Ilang beses silang nagpahinga sa daan at ang iba roon ay halos trienta minutos dahil nagsimulang magreklamo si Abigail. Kaya naman alas kwatro y media na ng hapon sila nakarating sa may bukal. Sa tabi 'nun ay may flat area na pwede nilang pagtayuan ng tent. At ang mayayabong na puno sa paligid ang nagsisilbing silungan ng area na ito.Para may matutulugan sila mamayang gabi ay itinayo na niya ang tent habang si Abigail ay namamanghang pinanood ang pagligwak ng malaking tubig sa gitna ng malawak na bukal. Hindi puwedeng lumusong doon dahil sa malaking tubig na lumalabas doon. Kaya kung gusto mong maligo ay magsalok ka lang. Puwede mo na ring inumin ang tubig dahil malinis at malamig pa iyon. Noong pumunta siya rito ay katulad din siya ni Abigail na namangha sa ganda ng kapaligiran. Napakatahimik at sa mga taong mas prefer ang ganito ay mare-relax talaga sila.Agad naman na na-set up niya ang tent at nilagay sa loob ang mga gamit nila. Nang tignan niya ang dalaga ay nagsasalok ito ng tu

Pahinamad na naupo si Abigail sa sofa pagkarating nila ng bahay. Tama nga ang sinabi ni Axis na mas matagal kang makakarating sa bukal kaysa 'pag uuwi ka. Ala una sila bumaba ng bundok tapos alas singko sila nakauwi. Hindi katulad kahapon na isang araw talaga sila umakyat paakyat sa may bukal. Hindi naman siya sobrang pagod pero ang binti at paa niya ang namamanhid. Siguro ay dahil sa layo ng nilakad nilang dalawa.Dumako ang tingin niya kay Axis na ibinababa ang hiking bag sa sahig. Kapagdaka ay naupo at inalis ang suot na hiking boots. Tahimik lang din niyang pinanood ang bawat kilos nito. Parang nasasanay na siyang kahit hindi ito nagsasalita basta nasa tabi niya ito at nakikita ay kontento na ang puso niya. Nang maalis nito ang suot na boots at medyas ay tumayo ito at lumapit sa kaniya. Lahat ng sakit at tampo na naramdaman niya kanina ay agad naglaho nang lumuhod ito at alisin ang sapatos niya.Hindi maayos ang pagkakatali ng buhok nito kaya nalaglag iyon at natakpan ang mata nit

Sinulyapan ni Axis si Abigail na kanina pa tahimik at nakaupo sa sofa. Kanina pa umalis si Faith dahil pinalayas niya ito. Pero pagkapasok nila rito sa loob ay naging tahimik ang dalaga. Tulala lamang itong nakatingin sa kaniya kaya umarko ang kilay niya.Hindi niya alam kung bakit umaakto itong ganito gayong matagal na nitong alam kung sino siya. Kaya umupo siya sa kaibayo nito at nag-de kuwatro. He tap his legs with his finger as he watch her pursed her lips into a thin line. Eyes gleaming with sadness and pain. Ngunit hindi siya apektado sa nakita niyang emosyon sa mata nito."Magtititigan lang ba tayo rito?" kaswal na tanong niya. He saw her flinched and look at him intently. Matiim din niyang sinalubong ang mata nito.Kumurap ito ng ilang beses bago napalunok. "You've been deceiving me from the start, Axis!""Ako ba talaga ang nag-deceived sa'yo? Hindi ba ay ikaw ang naunang gumawa nito sa akin?" malamig na wika niya.Umiling ito at napaluha. "H-Hindi kita maintindihan! P-Paano k

Nagpatuloy ang panlalamig ni Abigail kay Axis ng ilang araw at kahit anong gawin ng binata para mag-usap sila ay palaging umiiwas ang una. Kung sinusubukan niyang i-corner ito sa kusina, sa sala, sa kuwarto nito o kahit saang parte ng bahay pero palaging nakakawala ito sa kaniya. Ni hindi magawang salubungin ng dalaga ang mata niya. Palaging nakayuko ito. Kung hindi naman ay tagos lang ang tingin nito sa kaniya. At kung 'di sinasadyang magtama ang mata nila ay nauumid ang dila niya. Her eyes were full of mockery and loathing. Wala na roon ang saya at pagmamahal na nakikita niya noong nakaraang araw.He tried so hard to talk to her but every time, she will lock herself inside her room. At kapag tatayo siya sa labas ng pinto at magsisimulang magsalita ay bigla nitong bubuksan ang pinto at lalabas ng bahay. Para silang nagpapatintero na dalawa. Siya ang taya at ito ang haharangan niya. Pero sa tuwina ay nakakalampas ito nang hindi man lang niya ito nagagawang hawakan. Sa iisang bahay nga

Magkaharap na silang dalawa ngayon sa sala ng bahay ni Axis. Malakas na malakas ang pagkabog ng dibdib ni Abigail habang hinihintay ang sasabihin ni Axis sa kaniya. Namumuti na rin kamay niya dahil sa mahigpit na pagkakakuyom niya rito. Gusto niyang siya ang maunang magsalita subalit animo nalulon niya ang kaniyang dila. Kinakabahan siya sa kung ano ang sasabihin ni Axis. Pero kung ano man ang marinig niya rito ay hindi siya kokontra o magrereklamo.Nakaupo si Axis sa pang isahang sofa habang si Abigail ay sa mahabang sofa naman nakaupo. Nakayuko ang dalaga habang nilalaro ang mga daliri nito. At pinapanood niya ito na may lungkot sa mukha. Pinag-isipan talaga niya ng mabuti ito. Ang hayaan nang bumalik si Abigail. Kahit na ayaw niya ay kung ito ang gusto ng dalaga ay hindi niya ito puwedeng pigilan. Kahit labag sa loob niyang pakawalan ito ay kailangan niyang tanggapin dahil siya rin naman ang may kasalanan.Huminga siya ng malalim at matiim na tinitigan ito."I'm sorry for everythin