ANGELAMatapos ng ilang beses na mangyari sa amin sa pinagdalhan niyang isla sa akin ay nakumbinsi ko na rin siyang bumalik sa Manila. Binabaybay na namin ang daan patungo sa mansyon nila. Gusto niyang duon muna ako manatili dahil inaantay din daw ako ni Lola Cynthia kaya hindi na rin ako tumutol.“Nag-enjoy ka ba sa honeymoon natin?” Nakangiting tanong niya sa akin. Di ko tuloy maiwasang pamulahan ng pisngi. Sa ilang beses na nangyari sa amin. Dalawang araw lang ang tinagal namin doon dahil marami din naman siyang trabaho.“Oo naman.” Sagot ko. Nakahawak siya sa kamay ko habang nagmamaneho. Nawiwili na talaga siya sa ginagawa niya. Ganito din kaya siya kalambing noong sila pa ni Lalaine? Totoo kayang nakalimutan na niya ito?Naputol ang pag-iisip ko nang makarating na kami sa mansyon. Nasa bukana pa lamang kami ay lumabas na si Lola Cynthia. Hindi ko maiwasan ang maiyak nang lumapit siya sa kotse at antayin ang pagbaba ko. Kaagad niya kong sinalubong ng yakap.“Mabuti naman at umuwi

ANGELAAlam kong nasaktan ko si Mathew pero ito ang mas mabisang paraan para kalimutan na niya ako ng tuluyan. Pagkalabas ko ng opisina ay kaagad kong inayos ang schedule niya for one week. Mabuti na lang din at tumulong sa akin si Rose. Siya ang secretary ni Tito Augusto noong nasa Korea kami ni Tita Frieda. Mabuti na lang din at hindi ko pa tinatangap ng lubusan ang pagiging endorser ng Amore. Mas komportable naman ako dito sa opisina lang. Alam ko din naman na hindi din papayag si Rafael. Yung pagpunta ko pa nga lang dito ay sapilitan na. Gusto ko lang sana na magpa-alam ng maayos.Mabigat man para sa akin na umalis dahil totoong napamahal na ako sa pamilya nila. Yun ang alam kong tama. Kaya lang kailangan ko pang mag-intay ng isang linggo para na rin sa paki-usap ni Tito Augusto. Sa sobrang dami kong ginawa ay nakalimutan ko ng lunch time na pala kung hindi pa sinabi sa akin ni Rose ay hindi ko na maalaala sa dami ng tumatakbo sa aking isip.Kaagad kong inayos ang mga gamit ko sa

ANGELAWala pang alas-singko nang tawagan ako ni Rafael. Aantayin daw niya ako mamaya pag-uwian. Kaya maaga kong tinapos ang lahat ng gagawin ko. Eksaktong uwian ay handa na rin ako sa pag-uwi. Nagpaalam na rin ako kay Mathew. May tatapusin pa daw kasi siya. Sobrang sipag niya talaga sunod-sunod ang naging meeting niya kanina at nasa tabi lang kami ni Rose para makinig. Hindi ko din akalain na sa maiksing panahon ay natutunan niya rin ang ginagawa ni Tito Augusto. Pansin ko din marami ang humahanga sa kanya dito. Paano ba naman kasi, guwapo naman talaga ito. “Sigurado ka bang mamaya ka na panget?” Tanong ko sa kanya.“Oo, wag mo na akong alalahanin, bumaba ka na lang at baka nandun na ang sundo mo.” Wika niya habang nagsusulat sa blue book.“Okay, see you tomorrow!” Paalam ko sa kanya. Kumaway pa siya sa akin bago ko isinara ang pinto. Kaagad akong bumaba sa elevator. Palabas pa lang ako ay kita ko na ang nagkukumpulan na empleyado palabas.“Hoy! Totoo palang napakaguwapo ng CEO ng V

MATHEWTahimik ‘kong pinagmasdan ang kanyang magandang mukha habang nasa ibabaw siya ng aking kama. Mula noon hangang ngayon hindi nabawasan ang nararamdaman ko para sa kanya.Siya pa rin ang babaeng mahal ko. Ang babaeng gusto kong makasama habang buhay. Ang babaeng gagawin ko ang lahat makuha ko lamang. Mula nang makita ko ang larawan niya kasama si Athena. Ay ginawa ko na ang lahat para alamin ang nangyari kung paano siya nakarating sa pangangalaga ni Tito. Nalaman ko kasi kay Sister Sandy na hinahanap daw nila ito. Kaya tinalikuran ko ang negosyo namin upang pumasok sa Amore nang sa ganoon magkaroon ako ng pagkakataon na mapalapit ulit kay Angela. Mas humanga ako sa kanya nang makita ko siyang naging modelo ng isang brand ng Amore.Hindi na siya mawala sa isip ko. Nang makita ko siyang muli ay ayaw ko na siyang bitawan sa pagkakayakap ko sa kanya.Mahal ko siya, kaya noong nalaman ko ang ginawa ni Rafael mas naging porsigido pa akong makuha siya. Wala akong paki-alam kung mas maha

ANGELANagpatuloy ang malamig niyang pakikitungo sa akin. Ilang araw na ang lumipas pero para lang akong hangin sa kanyang paningin. Hindi ko na siya ulit tinangkang kausapin pa dahil alam kong hindi pa rin niya akong kayang patawarin. Hirap na rin ang kalooban ko. Magkasama nga kami sa isang bahay, magkatabi sa iisang kama pero. Pero parang hindi niya ako nakikita. Ginugol niya ang oras sa trabaho sa umaga pero kapag gabi na ay lasing siyang umuuwi. Kahit si Lola ay walang nagawa sa kanya.Bukas ng gabi ang 60th birthday ni Lola pero hindi pa rin kami nagkakaayos ni Rafael. Miss na miss ko na siya gusto ko siyang yakapin at halikan pero alam kong nandidire na siya sa akin.Alas-dyes na ng gabi pero wala pa rin siya. Hindi ko maiwasan ang mag-alala sa tuwing ginagabi siya ng uwi. Pero wala naman akong lakas ng loob para tanungin siya. Kausapin man lang siya. Nahihirapan na ako, sa trato niya sa akin. Ni hindi ko na nga nagawang pumasok sa opisina.Kaagad akong tumayo sa kama nang mari