CHAPTER 113

Unti-unting iminulat ni Venice ang mga mata nang maramdaman na may malamig na dumadampi sa braso niya. Isang pamilyar na babae ang bumungad sa kaniya hanggang sa unti-unti niya itong nakilala dahilan ng pagbangon niya. Nalaglag ang basang bimpo na nakalagay sa kaniyang noo at saglit na nakaramdam ng pagkahilo.

" Hindi mo kailangan bumangon kaagad. Mukhang hindi pa maayos ang lagay mo, " saad ni Lucine saka kinuha ang nalaglag na bimbo kay Venice upang ito'y ibabad sa tubig.

Napatingin si Venice sa paligid, nasa loob na siya ng sariling silid. Sunod niyang binaba ang tingin sa braso niya na kanina lang ay pinupunasan ng basang bimpo ni Lucine. Inangat niya ang tingin. " Ano bang ginagawa mo rito? "

" Inaasikaso ka kagaya ng bilin ng tumingin sayo, " kaswal na sagot ni Lucine saka umalis sa pagkakaupo sa silyang nasa gilid ng kama upang kuhanin ang gamot na kailangan inumin ni Venice. " Mataas ang lagnat mo kaya kailangan mong uminom nitong gamot ayon sa Doctor na tumingin sa'yo