Chapter 11I'm on the verge of falling for him, which is downright terrifying. Is this even logical? Yes, I've known him for a long time, but it's only been five days since we've become closer. However, amidst the short amount of time I spent with him, I was able to sense how attentive he is to me. How tender he is with my Tita and Josue.How he went out of his way to do things for me. Ang paggising niya ng madaling-araw para sunduin ako. I know it's too soon to tell, but I could tell he genuinely cares about me. When he tucks my hair behind my ear, and massage my hands and feet, I can tell how much he cares for me.'Yong mga tingin niya sa akin na walang halong pagnanasa, 'yong pagpaparamdam sa akin na sapat ako kahit marami akong kapintasan. How he considers my comforts and likings, as well as the people around me.He compliments every aspect of me, including my flaws.My curly hair, which he knows I inherited from my Aeta mother. My olive skin, which he adores and which I inherit

Chapter 13Martes na nang magkuwento ako sa mga kaibigan ko. Hindi kasi nila ako tinitigilan hanggat hindi ako nagsasabi. "Maling mindset 'yan, Jen. Pinaghihinalaan mo gayong nagpaalam naman pala sa 'yo," untag ni Vina habang sumisimsim kami ng popsicle sa kalagitnaan ng gabi. Walang client kaya petiks muna kami rito sa locker room."Hindi ko pinaghihinalaan, nagtataka lang ako kung bakit kailangan niyang magsinungaling. Narinig mo naman, 'di ba? Naikuwento ni Madam Ngan na sasamahan niya si Faith sa Brunswick..." Humugot ako ng buntong-hininga. Naiinis din ako sa sarili ko dahil kung anu-ano na ang pumapasok sa utak ko which is hindi dapat. Maling pag-isipan ko siya ng masama dahil pakiramdam ko totoo naman ang intensiyon niya. Totoo lahat ng ipinakita niya sa akin. Kasi, sinong tangang tao ang gigising o magpupuyat para lang masundo ako sa madaling-araw? Sina Leon, Miles at Maximus nga hindi nagawa 'yon noong kami pa, e! Hindi naman required na dapat akong sunduin pero bakit niya

Chapter 15"Miss Jen, shall we?" The butler extended his right hand and guided us along. We started walking, but I paused to lift my head to check if Jacques was still in watching us from the top-to-ceiling window. When I saw that Miss Faith was already standing by his side, I suddenly felt my heart twitch. Nakahawak pa siya sa balikat ng binata at may sinasabi siya rito. The butler clarified my confusion by saying, "If you're wondering who they're talking to, Miss Faith is asking why are you here.""Why even do you know? You're strange." I continued focusing on those two."I can read lips from a distance."I cast him a sidelong glance because I couldn't believe what he had said, and he responded with a smile that had a hint of arrogance. "That stare has something in it," turo niya sa mukha ko. Nakakunot na kasi ako at hindi maipinta ang mukha ko. Sinimangutan ko siya kaya tumawa siya. "You're jealous..." I frowned while drawing my brows closer together. "I'm not. Why would I be j

Chapter 17"Iniisip mo pa rin iyong kanina?" tanong ni Jacques nang makasakay na kami sa kotse niya. Ako ang nasa tabi niya, si Josue naman ay nasa likuran, naglalaro sa ipad na iniregalo sa kanya ng binatang kasama namin. "Ang alin?" pagpapatay-malisya ko. Ngumiti siya at hinuli ang kamay kong nasa hita ko. He wrapped his fingers around mine while shifting into second gear. "'Yong kalmahan mo lang, baka mahulog ka na sa'kin," pang-aasar niya. Tumawa pa siya ng mahina at pinisil ng marahan ang kamay kong hawak niya. "Pinaalala mo pa talaga. Nakalimutan ko na nga." Sumimangot ako at umirap sa kanya kahit sa daan ang pokus ng tingin niya. "Totoo ang nararamdaman ko sa 'yo, Alyn. My emotions have recently burst in place. Parang gusto na nga kitang iuwi sa bahay at huwag nang pabalikin sa Tita mo."My heart began to pound out of my chest as my eyes widened in shock. Hindi ako nakasagot kaagad. "Nambibigla ka na naman," reklamo ko. He smiled amusingly while sticking his tongue into

Chapter 19Ang mga unang sinag ng bukang-liwayway ay hindi pa tumitingkad sa paligid noong gumising ako kinabukasan. Tinakpan ko ang aking mukha dahil nahuli ko si Jacques na matamang nakatingin sa akin. His left arm is splayed across my stomach, gently caressing it, causing me to shiver. "Good morning," his bedroom voice said, making me close my eyes. "I'd like to watch the sunrise with you, but I know you still want to sleep." Tumango ako dahil totoong inaantok pa talaga ako. "I need to visit my grandma Nangako kasi akong sasamahan ko siya ngayong almusal." Ipinagpatuloy niya ang banayad na paghawak sa tiyan ko dahilan para mas lalo akong panindigan ng balahibo. "Ayos lang. Matutulog din naman ako," kaswal na sabi ko pero deep inside, parang kinikiliti ang tiyan ko. Pinatakan niya ako ng halik sa sentido pagkatapos ay bumangon na. "Imbitado ako sa Christmas party ng Serene & Loud. Uuwi ka pa ba mamaya o doon ka na magbibihis?" Dumilat ako at tumingin sa kanya. "Uuwi pa ako.