin siya ng personal.” mahinahon n’yang sabi habang hinihi

Narinig ko’ng magbuntong hininga si Louie. Nakiramdam ako, balak na sanang idilat ang isang mata, nang lumundo ang kama. Nadama ko ang malamig na kamay ni Louie sa noo ko. Hinimas nito ang buhok ko at tapos ay naramdaman ko ang mamasa-masa n’yang labi na h*****k sa `kin. Sa sobrang tuwa ay nag-init ang mukha ko! ”Aha! Gising ka na pala, ha?” sabi ni Louie na piningot ang ilong ko. ”Nakinig ka nanaman sa usapan namin, ano?” Nagbukas ako ng isang mata at nakita ang nakasimangot na mukha ni Louie. Nasa loob pa rin kami ng ospital, at nakasuot na s’ya ng kanyang polo at pantalon, habang ako... Napatingin ako sa katawan ko’ng natatakpan lang ng kumot. ”Ah! H***d pa `ko?” namula ang mukha ni Louie. “N-Nadumihan ang uniform mo, kaya nagpadala ako kina Sol ng pamalit mo’ng damit,” sagot n’ya. Bumangon ako at pilit umupo sa harap n’ya, pero sa paggalaw ko ay nahulog `din ako `uli sa kama. “Aray... bakit parang nanglalambot ako?” reklamo ko. “Sorry... dahil siguro sa pwesto natin kagabi