I'm on my way to the department store. Kanina pa ako nag-out sa work ko and now it's nearing 5 PM. Saturday naman ngayon kaya hanggang 4 lang ang work ko. Good thing wala akong pasok ng weekends.
It's already three week since the proposal incident. We don't have our official break-up kaya tinext ko na siya, saying that I'm breaking up with him. Of course, wala naman siyang magagawa dahil siya 'yung nagloko.
Alam na nila mommy na nakipagbreak ako kay Ryan, his name was Ryan by the way. Halos buong tatlong linggo na rin na 'yon ay napuyat ako dahil sa pag-iyak ko. I convinced my self to move on dahil kailangan kong magpahinga para sa trabaho at pag-aaral ko. Hindi ako pwedeng bumagsak dahil graduating ako, although hanggang ngayon ay umiiyak pa rin ako ng konti gabi-gabi and nagstress eating din.
Nakakapagod. Nakakapagod masaktan pero masaya ang ma-inlove. Ang hirap kapag iiyak sa gabi at magkakaroon ng mental breakdown.
For now, I don't want to be in a relationship again. I'm afraid that I'll stop believing in love.
About Cupid, I didn't saw him again. Hindi pa ako nakakapagpasalamat dahil sa ginawa niya.
Naghanap ako ng mga stock para sa condo ko like fruits and meats. I'm not into veggies that much kaya kaunti lang ang binili ko.
Having my wallet with me, dumiretso na ako sa counter. Hinanda ko na rin ang pera na pambayad, then someone caught my attention. Nasa unahan ko siya.
May sunog ang kalahati ng mukha niya pero nakikita ko pa rin ang kagandahan niya. Pinagtitinginan siya ng mga tao, dahil siguro sa sunog niya sa mukha. Tss, judgemental people.
"Ma'am kulang po kayo ng five pesos." Narinig kong sabi ng babae sa counter.
Agad namang naghanap ng limang piso ang babae sa wallet niya at binalik ang tingin sa babae. I think wala na siyang extrang five pesos para sa kulang niya.
"Here." inabot ko ang limang piso na kinuha ko mula sa coin purse ko.
Napalingon ang babae sa harapan ko. I smiled at her. I don't care if I looked 'feeling close' but I badly wanted to help. Iilan nalang ang mga nakikita kong tumutulong sa ibang tao, babawas pa ba ako.
"Thank you," She said.
Pagkatapos kong bumili ay nakita ko ulit ang babae na tinulungan ko. Inaayos niya ang mga pinamili niya sa compartment ng sasakyan niya.
I walked past on her when she called me. Sinara niya ang compartment.
"Miss, I want to thank you, for being kind, kanina."
"No problem po." I smiled at her. Tiningnan niya ako, doon ko lang din napansin na medyo may edad na siya. I think she's on her fourties but she was still beautiful.
"Corazon, my name is Corazon." Inilahad niya ang kamay niya sa akin.
"Venice po," I answered. I didn't like people knowing my first name, which is Psyche since I'm getting uncomfortable.
"Salamat, Venice. You're so kind."
Nahiya naman ako kaya yumuko ako ng kaunti. "Salamat po." Hindi ko napansin na lumihis ang suot kong bag na nasa balikat ko, dahilan para maglaglagan ang gamit ko.
Agad ko namang kinuha ang mga iyon at nakita kong tinulungan niya ako. I saw her holding my ID before she gaved it to me.
"Your surname is Azarcon. Are you perhaps related to Leonard Azarcon?"
Napaangat ako ng tingin sa kanya. How did she know my dad?
"He's my dad. Did you know him po?" I asked politely. She smiled a little. "Yes, he's an old friend. Kaya pala familiar ka. You looked like him."
Napangiti ako sa sinabi niya. Maraming nagsasabi na mas kamukha ko si dad kaysa kay mom.
"I'll take that as a compliment."
She cleared hee throat. "I should get going. Baka hinahanap na ako ng anak ko. Thank you, again, Venice."
I watched her walking back to her car before going inside. I waved my hand as a sign of good bye.
Hays, what a night. Ang galing lang dahil kaibigan pala ng daddy ko 'yung babaeng tinulungan ko kanina.
I was currently on the elevator when my phone rang. It was Ryan. Seeing his name bringing back the memories and the pain I felt.
Yes, he did something wrong, he cheated on me. But I did something terrible too, I trusted him.
Sunod-sunod rin ang pag beep ng cellphone ko kaya tiningnan ko ito, it was filled by his text.
From: Ryan
Babe, I'm sorry
From: Ryan
Come on babe, let's talk about this.
From: Ryan
I still love you.
Sumakit ang puso ko dahil sa nabasa ko. Where did he get the guts to say I love you to me? Baka bulok din 'yan gaya ng mga pangako niya.
From: Ryan
I know you still love me. Answer my calls please.
At marami pang iba. I almost laugh at the last. Really? Ang kapal ng mukha niya. Yes, maybe I still do love him pero lilipas din 'yon. I want to move on, ayokong makulong sa pagmamahal sa lalaking gago.
The elevator dings and it's my call to get out.
Nilabas ko ang card ko para mabuksan ang pinto, sumalubong sa akin ang nakakabinging katahimikan.
I'm living on my own since first year collage, nakiusap ako kila mommy na bumukod although they're the one who bought this condo unit pero ako ang nagbabayad ng mga bills that's why I'm a working student.
In my four years of living here, apat na beses lang akong binisita ni dad, and that's just on my birthdays. Sana makapunta ulit siya before my birthday.
Umupo ako sa couch pagkatapos ilapag ang bag na dala ko, I take out my phone and called my mom.
After three rings, she picked up. "Hi, mom," mahinang bati ko sa kanya.
"Hey baby, how are you?" My mother still calls me baby even though I'm nearing 23. Ako kasi ang pinaka-bata sa aming magkakapatid.
"I'm fine mom, how are you? And dad?" I asked.
She hummed, "we're good, are you taking care of yourself?"
I rested my foot on the center table even though I still have my shoes on. "Yes, mom..." I paused. "C-Can I perhaps talk to dad?" nag-aalangan pa ako.
"Sorry baby, he's busy. You can call your sisters instead, I'm gonna hang up now."
Napatango nalang ako kahit hindi naman niya nakikita. I sighed as I heared her ended the call.
---
"What's the commotion all about?" Tanong ko kay Aria paglapit ko sa pwesto niya.
She looked at me. "Naalala mo nung nakaraan? 'Yung may biglang orientation because one of girl student here was kidnapped? Ngayon nagpadala ng militaries si Mayor to protect the whole school, and the tea here? Pogi sila."
Natawa ako sa last statement ni Aria, kaya pala nagkakagulo na naman ang mga ibang estudyanteng babae.
"Really? Nakita mo na?"
Umiling siya. "Nope, sabi lang sa'kin ni Lei, alam mo naman 'yon, mahilig sa gwapo. Also, sabi sa rumors, kasama daw ng isa sa sundalo 'yung mga pinsan niya as volunteer. Feel ko pogi rin sila." Then she giggled. Ang harot-harot ng kaibigan ko bakit po ganon.
We're having a nice chit chat about Persephone, the Mayor's daughter. Nalaman namin 'yung pangalan dahil sa mga rumors. Hindi ko alam kung totoong nakidnap or fake news lang. They said, she's been kidnapped since her mother was running in the next election kaya siguro nagawa 'yun.
"Maganda daw, just innocent since Mayor doesn't let her outside their mansion. You know, homeschooled pa." Dagdag na Aria.
I was about to answer when someone called my name.
"Venice, let's talk," ani ng boses galing sa likod ko.
Parehas kaming natigilan ni Aria dahil sa narinig. I know that voice, it's familiar.
"What are you doing here, asshole?" I heard Aria asked him. I looked at him directly in his eyes, walang pinapakitang emosyon. Galit din 'yan kay Ryan. Sino bang hindi magagalit kung ganon ang ginawa niya 'di ba.
"What? I'm done with you." Sabay walk out.
Nasira lang ang mood ko dahil kay Ryan, I forgot that he's my school mate. In that one week, I've never seen him, and I think that's good. Unti-unti na akong nasasanay na hindi siya nakikita.
Nag walk out ako sa kanya. I know Aria will understand that. Mabilis ang lakad ko dahilalam kong sinusundan niya ko, I looked back and I'm not wrong.
Dumaan ako sa pagitang ng mga sasakyan na nakaparada, ayokong masundan niya ako dahil ayaw ko na siyang makausap.
My phone suddenly rang. His name was written on the caller's ID kaya hindi ko sinagot. Ganon na ba siya kabagal maglakad at hindi niya ako masundan?
I was busy looking at my phone, hindi ko napansin ang sasakyan na nasa harapan ko. It literally rubbed rhr oxygen from my lungs and I thought I was gonna die that very moment, until I found myself in someone else's arms.
His hand was on my waist while the other was on my hand. He was grabbing my left arm very tight. Nakapikit ako ng mariin. Akala ko huling araw ko na ito.
I opened my eyes and looked up to him. His black eyes met mine and from that very moment, I know I was in dazed just by looking at his eyes.
"C-Cupid."
"C-Cupid," I stuttered as I called him.Mabilis akong humiwalay sa kanya ng mapagtanto ang posisyon namin. I can't get close to him anymore because it's getting akward, and.. and I can't stare in his eyes because I'm afraid I will drowned and cannot be saved.Bago pa siya makapagsalita ay narinig ko ang boses ni Lei."Pscyhe!" She called me.Halos mapa face palm ako dahil sa pagtawag niya sa first name ko. I really hate when people call me using my first name.She was running towards me, hindi pinansin ang nakatayong si Cupid sa tabi ko."Psyche! Did you know? My crush is here! Oh my god, I think, I'm gonna die." She said, over reacting.Natawa naman ako at napalingon kay Cupid na may maliit na ngiti. He's more handsome when he smile."Psyche! Are you listening to me?" Tanong niya sabay wagayway ng kamay sa harap ko."Yes, Aphrodite
"Can you please buckle your seatbelt?" Napalingon ako sa nagsalitang si Cupid.Ang kanyang kamay ay nakahawak sa steering wheel habang ang mata niya ay palipat-lipat ng tingin sa akin at sa daan.Tiningnan ko ang seatbelt na katabi ko. Yeah, I always forgot to buckle my seatbelt."Sorry." 'Yun nalang ang nasagot ko sa kanya. Nahihiya pa rin ako sa kanya although sabi niya sa akin na wag na. He said it's fine with him pero hindi ko pa rin maiwasang hindi mahiya.Nag ooverthink din ako, what if may gawin siyang masama, it's not that I'm saying that he's a bad person ha. I'm just stating a fact, I'm a girl and he's a guy. Pero hindi ko siya masisisi, I'm the one who asked him to let me stay so basically ako ang may utang.I looked at him while his eyes are glued on the road. Nakasuot nalang siya ngayon ng puting long sleeves since basa na ang coat niya. It was folded up to his arm and his biceps are sh
Kinabukasan ay nagising ako dahil sa tunog ng cellphone ko. It looks like someone's calling me kaya inaantok ko iyong sinagot without looking on the caller's ID."Hello?" Inaantok kong saad."Girl! Where are you? May tatapusin pa tayong requirements 'di ba?" Inilayo ko ang cellphone sa tainga ko dahil sa lakas ng pagsigaw ni Aria."What? Anong oras na ba?" I replied at her. Inaantok pa talaga ako kaya pumikit muna ako habang nakikinig sa sinasabi niya."Girl, pumunta ako sa unit mo kanina, you're not there and kailangan na natin itong matapos kasi may lakad ako tomorrow," she said seriously.Napadilat ako bigla dahil sa sinabi niya at doon ko lang narealize na wala ako sa condo ko. The fuck? Nakalimutan kong nakitulog pala ako sa condo ng iba."Y-Yeah, uhh bumili ako ng breakfast, oo bumili ako. Text me where are you, susunod ako."Hindi ko na pinakinggan ang sasabi
"Psyche, this is my brother, Cupid."Oh my gosh, you got to be kidding me."Y-Your brother?" Nauutal kong tanong."Yes, you know him?" Kunot noong tanong ni Dio.Nag-iwas ako ng tingin bago sumagot. "Nope, I don't know him. Ngayon lang kami nagmeet."Napayakap ako sa sarili ko. Shit, I forgot na suot ko pala ang kanyang damit what the fuck.Look how small the world is."Psyche, can you leave us for a moment please? Mag-uusap muna kami." Napalingon ako kay Aria. She's seriously looking at me."Y-Yeah, sure. Sa cafeteria muna ako." Dinaanan ko si Dio hanggang sa makarating ako sa may pinto kung saan nakatayo si Cupid."E-Excuse me." Hindi ko mapigilang hindi mautal dahil naaamoy ko ang pabango niya. His addictive scent lingers in my nose.Binigyan niya naman ako ng daan ba
"Uhm, dito nalang, thank you."I un-buckled my seatbelt and face him. Nasa tapat na kami ng condo building na tinitirhan ko. After that incident, we decided to go home, hinatid niya ako hanggang dito sa condo. Tumanggi pa ako nung una dahil nakakahiya pero hindi siya nagpatalo."Do you want me to accompany you hanggang sa unit mo?" He asked me, tinanggal niya rin ang pagkakabuckle ng seat belt niya, bali nakaharap kami sa isa't isa."Hindi na, nakakahiya naman," tanggi ko at tumingin sa kanya. Parehas kaming nakatitig sa isa't isa, nakakabinging katahimikan ang bumalot sa amin.I was staring at his black eyes, tila may hipnotismo na bumabalot sa mga mata niya na hinahalina akong tumitig at malunod sa tingin na binibigay niya.Kung hindi pa nag ring ang hawak kong cellphone ay hindi pa ako mag-iiwas ng tingin sa kanya."I-I should get going, salamat." Lalabas na sana ako ng kot
Nagising ako sa lamig kaya ibinalot ko ang sarili ko ng kumot ay kinuha ang remote ng aircon para patayin. I looked at my phone and it says it's just 6 AM.Pumikit muna ako sandali dahil inaantok pa ako pero kailangan kong mag-asikaso ng 6:30 para pumasok.Umayos ako ng upo sa kama at binuksan ang Instagram sa cellphone ko. I was scrolling and looking at my home page when a request message popped.Agad kong tiningnan kung sino iyon at nagulat ako kung sino. Saang lupalop niya nahanap ang instagram account ko?mntvrd.cupid:Ang aga mo magising.Biglang nawala ang antok ko at napasuklay sa buhok. Cupid as in Cupid-cupid?Hindi ko namalayan na may namuong ngiti sa labi ko. Mabilis akong sumeryoso at tumikhim.Paano niya nakita ang IG ko?Nagdadalawang-isip pa ako kung i-seseen ko ba o huwag na.I was still think
"Hoy ang daya mo! Bakit si Ariadne lang 'yung kinuwentuhan mo?" Reklamo ni Lei na katapat kong kumakain."Well, aren't you busy with that military major?" Sagot ko sa kanya sabay nag roll eyes.Nag pout lang siya sa akin bago binuksan ang chocolate drink na dala niya. Look at this girl and her obsession in chocolates."Hmp, still ang daya mo pa rin, kung hindi pa sinabi sa'kin ni Aria na may chika ka, hindi ko malalaman. You're taksil!" Pagtatampo niya.Natawa naman ako sa inakto niya. Well, sanay kaming nagsasabihan ng chika namin sa life."Hindi naman kasi importante," sagot ko sabay subo ng strawberry na hawak ko."Anong hindi importante? Girl love life mo 'yun!" Singit ni Aria. Akala ko busy siya sa cellphone niya tapos biglang sisingit sa usapan.Dinuro naman ni Lei si Aria. "Hoy isa ka pa, ikaw nga 'di mo sinabi sa'kin na may asawa ka na." She rolled her e
Song used: I'll never go by Erik Santos. Credits to the real owner.It's already eleven o'clock when we finished watching the last movie. We're both laughing since it's a comedy movie. I mean, I'm laughing while he's just chuckling and smiling a little.I mentally rolled my eyes, kahit kasi nakakatawa ang scene ay ngingiti-ngiti lang siya. Akala mo walang emosyon.Nagliligpit na kami ng kalat sa buong sala. Tinatapon niya ang mga pinagkainan naming chips at soda habang ako naman ay nagwawalis ng palagid."It's already late, uuwi ka pa ba?" I asked then realized something. I sounded like I want him to stay.Well, gusto ko nga. Just a little.Napailing ako sa naisip ko. Nako naman Psyche, umiiral na naman ang kaharutan hormone mo."Yeah, I need to go home kasi maaga ako aalis bukas." He then combed his hair with his fingers. I felt a little bit