Dear Readers, Sana'y mag-enjoy kayo sa pagbabasa.
"She loves me,... she loves me not," ang mahinang usal ng binata habang isa-isang itinuturo ng kaniyang hintuturo ang mga talulot ng tanim na rosas ng kaniyang ina. Ayaw niyang pigtalin ang mga talulot kaya itinuturo na lang niya ito. Nakakatatlong rosas na siya na laging "she loves me" ang huli niyang nasasambit. "She loves you, Kuya!" ang biglang bungad sa kaniya ni Errol. Pabatok naman itong sinaway ng ina niyang si Flor. Nagulat man sa ginawa ni Errol ay ngumiti na lang si Andrei. Pinilit niyang itago ang tila paglundag ng puso niya dahil sa sinabi ni Errol. "Pumasok ka na nga doon," utos ni Flor sa anak. Kakamot-kamot naman sa ulong tumalima naman ito. Ngumiti si Flor sa binata. Tinabihan niya ito. "May gumugulo ba sa isipan mo?" Kanina pa kasi niya napansin na tahimik na nakaupo rito ang binata. "Para kasing malalim ang iniisip mo mula pa kanina." Saglit namang nag-isip si Andrei. Tinitimbang ang sasabihin niya sa katulong nila na itinuring na niyang parang kamag-anak. Nasa
SINIKAP ni Andrei na makabawi sa grupo. Itinodo niya ang pakikipaglaro sa mga ito habang nagtatampisaw sila sa tubig. Ilang oras lang ang ilalagi niya rito kaya ibinuhos na niya ang kaniyang lakas kahit na pagod pa siya. Mahaba kasi ang ibinyahe niya. Habang nakikipagkulitan siya sa mga kaibigan ay pinili niyang dumikit sa mga lalaki kesa sa mga babae. Tuwing tinatawag naman siya ni Angelie ay nagpapasama siya kay Alvin, gayon din ang ginagawa niya tuwing tinatawag siya ni Norma. "Hanep, parang kayo na ang mag bestfriend ngayon ni Alvin, ah. Baka naman magselos na sa kaniya si besh mo," ang panunukso ni Mon sa kanya. Tinawanan niya lang ito. Sanay na siya sa pagiging observant at mapang-asar ni Mon. Sila pa ring dalawa ni Angelie ang magkatabi sa bus sa uwian. Expected na ito ng lahat. Palagay niya'y magtataka ang lahat kung hindi siya tatabi kay Angelie. Sa kabila namang linya ng upuan ay nandoon sina Melrose at Nannette. Pare-pareho silang pagod, kaya hindi na siya nagtaka na hi
PABILING-BILING sa kaniyang higaan si Angelie. Ayaw siyang patulugin ng nangyari kanina. Hindi niya inasahan na dumating sa kanilang magkaibigan ang ganoong pangyayari. Ayaw makatkat sa isipan niya ang pangalawang beses na pagdampi ng labi ni Andrei sa labi niya. Hindi na iyon one second. Hindi na iyon matatawag na aksidenteng pagdampi. Ayaw siyang patulugin ng katotohanang may kakaiba siyang naramdaman nang sandaling iyon. It made her give way to his kiss, to answer it with a kiss. Paulit-ulit siyang kinukulit ng pangyayaring iyon. It was her first real kiss! Tinugon niya ang labi ni Andrei. "Gosh!" Tila naninigas siya na hindi pa rin makapaniwala na nangyari ang halikan nila ng kaibigan niya. "Gosh, Andrei!" Ipinilig niya ang kaniyang ulo, kapagkuwa'y napatda siya. Napuno ng pag-aalala ang isipan ni Angelie. Sariwa pa rin sa kaniya kung ano ang naramdaman niya nang tanungin siya ni Andrei nang sandaling iyon: "Puwede na ba tayong magsimula ng bagong relationship?" Nagsusumamo ang
NAGPATULOY sa pagdi-date sina Andrei at Norma. Nagdesisyon silang mas kilalanin pa ang isa't isa. Nagkasundo sila na hindi madaliin ang mga bagay tungkol sa kanilang dalawa. Si Angelie naman nagdesisyon nang ibinigay na kay Alvin ang kaniyang final decision. Sinabi niya sa lalaki na may sasabihin siya rito matapos niya itong pakainin ng meryenda. "Kinakabahan ako, Ange. Parang last supper ko ba 'to? Bubusugin mo bago patayin?" Natawa naman ng mahina si Angelie dahil sa tinuran ng lalaki. "Sira! Huwag ka ngang OA. Maghahapunan ka pa mamaya." "Hindi ko yata kayang kumain kung umiiyak ako." Dahil sa narinig ay sumeryoso ang mukha ni Angelie. Lalo namang kinabahan si Alvin. Hindi na niya nagawang sumubo pa ng pagkain. Lumapit si Angelie kay Alvin. Hindi niya gustong saktan ito. Naging mabait ito sa kaniya. Sinuportahan siya nito sa bawat nais niya. Si Alvin ang tila pumalit kay Andrei sa pagbibigay sa kaniya ng panahon at pang-unawa. Kung matuturuan lang sana niya ang puso niya, si
"Angelie!" Kay Andrei ang boses na iyon. 'Imposible! It can't be him.' Labis na ba ang pag-iisip niya sa binata at napalakas yata ang imahinasyon niya? Nalungkot siya sa naiisip niya na posibleng hahanap-hanapin niya si Andrei habambuhay. "Angelie!" Dalawang beses ba talaga niyang maririnig sa hangin ang boses ng binata? Naglakas ng loob siyang lumingon. Nag-unahan sa pagdaloy ang mga luha ni Angelie nang paglingon niya ay nakita niya si Andrei. Hindi pala imagination lang ang pagkarinig niya ng boses ng binata. Ni hindi niya maibuka ang bibig dahil sa pagsisikip ng kaniyang dibdib. 'Andrei! "Thank God, nakita kita!" bulalas ni Andrei habang mabilis na nilapitan ang dalaga. Agad niya itong niyakap. Sumagot din ng pagyakap ang babae. Hindi na napigilan ni Angelie ang pag-iyak ng malakas. Akala niya ay mag-iisa na lang siya sa pagsapit ng bagong taon. Umiyak na rin si Andrei. Hinigpitan niya ang pagyakap sa dalaga. "You're alone! Bakit ka nagpunta rito? Bakit 'di mo ako tinawagan?
KASAMA ngayon ni Andrei ang babaing itinuring niyang best friend, ang babaing nagtiwala sa kaniya ng lubusan bilang kaibigan, ang babaing hindi niya sinadyang mahalin nang higit pa sa pagiging kaibigan, ang babaing sinikap niyang kalimutan pero hindi siya nagtagumpay na gawin ito. Si Angelie Buenafalco, ito ang babaing ayaw niyang mawala sa buhay niya kahit kailan. Nakatuon ang pansin niya sa mga kamay nilang magkahawak ngayon. Napangiti siya. Hindi niya akalaing darating ang araw na mahahawakan niya ang kamay ng babaing ito na may iba nang kahulugan. Nakasanayan na niya ang closeness nilang dalawa, pero iba na ang closeness nila ngayon. "Andrei," dinig niyang bigkas ng nobya na tila gumising sa malalim niyang pag-iisip. Nakangiti ito ng matamis sa kaniya, pati mga mata nito ay tila nakangiti rin. "Hmm?" Sinuklian niya rin ng matamis na ngiti ang nobya. "Marumi ba ang kamay ko? Pangit ba? Hindi ako nakapag lotion, kaya–" hindi na nito naituloy ang sasabihin dahil hinalikan ni Andre
Pagkatapos ng pang-umagang klase ay excited na iniligpit ni Norma sa bag ang mga gamit niya. Napangiti siya nang makita ang baunan na nakalagay sa isa pa niyang bag. Balak niya kasing yayaing mag- lunch si Andrei. May mga naglabasan na sa classroom nila. Hinanap niya si Andrei. Nang 'di niya ito makita ay tumingin siya sa labas ng silid. Wala rin doon ang binata. Sa loob ng canteen ay nagpalinga-linga si Norma. Wala si Andrei sa grupo nina Mon na abalang kumakain. Wala rin si Angelie sa grupo nina Nannette. Nang 'di niya makita ang dalawa sa mga pumipila para bumili ay kinabahan na siya. Nagduda na siya. Humugot siya ng malakas na paghinga bago nagdesisyong hanapin ang dalawa. Sa may corridor ay napatingin siya sa hagdanan. Paano kung nandoon ang dalawa? Dapat ba niyang sundan ang dalawa kung gusto nila ng privacy? Sa mga nagdaang araw ay naging close na silang dalawa ni Andrei. Nagpakipot lang siya sandali dahil ayaw niyang masabihang easy-to-get na uri ng babae. Alam naman ng bi
Bewilderment IPINASYA nina Andrei at Angelie na hindi muna sabihin sa mga kaibigan nila ang tungkol sa pag level up ng kanilang relasyon. Ipinagpapasalamat nila na hindi nagsasalita tungkol dito sina Norma at Alvin sa kabila ng nalalaman ng dalawa na katotohanan tungkol sa kanila. Hindi pa rin kayang tingnan ni Angelie ng tuwid si Norma. Lagi na lang siyang nakatungo sa loob ng klase para makaiwas sa mga mata nito. Naaawa naman si Andrei kay Angelie. Siya man ay nahihiya rin kay Norma. Alam niyang umasa ang huli na magiging sila, pero binigo niya ito. Ang parte na nahihirapan siya ngayon ay ang katotohanang nahuli silang dalawa ni Angelie sa panahong asang-asa pa si Norma sa posibilidad na magiging nobyo niya si Andrei. Hindi niya tuloy mailagan ang masakit na sumbat sa kaniya ni Alvin. Nagpipigil naman ng emosyon si Norma. Sinisisi niya si Andrei sa ginawa nito sa kaniya. Umasa siyang totoo na ang inakala niyang namumuong pagmamahalan nilang dalawa. Masyado siyang nagtiwala sa mga