Lilo NAPABUNTONGHININGA si Dynee habang pinagmamasdan ang cellphone na kanina pa tumutunog. Nagdadalawang-isip siya kung sasagutin iyon. Sa huli, kinuha niya ang aparato."Hello, good morning.""Hi. Good morning, love. How's your sleep?" Halata sa boses nito ang bagong gising."Good. How about you?" Pinipilit niyang pasiglahin ang boses para dito."Heto. Kagigising lang at nami-miss ka. Ikaw, hindi mo ba ako na-miss?"Biglang umangat ang gilid ng labi niya. "Of course, I miss you, my love.""Eh, sunduin kita ngayon?" tanong nito."Sunduin? Bakit, saan tayo pupunta?" tanong niya."Secret.""Hmm. . . Saan nga?""Get up my love and wait for me there.""Oliver-""I will bring you to a place where we can create new and beautiful memories. You like it?""I love it.""Hmm. See you later, my love.""See you and take care. Muah!""Muah. Ah, wait. Also get Prinses ready. Isasama natin siya.""H-huh? Saan-""See you later." At saka nito pinutol ang pag-uusap nilang dalawa.May bahagyang ngiti
Trust Issue Natahimik siya at hindi na nakipag-argumento rito. Well, money was nothing for Oliver. May pambili naman sana siya sa aso na iyon dahil nabayaran na siya ng talent fee ni Dimitri sa iminodelo niya na ngayon ay nakabalandra na sa malaking billboard sa kahabaan ng EDSA."Last na 'yan, huh? Next time I won't allow you to spoil my sister, again.""Yeah, promise. Natutuwa lang ako, because Prinses is a good girl. Matalino, listo, at magalang na bata. So, I think she deserved all of this reward.""Thank you po, Kuya Oliver.""You're welcome, Prinses."Masaya sila dahil sa bagong Pomeranian Husky. Nang makauwi ng bahay ay ibinida kaagad ni Prinses ang aso nito. Naupo ang mga ito sa sala habang siya ay umalis muna para ipagtimpla si Oliver ng paborito nitong kape.Pagkabalik niya sa sala ay nadatnan niya si Prinses na naghahalungkat ng mga gamit nito sa backpack."Kuya. Phone mo po." Inabot nito ang cellphone kay Oliver."Uhm, you keep it, Prinses. Para talaga 'yan sa 'yo." Nari
Slapped “LOVE, are you busy?” Napaangat ng tingin si Oliver pagkapasok niya ng office nito. Lumapit siya dito pagkasara niya ng pinto.“Hindi, may tinatapos lang akong documents.”“Ah.” She simply scanned what he was doing. “Uhm. Hindi pa ba tayo uuwi? 05:00 PM na,” tanong niya.“Love, I can’t drive you home right now.” She frowned. “Ipahahatid na lang kita sa company driver.”“No, mag-commute na lang ako. Ah, hindi ka pa ba uuwi?”“No, uhm, magpapaalam sana ako sa ’yo. May dinner gathering kasi akong pupuntahan. But if you want to go with me—”“No, alam mo naman hindi ako sanay sa mga parties,” tanggi niya dito.“Just what I thought.” He shrugged.Nginitian niya ito nang bahagya. “So, mauuna na ako sa ’yo, love. Bye.” She winked. Tatalikod na sana siya nang pigilan nito ang braso niya.“You forgot something,” sabi nito saka tumayo sa kaniyang swivel chair. “Kiss,” sabi nito at ininguso ang labi.Ngumiti siya at ibinaba ang kaniyang bag sa mesa nito saka niya ipinulupot ang magkabil
Skipped DYNEE’s tears immediately fell. Agad naman niya iyong pinahid bago pa man siya makita ng driver ng taxi na lumuluha. Bumuntonghininga siya at pinatigas ang bakas ng kaniyang mukha. Pinahiran niya din ng foundation ang gilid ng kaniyang mata.Pagkarating niya ng kompanya ay dumeretso agad siya sa kaniyang opisina at ginawang abala ang kaniyang sarili sa mga trabahong naiwan niya kahapon. She was seriously working with her PC, hindi niya alam kung ilang minuto na ba siya doon sa opisina niya. She didn’t mind as long as ayaw niyang wala siyang ginagawa dahil ayaw niyang isipin ang kirot na kaniyang nararamdaman.But when she finished what she was doing, napangalumbaba na lang siya sa kaniyang mesa habang ang isang kamay ay may hawak na lapis. Gumagalaw at gumuguhit iyon ng paulit-ulit na hugis bilog sa sketchpad habang ang gunita niya ay lumilipad sa kung saan.Gumising ang lumilipad niyang diwa nang mapansing may pumasok sa loob ng kabilang opisina. Biglang nagtama ang kanilan
Decision “GOOD evening. Lola. Happy birthday ho. Pasensiya na ho kung late man akong nakarating dito ngayon.” Lumapit si Oliver at nagmano kay Lola Piedad.“Kaawaan ka ng Diyos apo ko. Okay lang, hijo, nasabi naman ni Dynee sa akin na may meeting ka buong araw. Oh, siya. Kumain ka na ba? Umupo ka na. Dynee, asikasuhin mo na itong nobyo mo. Apo, Prinses, dito ka maupo sa tabi ko at nang si Kuya Oliver mo riyan sa tabi ng ate mo.”“Opo, Lola. Kuya, dito ka na po.”She rolled her eyes, at alam niyang nakita iyon ng mga kaibigan niya kaya siya siniko ni Fina na katabi niya sa kabilang gilid.“Bhe, kung may problema man kayo mamaya n’yo na pag-usapan. Pakainin mo muna,” bulong nito sa kaniya.“Pinakain na ’yan ng iba,” sabi niya.Siniko siya nitong muli. “Sabing mamaya. Maririnig ka ng lahat.”She rolled her eyes again. “Pakialam ko kung marinig niya ang sinabi ko?”“Kayong dalawa, anong binubulong-bulong ninyo diyan?”“W-Wala ho, Lola. Tinatanong ko lang kay Dynee kung anong paboriton
Tears WALANG kagana-ganang kumilos si Dynee nang umagang iyon. Isipin pa lang ang breakup nila kagabi ni Oliver ay nalulungkot na siya. Gayunpaman, pinilit niyang patatagin ang sarili. Bumuntonghininga siya saka bumangon at humarap sa kaniyang tokador. She scanned her face. Yes, umiyak siya nang matagal kagabi. Lucky her, hindi masyadong mugto ang mga mata niya sa pag-iyak.She was back to normal. Kumilos siya at pilit inalis sa kaniyang damdamin ang kirot at kalungkutan dahil sa breakup na nangyari. After she finished her breakfast ay tumayo na siya at lumabas ng bahay na wala pa ring gana.As she expected, nandoon nga si Mang Edgar, ang company driver na laging sumusundo sa kaniya. Walang pagdadalawang-isip na pumasok siya sa sasakyan. Itutuloy pa rin niya ang paghahanda ng almusal nito, iyon ay dahil para ipakita rito na hindi siya apektado.Kinakabahan siya habang patungo sila sa bahay ni Oliver. Kagabi lang ang pakikipaghiwalay niya dito, kaya sariwang-sariwa pa rin ang sakit
Emergency DAYS had passed, nakikipag-usap at humaharap na lang siya ng pormal sa kaniyang boss. There were times na nahuhuli niya si Oliver na seryosong nakatanaw sa kaniya. There was also a time na makikipag-usap ito sa kaniya nang sarilinan, ngunit siya ang iwas nang iwas dito. She also refused his offer, tulad na lang sa imbitasyon nito sa pagkain sa labas at ang isasabay siya nito pauwi kapag nadaraanan siya ng kotse nitong nag-aabang ng masasakyan. She did that because she promised to herself that she would distance herself from him.Ramdam nito ang pag-iwas niya dito kahit sa buong company. Hindi rin niya hinahayaang matagal itong makaharap at kahit makausap sa telepono, kaya madalas itong mainit ang ulo. And about his aunt and uncle, she tried to settle down her arrears to them. Sinabi na rin niya ng personal sa dalawa na umuurong na siya sa deal nila. Kahit hindi pumayag ang mga ito ay iyon pa rin ang gagawin niya. Humingi rin siya ng six month notice sa mga ito, at kapag hi
Hospital Bills OLIVER was frowning while trying to reach Dynee. Ibinaba niya ang cellphone nang hindi pa rin ito makontak at tinungga na lang ang mainit na kape niya.He deeply sighed. Did he stress her out?Napabuntonghininga muli siya saka tinapos ang almusal. He rose to his chair at nagpasyang magpalit ng damit at kuhanin ang susi sa kaniyang silid.Nagmamadali ang bawat kilos na tinunton niya ang garahe ng kotse. And he immediately slid inside his car and drove it to Dynee’s place.Habang nasa byahe, hindi niya maiwasang isipin ang nangyayari sa kanilang dalawa. Yes, Althea’s already back. Noong una nalilito siya at tinitimbang niya ang damdamin kung may nararamdaman pa ba siya sa dating katipan. Hinayaan niyang pumasok sa eksena si Althea, yes. Kasalanan din niya kung bakit siya binitiwan ni Dynee. Iyon ang pagkakamaling gusto niyang itama. Mas inuna pa kasi niya ang sariling nararamdaman without even thinking na may nasasaktan siya. But it didn’t mean na ginusto niya ang mga n