Sa lobby ay namataan nila Rose at Lance is Alexander. Mag-isa na ang lalaki na naglalakad palapit sa kanila. Wala nang anino ni Avira. Kung paano naidispatsa ni Alexander ang babaing iyon ay ayaw niyang pagka-abalahang isipin. Nagbabago kasi ang timpla ng mood niya sa tuwing naaalala ang eksenang ginawa nito kanina. Kinausap ng asawa si Lance, bago sinenyasan siyang maghintay dahil tuloy-tuloy na sana siya palabas ng hall. Andap siyang tumigil sa isang tabi. Pagkatapos makipag-usap ng ilang minuto ni Alexander sa kaibigan ay nilapitan na siya nito agad. Hindi naman niya malaman kung paanong approach ang gagawin niya sa lalaki. Matipid siyang ngumiti rito nang bigla ay... His right hand clutches her waist which surprisingly excites her. Mahigpit na tila ayaw siyang pakawalan. Hindi niya inasahan na gagawin iyon ni Alexander. Bigla tuloy siyang nailang sa pagkakadikit ng kanilang mga katawan. Hanggang sa makarating sila ng parking lot ay nanatiling nakayakap ang mga kamay ng l

“Malaki ang utang na loob ko kay Dimi. Katulad mo ay biktima rin ako nila Horan," simulang kuwento ni Lita. "Maaaring may kinalagyan na ako kung hindi dahil sa tulong niya. Inarbor niya ako sa mga ulupong na iyon," dagdag pa nito. Gumawa ng malalim na paghinga si, Lita. Sumilip ang kislap ng galit sa mga mata nito. Pagkuwa'y nagpatuloy ito sa pagsisiwalat ng nararamdaman. Nakaramdam sya rito ng awa. Diyata't maging ito pala ay nakaranas ng karahasan at kahayupan sa mga berdugong iyon. "Nahulog rin ang loob ko sa kanya," pag-amin ni Lita sa nararamdan para kay Dmitri. "Sino ba naman ang hindi mararahuyo sa macho- guwapitong iyon," dagdag pa ng dalaga. Higit sa lahat mukhang magaling pa sa kama." Nagpakawala ng pagak na tawa ang babae. Si Rose naman ay tuluyang namula sa tinuran ni Lita. Ngunit nagpatuloy siya sa pakikinig rito. Inaasahan na niya ang bagay na iyon. Ngunit nagulat pa rin sya sa tahasang pag-amin nito sa kanya. "Subalit para sa isang nakababatang kapatid lama

“Hello, wife." Nakangiting bati ni Alexander. "Hindi ka ba marunong kumatok man lang?" Angil niya agad sa lalaki. Pinamulahan sya ng mukha. Humigpit ang hawak niya sa buhol ng tuwalyang gamit. Na para bang naroon lahat ng lakas niya. Subalit ay hindi niya magawang humakbang. Tila sya napako sa kinatatayuan. "Why should I? We both know that it's my room," naka-ngising sagot ni Alexander. Naumid siya nang maalala na silid nga pala ito ng lalaki. "Kahit na..." Pagtatakip niya sa pagkapahiya. Bakit ba kasi napadpad siya sa kuwarto nito? Pinagsisihan niya tuloy kung bakit napainom-inom pa sya. Napansin niya ang dalawang pamilyar na maleta na nasa paanan ng kama. Umangat ang mga kilay niya. "T...those are my belongings." Aniyang gustong mag reklamo. "You're moving in here." kaswal na tugon ng lalaki. Sa nanlalaking mata ay mabilis na lumipad ang tingin niya rito. "A-anong sinabi mo?" Aniya na pinukol ito ng nagtatakang sulyap. Sumandal sa dingding si Alexander at nam

Rose didn't know how to react. Para siyang dinagukan sa dibdib. Mabilis siyang nagbawi ng tingin. Kumuhang muli ng champagne sa dumaang waiter, diretso sa bibig at halos sairin ang laman niyon. Gustong mag-init ng mga mata niya. But no, hindi niya kailangang magpakita ng kahinaan. She smiled at Lance na tahimik lang din sa kinauupuan. Pansin niya ang pagkunot-noo nito. She fumed. But didn't say a word. Lance stood up. Binulungan ang waiter na napadaan. Maya-maya'y naglakad ang lalaki sa gitna ng bulwagan. Nagtatakang sinundan niya ito ng tingin. Tumayo ang abogado sa gitna mismo at malakas na pumalakpak. Nakuha nito ang atensyon ng mga bisitang naroon. Napapantastikuhan ang iba. May nag-angat ng kilay at mayroong tila naaliw. The music for a dance started up. Kung hindi siya nagkakamali ay awitin iyon ni David Bowie na may pamagat na Golden Years. Lance bowed his head and then presented his hand to her. Oh my God! Her eyes rounded.

Walang abi-abiso ay pinasok ni Claire ang conference room sa kabila ng nasa kalagitnaan na ito ng pagpupulong. Natuon ang buong pansin ng mga taong nasa loob sa namumutlang babae. Tumingin ito ng diretso kay Alexander habang nangangatal. Si Alexander naman ay kumunot ang noo sa pagtataka sa anyong nakikita sa sekretarya. "S. Sir may nagaganap na hostage taking sa St. Joseph Learning Center sa ngayon," umpisa nito. "Hawak ng isang grupo ang buong iskwelahan, estudyante at mga guro, kasama na ho s...si Alex.” tarantang imporma ni Claire. Pagsinghap ang namutawi sa loob. Si Lance ay mabilis na inabot ang remote control at binuksan ang TV. Eksakto namang naka-ere na ang nangyayaring kaguluhan sa naturang iskwelahan. Alexander's face went red. His lips go thin and tight looking. Walang imik itong tumayo. He headed outside the conference room, kasunod si Lance. May pagmamadali sa kilos ng dalawa. Rose was sobbing in desperation. Hilam na siya sa luha.