CHAPTER 40ZHEN PIN"Pagbati, Zhen Pin Niangniang," wika ni Jiao Gui Ren. "Masaya ako at magaling na kayo.""Masaya rin ako na 'di mo 'ko nakakalimutan," tugon ko. "Balita ko pa nga ay sinubukan mo kong puntahan nang may sakit ako. Maraming salamat sa pag-aalala.""Wala po 'yon, Niangniang.""Dahil nandito ka na, sabay na tayong magtungo sa palasyo ng empress," wika ko. "Ngayong magaling na 'ko, dapat na 'kong bumati uli sa kaniya.""Ihahanda ko po ba ang sedan chair, Niangniang?" Tanong ni Yue."'Di na kailangan," sagot ko. "Kagagaling ko lang kaya mas maganda kung maglalakad-lakad ako para lumakas.""Masusunod po."Pasikreto akong sumulyap kay Jiao Gui Ren upang makita ang reaksyon niya. Sa palagay ko naman ay naniniwala siyang nagkasakit talaga ako. Ayoko mang pagdudahan siya, tagapaglingkod pa rin siya ng emperor. Kailangan kong mag-ingat.Nagtungo na kaming dalawa sa palasyo ng empress. Nang pumasok kami sa loob ay agad na tumingin at bumati sa'kin ang iba pang mga concubine. Nap

tw: s**cide, d**thCHAPTER 42ZHEN PIN"Pagbati, Tai Hou," wika ko at lumuhod."Tumayo ka," nakangiti niyang tugon. "Tulungan mo 'kong mag-ayos.""Salamat, Tai Hou."Lumapit ako sa kaniya at kinuha ang pangguhit sa kilay na hawak ni Bai Gugu."Kumusta ka? Balita ko ay nagkasakit ka.""Mas mabuti na 'ko, Tai Hou," tugon ko habang ginuguhitan ang kanan niyang kilay."Narinig ko rin ang nangyari sa salu-salo." Natigilan ako. "Totoo ba na nagsuot ng kulay gintong damit si Jing Chang Zai?""Totoo, Tai Hou," tugon ko at tinuloy na ang pagguhit."Totoo rin ba na naparusahan siya ng empress?""Opo.""Ngunit totoo nga ba nagkamali lamang ang mga tagapaglingkod mo na ibigay ang damit na 'yon sa kaniya?"Muntik ko nang mabitawan ang pangguhit. Napaluhod ako. "Tai Hou..." 'Di ko alam ang sasabihin. Mukhang alam na niya ang totoo. Mapapahamak lang ako kapag nagsinungaling ako sa kaniya. Kailangan ko ang tiwala niya."Mukhang alam mo na kung ba't kita pinatawag, Zhen Pin."Sabi ko na nga ba at kaka

tw: d**ths//bl**dCHAPTER 44THIRD PERSON"Jiao Gui Ren," magmamadaling wika ni Yong Gui Ren habang palapit sa kaniya. "May kailangan kang malaman."Napatayo siya. "May nangyari ba?"Hinawakan ni Yong Gui Ren ang kamay niya. "Nakita ng isa sa mga tagapaglingkod ko kanina sa may hardin na pinagtangkaan ni Qiu Gui Ren ang buhay ni Zhen Pin. Ang sabi, dinala na raw si Qiu Gui Ren para iharap sa emperor."Nagsimula siyang mamutla. "Si Qiu Gui Ren?""Jiao Gui Ren!" Biglang sigaw ni Yong Gui Ren nang bigla siyang matumba. Agad siya nitong tinulungang makaupo. "Kumuha kayo ng tubig! Bilisan n'yo!" Utos niya sa mga tagapaglingkod."H-hindi 'to maaari...""Anong nangyayari, Jiao Gui Ren? Anong problema?""Hindi... hindi..." paulit-ulit niyang wika habang patuloy na umaagos ang mga luha sa mukha niya.Hinawakan ni Yong Gui Ren ang magkabila niyang balikat. "'Wag kang umiyak. Sabihin mo sa'kin ang totoo. Anong nangyayari?""Inutos niya sa'kin... kung anong inutos niya sa'kin dati..." lumuluha ni

CHAPTER 46ZHEN PIN"Wala pa rin ba?" Naiinip na tanong ni Batkhaan Chang Zai habang hinihintay namin na papasukin kami ng empress para batiin siya. Ngunit ilang minuto na, wala pa rin."Maghintay lang tayo, Meimei," wika naman ni Zhi Pin.Wala namang nagawa si Batkhaan Chang Zai kundi ang bumuntong-hininga."Jiejie," tawag naman sa'kin ni Wei Meimei. "May alam ka ba kung ba't 'di pa rin tayo pinapapasok ng empress?""Wala rin akong alam, Meimei."Lahat kami ay napatingin nang makitang lumabas si Lu Momo.Tumungo siya sa'min. "Paumanhin sa abala ngunit 'di n'yo na kailangan pang bumati sa empress ngayon. Maaari na kayong bumalik sa inyong mga palasyo. Simula rin ngayon, kanselado na rin ang pagbati sa empress tuwing umaga. 'Di n'yo na kailangan pang pumunta. Si Zhen Pin lang din ang maaaring maiwan ngayon upang makapag-usap sila ng empress.""Maaari ba naming malaman kung bakit, Lu Shan?" Tanong ni Zhi Pin."May sakit ang empress ngayon at pinayuhan siya ng mga doktor na 'wag munang p

CHAPTER 48ZHEN GUI FEI"Niangniang," bati sa'kin ni Zhu Gonggong. "Nais po ng emperor na malaman n'yong nasa may bayan na po ang mga rebelde. Ngunit 'di n'yo raw po kailangang mag-alala dahil handa ang palasyo sa magiging pag-atake nila.""Naiintindihan ko, Zhu Gonggong. Ako na ang bahalang magpaliwanag sa harem.""May isa pa po, Niangniang.""Ano 'yon?""Hangga't 'di pa raw po humuhupa ang rebelyon, 'di raw po maaaring lumabas sa palasyo niya ang empress. Kapag tapos na raw po ang laban, ipapataw na ang mga parusa."Napataas ang kilay ko. "May sakit ang empress. Kahit pilitin ko pa siya, 'di rin siya lalabas. Sabihin mo sa emperor na 'wag siyang mag-alala.""Maraming salamat, Niangniang," tugon ni Zhu Gonggong. "Mauuna na po ako."Pagkalabas ni Zhu Gonggong, lumapit sa'kin si Ying Gugu na may dalang tsaa at panghimagas. Nilapag niya ang mga dala niya sa tabi ko. Kumuha ako ng isa, ngunit imbes na kainin ay tinignan ko lang ang panghimagas na hawak ko."Ayaw n'yo po ba, Niangniang?"