Nagising ako na umiiyak si Riley kaya agad akong tumayo at nilapitan ito sa kuna niya."Riley bakit umiiyak ang baby ko?" Malambing ko na tanong sa kanya at kinarga ko siya."Ano ba Serenety patahanin mo nga ang anak mo!" Napatingin ako kay Raphael ng magising siya kaya pinadede ko ang anak ko sa akin kaya natigil ito sa pag-iyak."Pasensya na Raphael nagutom lang si Riley." Paghingi ko ng paumanhin sa kanya."Marami akong meeting kanina at pagod ako pero makakarinig ako ng ingay sa pagtulog ko!" Galit niya na turan kaya napaiyak ako at umupo na lang dito sa sofa at tahimik na umiyak.Ilang buwan na ba ang nakararaan mula ng bumalik siya pero nag-iba na ang ugali niya mula noon.Marami na siyang pinagbago kahit ang ugali niya ay nagbago rin nagsasama kami bilang mag-asawa dahil sabi niya ay ito ang responsibilidad niya bagay na masakit para sa akin.Pero maraming nagbago sa ugali niya hindi na siya ang dating Raphael ang pinakamamahal kong asawa.Kapag kaharap naman ang pamilya namin

Napakuyom ako ng kamao habang kaharap ko si Raphael alam ko na sa sarili ko na galit na galit pa ako pero kaya ko ng kontrolin ang sarili ko."Kumusta ka na Heart?" Tanong niya mayamaya nakakuyom ang kamay ko na nanginginig dahil hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko."Ayos lang aalis na ako." Mabilis ko na sagot sa kanya akma na akong aalis ay nagulat ako ng yakapin niya ako mula sa likod.Para akong natuod ng maramdaman ko siya ulit pilit kong inaalis ang braso niya pero lalo niya akong niyakap kaya lalo akong nanigas."Bitaw Raphael!" Galit ko na sabi sa kanya kaya natigilan siya ng maramdaman ko na medyo lumuwag ang yakap niya ay pinilit ko na makawala sa kanya at ng makawala ako ay humarap ako sa kanya at sinampal ko siya.Nakita ko ang gulat sa mukha niya at masama ko siyang tinignan."Kung akala mo na natutuwa ako sa ginawa mo ay hindi na!" Sigaw ko sa kanya saka ako tumalikod at kusa na lang tumulo ang luha sa mga mata ko.Diretso ako sa labas ng gate nina Alyssa at nap

Isang malakas na suntok ang natamo ko mula sa aking ama at kay Roy sa kapatid ko matapos nila akong puntahan dito sa isla.Bumalik agad ako rito matapos kong malaman na nawala ang batang nasa sinapupunan ni Heart ng asawa ko.Hindi ako makapag-isip ng maayos para akong nawalan ng hangin sa katawan habang nakita ko na sumisigaw ang asawa ko dahil nawala na naman ang anak namin dahil sa sarili kong ina.Tinalikuran ako ng pamilya at mga kaibigan ko dahil sa sarili kong kapabayaan, sinira ko ang tiwala nila at nasaktan ko ng husto ang pinakamamahal kong babae.Hindi ko alam kung ano ang nangyari sa akin mula ng magising ako mula sa comatose at sa pagbabalik ng lakas ko.Napabayaan ko ang asawa ko ang anak ko na hindi ko halos magawang hawakan, nakaranas ako ng deppression na naging sanhi ng pagkasira ng buhay ko at ng pamilya ko.At ngayon pinagbabayaran ko ang sarili kong kasalanan, nakulong ako dahil sa ginawa ng pamilya ni Heart pero hindi ko ito pinagsisihan dahil alam ko ang kasalan

Napahinga ako ng maluwag at napapikit at napahiga dito sa kama ko, napatingin ako sa telepono na nandito sa kwarto ko kaya tumayo ako at sinagot ang tawag.Alas-syete na pala at hapunan na tumawag na si manang na nakahain na siya.Hindi ko namalayan na gabi na pala kaya wala sa loob na lumabas ako ng silid ko at bumaba na.Naabutan ko si manang na nagsasalin ng tubig sa baso at nang makita ako ay ngumiti siya.“Kain ka na hija nagluto ako ng sinigang na hipon at nagprito ako ng mayamaya.“ Sabi ni manang kaya napatango ako at ngumiti sa kanya.Umupo na ako at nagpaalam na muna si manang kaya tumango lang ako at magsimula na akong kumain.Bumalik si manang ng matapos ako kaya tumayo na ako habang kimakain ko ang natira ko na biyak ng guyabao kaninang tanghali.Nagtimpla ako ng tsaa habang kumakain ng guyabano, kinakamay ko ito at nagulat ako ng pumasok si Raphael.Napalunok ako at tumalikod binati siya ni manang at hindi ako nagsalita.“Magpapaalam pala ako Heart.“ Napatigil ako at kina

“Ikaw!?“ Gulat niya na turan kaya napahalukipkip ako at tumango.“Ako nga Heart Serenety Smith Leviste, oh Mrs. Leviste for short.“ Sabi ko sa kanya kaya sumama ang mukha niya at nakita ko kung paano ito manlisik.Kung noon ay nanginginig ako sa takot sa mga mata niya ngayon ay kaya ko nang tapatan ang mga mata niya.Ngumisi ako lalo at alam ko na lalo siyang nagalit.“Hindi ka ba masaya na makita ako mother in-law?“ Tanong ko sa kanya kaya napasingasing siya.“Ikaw ang dahilan kung bakit nasira ang pamilya ko! At ikaw ang dahilan para masira ang buhay ng anak ko!“ Sigaw niya na akma akong susugurin ay pinigilan siya ng pulis na nasa likod niya kaya galit niya itong inangilan.“Para ka pa rin tigre nakakatakot.“ Sabi ko sa kanya saka ako tumawa ng mahina.“Ang lakas ng loob mo na pumunta dito!“ Sigaw niya kaya napangiti ako ng matamis.“Alam mo ba kung bakit ako nandito? Nakalaya na si Raphael at alam mo ba na nagkabalikan na kami, at nagsisimula na kami ulit kasama ang anak namin at