CHAPTER 26

Inayos ko ang buhok ko bago ko dahan-dahan na pinihit ang doorknob. Nako, pati pinto nakakahiya ng hawakan dahil sa linis!

Napaawang ang bibig ko nang makita ko ang buong bahay. Nasa taas ako tapos kitang-kita ko lahat hanggang sa sala. Color white ang theme ng house.

Ang ganda-ganda!

Napansin ko na bumukas ang isang pinto sa tabi nitong kwarto. Bago siyang ligo at nakasuot siya ng white t-shirt at blue shorts.

Napatigil siya nang makita niya ako. Napakunot ang noo ko nang mapansin kong pamilyar siya.

“You're awake!” maligaya nitong sabi at tumakbo papalapit sa pwesto ko. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang bigla niya akong yakapin ng mahigpit. “Nasa baba si Daddy. Kanina ka pa niya hinihintay na magising. Hindi nga siya pumunta sa hospital para lang makita ka niya,” dugtong niya at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. “Ang ganda-ganda ng kapatid ko. Para kang living barbie,” aniya pa at hinaplos-haplos ang mukha ko.

Habang ako? Tulala. Tulala sa mga pinagsasasabi niya. Kapatid? Dad