"Si Apollo nasa emergency room."Para akong napako sa kinatayuan ko pagkarinig sa sinabi ni Kuya Derick. Pagtingin ko kay Ford ay naguguluhang ang mga mata nitong palipat lipat ang tingin sa akin, kay Caius at sa dalawang batang buhat ni Kuya Gaden at Kuya Nate. Ang ibang kapatid niya ay nagulat din. "Mommy!?Mom!" The two kids are crying. Sinalubong ko silang dalawa pero di na sila binigay ng mga Kuya sa akin. "Puntahan mo nalang muna si Apollo."Sabi ni Kuya Gaden. Si Caius naman ay agad na nilapitan ang mga kapatid. Sya na ang nagpatahan sa dalawa. "Hey stop crying, Kuya' s here." "Bakit anong nangyari kay Apollo Kuya?" Tanong ko. Ang kaba ko ay di ko na mawari. "Nakagat si Apollo ng bubuyog.""Oh God." Natataranta na ako. "Nasa labas silang tatlo naghihintay na bumalik kayo, kasama si Nana Selma nang bigla na lang umiyak si Soleil. Namumunga kasi ngayon ang mga mangga kaya madaming bubuyog. Hindi ko alam na pati si Apollo ay allergic din pala. Mabuti na lang at narinig namin

Kuya Mackoy didn't show up after that day. Tumawag lang ito sa akin para ipaalam na saglit siyang mawawala dahil may aasikasuhin sya. Hindi na ako nagtanong dahil ganun naman talaga si Kuya, nawawala tapos bigla na lang magpapakita. Wala din akong balita sa kung anong nangyari kay Doc Ralph at kay Aurora. Basta ang sabi lang sa akin ni Kuya Gustavo siya na at ang mga kaibigan ni Kuya Mackoy ang bahala sa lahat. Hindi na umalis ang mga bata sa tabi ng daddy nila. Si Apollo bagamat hindi masyadong nagsasalita ay hindi na rin nagsusungit. Nung magising si Ford nag-usap na sila na silang dalawa lang. Nung tinanong ko si Apollo kung ano ang napag-usapan nila ng Daddy niya ayaw niya naman sabihin sa akin. Alam na rin ng mga magulang niya ang tungkol sa mga bata. Nakilala na rin nila ako pero hanggang doon na lang muna. Busy ang lahat ngayon sa paghahanda para sa operasyon ni Kuya Gaston sa mata. Hindi pa nakakalakad si Ford. May nurse na nag-aasikaso sa kanya pero sinusungitan nya ito. K

"Mommy are you tired po?" Apollo asked while helping return the files I'm reading in the shelves. May binabasa akong dokomento tungkol sa mga naiwang ari-arian ng mga magulang ko sa akin. Another tiring day but at the same time fulfilling. Making myself busy is my way of recovering and healing. It's been a while since we left. Parang kelan lang nung umalis kami ng mga bata. Pero ang bilis lumipas ng mga araw. Mag-iisang taon na kami dito sa bahay ng mga magulang ko. "I'm okay, Apollo. Thanks for asking, son." I answered smiling. Inabot ko ang pisngi ng anak ko at dinukwang para masuyong halikan. "Why are you here in my room? You need anything?"He shook his head. "Nothing Mom. I am just checking on you."I know a lot of you will not understand my decision but it's okay. Some may call me selfish and it's also okay. I lived my whole life thinking what other people will say about me and I'm so done with that. It's not wrong to chose yourself and heal. When we left the hacienda, I star

"Sunshine meet Pocholo. He is an Arabian black horse, my big buddy."The horse neighed as if he understands that Ford is introducing him to me. He is a very handsome black horse. He has a finely chiseled head, dished face, long arching neck and high tail carriage."Poch, this is my Sunshine, the one I'm telling you before, my baby." Ngumiti siya sa akin at nilahad ang kamay para lumapit sa kanya. "Come here Baby. Don't be scared, Pocholo is a nice boy."Tumingin naman sa akin ang kabayo at kahit hindi ito nagsasalita parang sinasabi nito sa aking wag akong matakot sa kanya.Humakbang ako palapit sa kanila at marahang hinaplos ang ulo ng kabayo. "Hi Pocholo! Nice to meet you." I greeted the horse smiling and as if he understands what I said because he moved his head a little. "Woah, that's nice. I like Pocholo, Daddy."Ford smiled and held my hand. "I told you, you will like my big buddy. C'mon let me and Pocholo tour you around the hacienda."With that maingat niya akong pinasakay sa

Finally another story has come to an end. We're in the last chapter of the fourth installment of Sandoval Series, Avangers! Maraming salamat sa pagsama niyo sa akin, sa iyakan, tampuhan kiligan, bakbakan at hanapan!Sana may natutunan kayong aral sa kwentong pag-ibig nina Cairo Ford at Ville Margarette. Hanggang sa susunod na kwento ng isa sa mga blue eyed maligno. Daghang Salamat sa inyong tanan!'Til my next story. Amping ta!________________________________"Hold on Baby." Sinunod ko ang sinabi niya, hindi ako gumalaw at niyakap ko ang kamay sa balikat niya. Nasa ibabaw pa rin kami ng kabayo. I'm still straddling him. My both legs are wrapped on his hips while my hands are hugging his nape. His one hand is hugging me preventing me from falling. I'm slowly moving on top of him, grinding, rubbing my wetness making him wet of my juice.Tuluyan na akong nagupok ng apoy ng kamunduhan. Iniliayad ko ang aking katawan at patuloy na gumagalaw na tila sumasayaw sa ibabaw niya. Saksi an