PromiseAtlas helped me in paying my bills in the Hospital and he also drove me home. Hindi na ako tumanggi dahil alam ko namang hindi ko kayang umuwi mag-isa. Nakahiga ako ngayon sa kama ko habang si Atlas ay naghahanda ng aming hapunan. Sinubukan kong tumanggi pero parang wala siyang balak magpapigil kaya't hinayaan ko na lamang. Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa akin ang mga nangyari. The way Jake looked at me felt like he doesn't love me anymore...pero alam ko, alam kong mahal niya pa ako. He just needs more time to comprehend and he will then realize that I am the one he loves."Nagluto ako ng tinola para makahigop ka ng sabaw." Atlas said while preparing the food in the table.Nakakunot ang noo ko habang pinapanood siya. "Why are you helping me out, Atlas?" Hindi ko na nakayanan pa ang hindi siya tanungin.I saw how he halted when I asked him that question. Lumingon siya sa akin bago binigyan ng isang maliit na ngiti."I witnessed how genuine you are in helping other people.
Suspicious They say that if you really love the person, then fight for it. Show them how much you love them, don't just give up so easily...even if it means breaking your own heart. Their engagement party has passed and I didn't go because I know that I'd just cry in pain if I witness it. I'm trying to cope up with all my problems and acting like I'm okay...even though I am not. It's been a week now since their engagement party and never did I once open my phone. Alam kong mapupuno lang iyon ng mga balita tungkol sa kanilang dalawa. Jake is one of the biggest and powerful bachelor same as Allison so I am very much sure that their names will be written all over the internet.Alam ko ring uulanin ako ng mga tanong ng mga kaibigan ko na alam ko namang walang kasagutan. How could I answer them if I cannot answer my own questions? And my family, my parents...alam kong maaaring nakarating na rin sa kanila ang mga balitang iyon.Medyo malaki na rin ang tiyan ko kaya hindi na ako gaanong lu
Avenge"Doc, how is she doing? How about the baby?""They are both okay. It's just that your wife must stay away from stress. If it happens again, I can't guarantee the safety of the child and also the safety of your wife."Ito ang bumungad sa akin nang magising ako. Andito na naman ako. Nailagay ko na naman sa kapahamakan ang buhay ng anak ko. Hindi ko alam kung kailan ba ako matututo at titigil sa paghahabol kay Jake. He hurt me already multiple times, not just emotionally but also physically.I don't know how to stop. When I get to know him and my heart started to beat only for him, I knew that it would bring me harm and pain, but still...I continued because I love him. But it's different now. I already learned from my mistakes. He didn't love me. He cheated on me. He doesn't deserve to know my child. "Are you okay?" Napalingon ako kay Atlas nang lumapit siya sa akin upang tanungin iyon.I bit my lips to stop it from trembling. He's just asking me if I am okay but why does it fe
UnsafeI watched how the sun rises in the morning. For the long time in my life, I felt the peace, love and happiness I have been longing for. I don't know where to find it, I tried to find it to my parents but I never found it, I tried to look if it was in a man but it gave me something I didn't expect.But I have realized, I couldn't find it because the person who can and will give me those feelings were not yet born. The person who gave me those feelings is my daughter. I glanced at Snow who is playing on the greengrass with my husband. A smile appeared on my face when I saw Snow pinched the cheeks of Jerkson. Inihakbang ko na ang aking mga paa nang makita iyon dahil alam ko kung bakit iyon ginawa ng anak ko. She likes doing it especially when she misses me. Binuhat siya ni Jerkson at lumingon sa akin. I saw how shock crossed Snow's eyes when she saw me. Nilapitan ko kaagad sila at agad kong kinuha si Snow na sumama naman agad sa akin.She immediately placed her face on my neck w
MoanHindi ko alam kung ano ang dahilan ng pagsabog na iyon ngunit isa lang ang pumapasok sa isip ko ngayon...ang kaligtasan ng aking anak. Agad kong pinuntahan si Snow sa silid kung saan namin siya iniwan kanina. Nang buksan ko ang pinto ay hindi na ako nag-aksaya pa nang anumang oras at agad tinakbo ang distansiya papunta sa kanya."S-Snow, anak, are you okay? Hmm? Is there something wrong?" Hinihingal kong tanong sa kanya habang tarantang tinitingnan kung may masama ba sa kanya."Mommy, I'm okay." Kahit na sinabi na ng anak kong ayos siya ay hindi pa rin napanatag ang loob ko. "What happened there, mommy? Where's daddy?" Pagkatanong niyang iyon ay siya namang pagdating ni Jerkson. Dali-dali nito kaming binalot sa kanyang mga bisig. Ramdam ko ang bilis nang pagtibok ng kanyang puso habang hinihingal."I'm here okay? Don't worry, nobody's going to hurt you both." Pinatakan niya kami ni Snow nang tig-isang halik sa noo bago niya kami pakawalan. Tumayo siya nang maayos."Mary, go tel
Missing"You need to go back to the Philippines." Iyan ang bumungad sa akin kinabukasan.Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Jerkson. "Go back to the Philippines? Why?" I still looked sleepy but his statement woke up my spirit. Sinusuot niya ang kanyang itim na pantalon habang nakaharap sa akin. Nakatingin siya nang seryoso at sa paraan nito ay parang sinasabi nitong kailangan kong gawin ang sinabi niya...sa lalong madaling panahon.His lips are in thin line. Huminga siya nang malalim bago lumapit sa akin. "You and Snow will be more safe there." He massages my forehead, trying ro remove the wrinkle on it, but I refuse to. Hindi ko maintindihan kung bakit niya kami pinapabalik sa Pilipinas at...mas ligtas kami roon? May nangyari ba o mangyayari para hindi kami maging ligtas dito?"We're safe here, Jerkson."Tumayo siya nang maayos. "You don't understand me--""Then make me understand it!" Hindi ko na napigilan ang mapasigaw dahil sa iritasyon na namumutawi sa aking loob. "You cannot j
Revelation"My father called. The Celviuz house is trembling now." Hindi ko magawang iangat ang ulo ko sa kanya. Hindi ko kayang tingnan ang mga mata niya habang unti-unting napupuno ng kalungkutan. Alam kong minsan niya nang sinabi sa akin na hindi niya kailanman ninais ang kapangyarihang mayroon ang pamilya niya pero, alam kong napamahal na rin siya rito.Kasalanan ko 'to. This is all my fault! Iniasa ko ang lahat sa kanya, sa kapangyarihang taglay niya at hindi ko na naisip ang maaaring maging epekto nito sa pamilya niya."I'm s-sorry," my voice broke.I felt him knelt down in front of me but I refuse to look at him. "Look at me, Ash." I tried to look away but then he guided my face on his. "Always remember that you don't have to say sorry to me. I will always be grateful that I met you and Snow."How can he say this? I shake my head to him. "I-I'm grateful I met y-you too," mahina kong saad.He smiled at me then wipe the tears on my face. Isang araw na ang lumipas ngunit wala p
UselessI am in his car right now while he's driving to our house. Iniwan ko ang itim kong kotse sa kanila ngunit ipapadala niya raw ito pagkatapos. Sinabi ko na sa kanyang hindi naman na kailangang pumunta pa siya roon dahil hindi naman iyon makakatulong sa paghahanap sa anak namin ngunit hindi siya nagpatinag. I don't know what he's up to but if this will help to find our daughter faster, then I am willing to sacrifice everything.Kanina pa ako tingin nang tingin sa aking telepono habang hinihintay ang mensahe ni Jerkson. I informed him already about Jake's arrival to our house but he's not yet responding to my message. "Why did you just tell me that now?" Napalingon ako sa kanya nang magsalit siya.Nakakunot ang kanyang noo habang deretsong nakatingin sa harapan. I can see from the veins in his arms, that he's mad right now and just controlling his emotions to show up. Pero wala siyang karapatang magalit. All of the people, he should be the first one to know on why someone would h