Chapter 55

IKINULONG ni Jass ang mukha ko sa kaniyang malalapad na palad at malapitan akong pinagmasdan.

"Sorry na nga kasi sa mga nasabi ko kanina. Hindi ko sinasadya 'yon. Nadala lang ako ng emosyon ko. Wala naman talagang kahulugan ang mga 'yon."

Tinangka niya pang halikan ako pero agad kong iniharang ang kamay sa bibig niya. "Walang kahulugan? Eh kitang-kita nga ang galit sa mga mata mo habang sinasabi mo ang mga 'yon. Huwag mo na akong utuin. Kahit ano pang sabihin mo, tumatak na 'yon sa isip ko, at hinding-hindi ko na malilimutan 'yon!"

Pinahid ko pa ang luhang muntik nang maglandas sa aking pisngi. Hanggang ngayon, parang naririnig ko pa rin ang mga salitang binitawan niya. Masakit dahil parang sinasabi niya na napakakitid ng utak ko. Na ang sama-sama ng ugali ko at napaka-selfish ko.

Mali ba ang katwiran ko? Gusto ko lang naman siya makita eh. At nagbilin siya sa akin na tawagan ko lang siya. Siyempre dahil umasa ako, ine-expect ko na tutuparin niya ang pangako niya. Sino bang hindi ma