Chapter Forty Five

It was over. They are both laying in the bed, kapwa taas-baba ang dib-dib sa marahan na paghinga. No one dares to speak.

Pinakiramdaman niya si Simon. It was as if he's still in daze while staring at the ceiling. Kung ano man ang iniisip nito sa nangyari sa kanila ay hindi niya alam.

Sunod-sunod itong napabuntong hininga. At kinakabahan siya sa aksyon nitong iyon.

'Nagsisisi ba ito na may nangyari sa kanila?'

Bakit napakatahimik nito at tila problemadong nakatingin lang sa kawalan?

Naalala niya, ganitong-ganito rin ang anyo nito noong muntik ng may nangyari sa kanila sa kwarto niya. He seems so.. lost.

Hinigpitan niya ang paghawak sa laylayan ng kumot at hinila pa iyon hanggang sa matakpan ang bandang leeg niya. Marahan siyang gumalaw at tumagilid. Napangiwi pa siya ng maramdaman ang hapdi sa kanyang pagkababae, pati na sa ibang bahagi ng kanyang katawan. She was sore all over. Pero hindi niyon kayang pantayan ang hapdi na unti-unting sumisibol sa kanyang damdamin. Seeing Simon r