“MOMMY let’s eat together breakfast is ready!”“Sure my daughter, susunod na si mommy.” Nakangiting sagot ni Luna sa kaniyang anak na nakasilip sa kanilang kwarto.Ngumiti lang ito sa kaniya at iniwan na siya. Papasok na siyang muli sa trabaho pero dahil hindi naman siya nagmamadali ay makakasabay pa niya ang anak sa hapagkainan. Isa pa ilang araw na rin siyang busy at di nakakasabay ang anak kaya magandang pagkakataon iyon.Pababa na sana siya ngunit biglang nag ring ang kaniyang telepono. Nakita niya na si Riri ang tumatawag kaya agad niya iyong sinagot.“Hello, Riri?”“Luna! Nakausap ko si Rocky! Trust me hindi ko sinabi sa kaniya ang totoo!”Napangiti si Luna sa kaniyang narinig at naglakad na palabas ng kwarto nila.“I know. Naniniwala ako sa sinabi ni Rocky so don’t worry about that. Sana lang talaga ay hindi niya sabihin sa kaibigan niya ang tungkol kay Celine.”“Hay salamat naman! Kinabahan ako sayo pero trust me hindi magsusumbong si Rocky!”Napangiti muli si Luna dahil doon

NAG-AAYOS na si Vince ng kaniyang gamit dahil uwian na nila. Nang tumayo siya para sabihan na si Sebastian ay nagulat siya ng mayroong bata na nakatayo sa kaniyang daan. “You scared me!” hawak sa dibdib na sabi niya kay Celine. Ngumiti ng malaki ang bata sa kaniya at ipinakita ang hawak nitong maliit na lalagyan. “I made some graham and I want this to give to your boss!” bibong sabi ni Celine na ikinatingin ni Vince sa maliit na lalagyan. Nakalagay pa iyon ng maayos sa isang maliit na color pink bag. Si Celine naman ay nakasuot ng isang jumper na pedal. Maayos ‘din na nakaipit ang buhok nito in a pony tail na lalong nagpalabas ng ganda nito. ‘Kamukang-kamuka niya talaga si Ms.Luna’ nasabi ni Vince sa kaniyang isipan lalo na at kanina lang ay ganoon ‘din ang ayos ng buhok ng babae. “Okay, pakisabi na ‘rin sa kaniya na uwian na.” “Okay mister, thank you!” *** NAPATINGIN si Luna sa pinto ng kaniyang office ng mayroong kumatok doon. Nagpaalam na si Caroline sa kaniyang uuwi ito k

“DID you already inform Ms.Luna about our meeting?” tanong ni Sebastian kay Vince ng hindi tumingin dito dahil mayroon siyang pinipirmahan.“Yes, nasabihan ko na si Caroline about that and they said yes.”“Good. Now take this,” sabi niya at sakto katatapos lang nitong pirmahan ang pinapapirmahan ni Vince.“Sabihin mo sa HR department, i-revise ang weekly report nila. Kung ganiyan ang performance na ipapakita nila maghanap na sila ng bagong trabaho.” Seryoso nitong sabi na ikinalunok ni Vince.“Noted, Ian.”Pagkasara ni Vince ng pintuan ay napailing siya. Bad trip nanaman ang kaniyang kaibigan sa hindi malamang dahilan. Kani-kanina lang ay maayos ang mood nito tapos ngayon ay hindi.Ipinilig nalang niya ang kaniyang ulo at bumalik na sa trabaho.Samantalang si Sebastian naman ay nakakuyom ang kamao habang nakaupo sa kaniyang swivel chair. Hindi niya maintindan kung bakit nga ba siya nagagalit ngayon ng dahil lang sa kaniyang nakita larawan.Nagsisimula na kasing kumalat ngayon sa socia

“MS.LUNA this is Mr.Hans, the owner and CEO of Hans group of company. Mr.Hans, this is Ms.Luna Fernandez,” pakilala ni Sebastian sa kasama nila ngayong lalaki na may katandaan na.Magaan at masayang atmosphere naman ang salubong nila kay Luna ngunti dahil sa mga nalaman niya kani-kanina lang ay hindi magawang ngumiti ng buo ni Luna. Mabuti nalang at experto siya sa mga pagpapanggap at pagtatago ng totoong nararamdaman kaya hindi siya mahahalata ng mga ito.Matapos magkakilanlan ay naupo na ang mga ito at hinayaan na muna ni Sebastian na mag-usap ang dalawa at siya at inilabas ang paperbag na bigay ni Celine kanina.Kanina pa siya natatakam sa amoy ng pagkaing dala ng bata at isa pa, ito mismo ang nagluto niyon kaya na-iintriga siya. Nag excuse muna siya sa dalawang kasama na pinayagan naman ng mga ito ngunit si Luna ay napatitig sa paperbag.Iyon yung hawak ni Sebastian kanina nung makita niya ang mga ito sa hallway ngunit ang mas nakapukaw ng atensyon niya ay may ganoon silang paperb

PAPUNTA na si Luna sa seminar na kaniyang dadaluhan sa mall ngunit sa gitna ng kaniyang paglalad ay napatigil siya ng may mapansin sa kabilang parte ng mall.Tanaw na tanaw niya mula sa kaniyang kinalalagyan si Sebastian kasama ang kaniyang anak. Tila huminto ang takbo ng mundo niya dahil sa nakita. Hindi niya akalain na ganoon kadalas at ka-lapit ang dalawa based sa pag-uusap ng mga ito.Tama nga siya, tunay na masaya ang kaniyang anak sa tuwing kasama ang ama. Iyon ang dahilan kung bakit hindi niya nagawang kumprontahin ang anak tungkol sa paglabas-labas nito.Ipinilig niya ang kaniyang ulo at seryosong naglakad papasalubong sa mga ito. Alam niyang iyon na ang oras para magka-usap usap sila.“A-ah yes, a-ate Luna.”Tila mayroong tumusok na karayom sa puso ni Luna ng marinig ang pagtawag ng anak sa kaniya bilang ate. Ngunit hindi nalang niya iyon pinansin at ngumiti kay Sebastian.“Sorry for the inconvenienc, Mr.Anderson. Ako na ang bahala sa kapatid ko, we are already late.”Lumingo