CHAPTER 43

“Sigurado ka na ba riyan sa desisyon mo na pupunta ka sa SHC? Ayaw mo munang sumalangi sa iyong ama?” Dad asked, raising his left eyebrow. He is in my room now, he is resting his body. Madalas ay dighay siya nang dighay. Katatapos lang naming kumain.

“Nandoon na ako,” makahulugang sagot ko at ngumisi. He tsked and made his hands as his pillows while staring at the ceiling that has a lot of glow in the dark things.

“He is still your father. He raised you, he fed you, so don't forget about him,” paalala niya habang prenteng nakahiga sa kama ko.

I know about that. Malaki ang utang na loob ko sa parents ko. Hindi ko naman din kakalimutan lahat ng ginawa nila para sa akin, pero kung papipiliin ako, pipiliin kong manatili sa puder ni Dad, to my real father who’s really loving me.

“Alam mo ba na kaya naging sila ng mom mo at dad mo dahil mabilis mauto ang mom mo?” kwento niya sa matagal na pananahimik sa paligid. Nanatili akong nakatitig sa laptop ko dahil gusto kong mabalitaan kung ano ang